GRAVELAND

[Fanatyk]

15.7.2023. ETERNAL HATE FEST..... Graveland/Sargeist/Wehrhammer/Krematorium....und more 14/77 chailssa !

same pedały

Orle biały bredzisz, Graveland to sami biali hetero seksualni mężczyźni, reszty kapel nie kojarze

[ŚWIAT BEZ KOŃCA]

Ale żeby taki poważny satanista nie znał Sargeist, oj, faux pas.

[Fanatyk]

Carpathian Wolves 8/10
Thousand Swords 8/10
Following the Voice of Blood 8.5/10
Immortal Pride 8/10
Creed of Iron 8.5/10
Memory and Destiny 5.5/10
The Fire of Awakening 6/10
Dawn of Iron Blades 5/10
Fire Chariot of Destruction 4/10
Will Stronger than Death 8/10
Spears of Heaven 6/10
Thunderbolts of the Gods 7/10
Hour of Ragnarok 7/10

[Fanatyk]

Od Darkena coś bedzie w tym roku:
https://www.deathmetal.org/news/gravela ... new-album/

[tommek]

Rob Darken's AI

[Believer]

moze gdyby wczesniej to AI weszło, to by nie powstaly takie potworki jak np:



xD

[olgims]

tylko Celtic winter, cała reszta widły i piec.

[Bohdan]

moze gdyby wczesniej to AI weszło, to by nie powstaly takie potworki

takie samo gówno, muzycznie w sumie również

[Believer]

Ja lubie do immortal pride

[bartwa]

1050, dobre bębny, w ogóle dobrze zagrane greatest hits a la wojna piętnastoletnia

[ozob]

Odświeżylem sobie ostatnio płyty z lat 90-tych. "The Celtic Winter" to jest moc. No i nie ma tam tego skocznego bitu.

[mocny2_3]

Lata płyną, fascynacje rozpalają się i przygasają. Z perspektywy czasu nie mam wątpliwości, że drugi album studyjny GRAVELAND jest dla mnie najlepszą płytą jaka zrodziła polska scena black metalowa i jednym z największych osiągnięć całego gatunku.
Na „Thousand Swords” całkowicie wyszli z inspiracji sceną skandynawską tworząc coś unikalnego - muzykę złowrogą i ekstremalną, przesyconą pradawną średniowieczną atmosferą, słowiańskim duchem – ale nie wskrzeszanym w sposób naiwny, ludyczny i śmieszny, jak w tamtym czasie robiło wiele zespołów. „Thousand Swords” przywołało pogańskie demony, prawdziwe zło narodzone w zamierzchłych czasach, ukryte w rozłożystych koronach wiekowych drzew, przycupnięte w wilgotnych dziuplach potężnych pni, żywych pnączach lasu, które zaciskają się na szyi z każdym oddechem.
„Thousand Swords” to pieśń wojny, tysiąc mieczy wymierzonych przeciw chrześcijaństwu, przebudzenie boga ognia i stali, który w odwecie za dawne krzywdy niesie śmierć, burzy świątynie i nie oszczędza wyznawców zbrodniczej religii, nie bacząc na ich płeć ani wiek. W tej muzyce czuć swąd spalonych ciał, krew wsiąkającą w śnieg, trzask płomieni trawiących splądrowane wioski. Ta muzyka zieje nienawiścią i poraża radykalizmem, który nigdy się nie waha i przed niczym nie może się zatrzymać.
Jednocześnie ta płyta jest niewymownie piękna, tchnie nutą zuchwałego romantyzmu, który wiódł ku zatraceniu i nie zginał karku, ani przed liczbą wrogów ani przed widmem śmierci. Niezwykle przestrzenna i monumentalna, niczym soundtrack do fascynującego obrazu wykreowanego siłą wyobraźni, kreślonego w sposób tak sugestywny, że nie tylko pozwala odbierać muzykę wszystkimi zmysłami, ale wierzyć, że ten opętany mrok pradawnych pogańskich demonów jest czymś prawdziwym i namacalnym.
Przemierza miarowo leśne ostępy znacząc każdy krok głuchym dudnieniem, sączy ciemność płosząc cienie wiekowych drzew, rozgarnia płaszcz bezgwiezdnej nocy zimną stalą ostrego miecza. Oddycha spokojnie, cicho i miarowo jakby nie powrócił z krainy zmarłych i zapomnianych bogów, ale ten świat zawsze do niego przynależał.
Na uwagę zasługuje też unikalne brzmienie, zarówno bitewnej sekcji rytmicznej, natchnionych gitarowych melodii i porażających riffów, doskonale wkomponowanych klawiszy, jak i ponurej wokalnej narracji uzupełnianej histerycznym krzykiem.
Gdybym jutro musiał wyruszyć na wojnę i podczas toczonych bitew mógł słuchać muzyki, to z pewnością sięgnąłbym właśnie po „Thousand Swords”. To muzyka, która nie zna lęku, wahania ani litość. To muzyka dająca odwagę spojrzeć śmierci w twarz, a jak przyjdzie ostateczny koniec splunąć jej z pogardą w puste oczodoły.

Zgadnijta czyja to recka

[Believer]

Znając umiłowanie to TS, to pewnie Mariana.

[hcpig]

W 2005 jak wychodziła jedynka Kriegsmaschine, MK rzucił tezę że jest to najlepszy polski BM od czasu '1K Swords' na co wiele osób zareagowało z oburzeniem - w sensie, na niekorzyść 'Altered States of Divinty'... dzisiaj byłoby odwrotnie.

[mocny2_3]

Maria produkuje te tezy pod wpływem danej chwili.Zmienia mu sie co miesiac.

[ozob]

Akurat Thousands Swords brzydko się zestarzało. Ten rozchulany, skoczny black metal był kiedyś z pewnością innym podejściem niż to skandynawskie czy greckie, ale dziś to raczej ciekawostka, a nie coś co się utrwaliło. The Celtic Winter jest z kolei po drugiej stronie. Wspaniała muzyka, która do dziś jest aktualna. Że wszech miar materiał wybitny.

[hcpig]

Akurat Thousands Swords brzydko się zestarzało. Ten rozchulany, skoczny black metal był kiedyś z pewnością innym podejściem niż to skandynawskie czy greckie, ale dziś to raczej ciekawostka, a nie coś co się utrwaliło.

Sam Grejwlend ma lepsze płyty.

[Believer]

Ja tam lubię wszystko do Immortal Pride włącznie.

[ozob]

Żeby nie było, Graveland to mega zasłużymy zespół dla BM.

[Sturm]

Do czasów Mgły to był bodaj najbardziej wpływowy na świecie polski zespół. U nas zcancelowano ich z zanikiem tego NSującego nurtu wczesnego podziemia z jednej, jazdami Darkena typu alians z Honorem z drugiej i ewolucją stylistyki w najchujowszym możliwym kierunku z trzeciej, jednak za granicą zostali zauważeni, i to przecież nie tylko u wschodniaków, ale nawet w anglosferze. I znów, wcale niekoniecznie w podziemiu NSowym, podziękowania na płytach zamieszczał w końcu sam Primordial, cover zrobił Xasthur... Wiadomo, Behemoth i Vader były o rzędy bardziej znane, ale wpływowością ustępowały. Behemoth z uwagi na znane powszechnie problemy z oryginalnością, Vader z powodu bardzo ograniczonej stylistyki, która w końcu sama w sobie była kolejnym Slayerem na sterydach.