ANCIENT RITES

[Żułek]

rzeczywiście straszne gówno

[Plagueis]

Po "Rubicon" nikt chyba się czegoś innego nie powinien spodziewać, dla fanów Bal Sagoth w sam raz. :)

[REINHARD IRRUMATOR]

ten zespół to kpina od wielu wielu lat

[Plagueis]

Czemu? Osiedli w nieco innej, niż ta prezentowana wcześniej, niszy i się jej trzymają; jeżeli ktoś uważa, że posiadanie płyt Children of Bodom to zbyt wielkie ekstremum, a jednak lubi sobie wrzucić raz na miesiąc coś boleśnie chwytliwego, to propozycje AR od "Fatherland" w górę doskonale się tu sprawdzą. Notabene, rzeczona "Fatherland" to bardzo dobry krążek (ostatni AR jaki posiadam), później to już taki Therion black (?) metalu, ale jakiś urok to ma. Na powrót do czasów "The Diabolic Serenades" raczej szans już nie ma...i chyba dobrze, bo czas już nie ten, a i sam zespół przecież inny.

[uglak]

ja tam uwielbiam jeszcze dim carcosa. dopiero do rubiconu sie w ogole nie moglem przekonac, a po tych recenzjach boje sie sprawdzac nowa...

[nicram]

Też lubię Dim Carcosa. W sumie dość chwytliwe granie, ale nie ma na tamtej płycie tylu klawiszy i pseudosymfoniki. To jest niestety problem nowego albumu. KLAWISZE. Gdyby ich nie było to może te kompozycje obroniłyby się.

[Plagueis]

Pamiętam, że swego czasu odrzuciła mnie od "Dim Carcosa" produkcja płyty - jakieś takie "sztywne" i plastikowe mi się to wydawało (choć muzycznie bardzo ok). Ale może warto sprawdzić po latach, aż sobie zarzucę coś z You Tube'a. ;)

[Karkasonne]

Dim Carcosa to najwazniejsza płyta mojego życia, chociaż kocham wszystkie. Ale ta nowa.. Nie chce wydawać pochopnych sadow ale po 4-5 odsluchach jestem załamany. Ten melodyjny motyw z von Gott entfernt to najgorsza chwila w dyskografii. Początek v legion to komedia. Nic mnie nie chwyciło na razie, a przecież kocham Rubicon. CO JEST

[Pacjent]

Jedyny zespół, o który jestem spokojny.

Musi byc Ci naprawdę ciężko.

[Karkasonne]

Jedyny zespół, o który jestem spokojny.

Musi byc Ci naprawdę ciężko.

Stary, nawet nie wiesz. 9 lat czekania, kibicowania, wypatrywania okazji koncertowych by zostać tak zrobionym w bambuko. Coś we mnie zdechło gwałtownie i z piskiem.

[Sybir]

To pewnie kara ze tego ustrzelonego jelenia. Karma wraca.

[Pacjent]

Jedyny zespół, o który jestem spokojny.

Musi byc Ci naprawdę ciężko.

Stary, nawet nie wiesz. 9 lat czekania, kibicowania, wypatrywania okazji koncertowych by zostać tak zrobionym w bambuko. Coś we mnie zdechło gwałtownie i z piskiem.

Miałem podobnie, gdy Massacre nagrali "Promise", ale wtedy byłem jeszcze młody i porywczy. Takie "Illud Divinum Insanus" nie poczyniło już spustoszeń w mojej psychice.

[Karkasonne]

Po paru kolejnych odsłuchach stwierdzam.

http://9gag.com/gag/a0L5vqn" onclick="window.open(this.href);return false;

[REINHARD IRRUMATOR]

klawisze na tej płycie to gówno absolutne

[trup]

W zasadzie to bardziej pasuje do Iron Clad niż do Ancient Rites. Ale rzeczywiście gdyby wywalić lub inaczej zaaranżować klapy to by było dużo lepiej. A tak... ze łzami w oczach stwierdzam, że jest słabo..... Szkoda....

[Plagueis]

Miałem podobnie, gdy Massacre nagrali "Promise", ale wtedy byłem jeszcze młody i porywczy.

Oj, wstrząsnęła organizmem tamta płyta...
Z rzeczy, które tak na szybko mi przychodzą do głowy, a które również sprawiły swego czasu ból, przypomniał mi się "Satanavoid" Doomstone; po świetnym debiucie, łajno totalne, nienawidzę do tej pory. :D

Takie "Illud Divinum Insanus" nie poczyniło już spustoszeń w mojej psychice.

:D

[Sineater]

Na "Satanavoid" jest cover Cutty Sark. Ten fakt sam z siebie dodaje 10 punktów do fajności z perspektywy każdego miłośnika 4 ligi heavy metalu z lat 80-tych. Wystarczy popatrzeć na te okładki:

[Plagueis]

:D

[Sineater]

http://allegro.pl/ancient-rites-uncanny ... 39490.html" onclick="window.open(this.href);return false; Tutaj imć Pesten sprzedaje grube podwójne digi splitu Ancient Rites/Uncanny. Po posłuchaniu jednego kawałka z nowej płyty, wracam do tego ich wcielenia...

[Plagueis]

Przesłuchałem wreszcie cały "Laguz" i stwierdzam, że w kategorii muzyki rozrywkowej (do której to zespół aspiruje już od czasu wydania "Fatherland"), bronią się na całej linii. Słychać wyraźne wpływy Bal Sagoth, które tym razem nie sprowadzają się jedynie do bombastycznych partii klawiszowych, ale również do wszechobecnych melodeklamacji kojarzących się (przynajmniej w tych niższych rejestrach) z wokalizami Byrona; czasem brzmi to lepiej, czasem gorzej. Jest na płycie nawet jeden hit (nie pomnę tytułu), który chodził mi po głowie po pierwszych odsłuchu, ale przy tego typu graniu to żadne "halo" w sumie. ;) Tym sposobem nie dołaczę do chóru opluwających nowy album AR za zawartość cukru w cukrze, gdyż to kawał przyzwoitej rozrywki na poziomie; raz na pół roku na pewno poleci (zupełnie, jak rzeczony Bal Sagoth). :)