Willets po premierze debiutu Memoriam zaznaczał, że zespół ciągle kipi nowymi pomysłami, nie jest więc zaskoczeniem, że bardzo szybko, zaledwie rok później dostajemy drugi długograj zespołu. Każdy chyba wie czego się spodziewać - snujące się leniwie melodie, ciężar szarżującej dywizji pancernej i .. coraz słabsze wokale WIlletsa. Tak, nie ma chyba co ukrywać, że Karl już nie ma tej werwy co kiedyś, ale i tak, całościowo, Memoriam jest zdecydowanie najlepszym możliwym plastrem na zalepienie rany po genialnym Bolt Thrower. 
Co za debiut! Jestem absolutnie zauroczony tym co zaserwowała ta norweska ekipa i absolutnie nie dziwię się, że Dark Descent nie zwlekała z kontraktem. Dotychczasowe doświadczenie muzyków Sover...
...co do saksofonu to był to przypadek całkowity. Bo idąc coś zjeść do miasta napotkaliśmy kolesia który na ulicy grał na saksofonie. Zagadałem do niego żeby nagrał nam jakieś partie i zgodził się. Oczywiście nie miał pojęcia na co się porwał, do tego komunikacja nie była najlepsza, bo okazał się być obywatelem Ukrainy i język polski nie był dobry albo w ogóle go nie było...