AMORPHIS

[Żułek]

znalazłem w wypożyczalni takie coś



Amorphis - Rarities 1991 - 2001

Tracklist:
01. Misery Path (04:14)
02. Vulgar Necrolatry (03:55)
03. Folk Of The North (01:20)
04. Moon and Sun (Part I) (03:36)
05. Moon and Sun Part II: North's Son (05:10)
06. Light My Fire (02:52)
07. The Brother-Slayer (03:37)
08. The Lost Son (The Brother-Slayer Part II) (04:36)
09. Levitation (05:52)
10. And I Hear You Call (04:41)
11. Northern Lights (03:18)
12. Too Much To See (03:40)

[Sgt. Barnes]

Na placku i CD premiera jutro.

[Triceratops]

Akurat dzis jadac do przerembla sluchalem Tales....ale to kiedys byl potezny zespol

[Sgt. Barnes]

I pomyśleć, jakie to były szczyle, jak tę płytę nagrywali
Motz z nimi!

[Triceratops]

No, jest wywiad na yt chyba z Holopainenem, lebole ok 20, ale moze dlatego nie wiedzieli, ze pewnych rzeczy "nie wolno" i "nie wypada"

[Pacjent]

Akurat dzis jadac do przerembla sluchalem Tales....ale to kiedys byl potezny zespol

W rzeczy samej. Dzieło wybitne, a potem wszystko się zawaliło.

[Triceratops]

Reszta w zasadzie to myzyka do obierania ziemniakow i srania, niestety te kocie wokale to tragedia

[Jimmy Boyle]

oj sporo takich bandów było, że po debiucie, tudzież drugiej płycie, cało resztę do sracza można spuścić... bo sie metaluchy, brudasy za artystuf/wizjoneruf zaczęły uważać
i se logosy zmieniali, śpiewac czysto zaczynali.. a w ogóle to jak dżejms hetfilt mówili, że oni metalu to w zasadzie nie lubio i nigdy tak naprawde go nie grali, bo jest hujowy i dla debiluf

[Triceratops]

No wlasnie, to jest ta przypadlosc parweniuszy, wpadaja, rozpierdalaja scenerie, wywracaja stolik i nagle zapominaja po co to zrobili. Amorphis to jest jeden z synonimow takiego upadku, z zespolu przepoteznego, kruszacego mury, jadacego przez konkurencje niczym kobajn Bizon przez wczesnolipcowe zboze nagle postanowili zrobic jakas chujowa rewolte skutkujaca wsadzeniem sobe w dupe pawich piorek,,,,,szkoda, bo byl potencjal na totalny rozpierdol

[Lukass]

Panowie, ale jak popadacie w taką śmieszną, jadącą wyłącznie na sentymencie przesadę, to naprawdę nie brzmicie zbyt poważnie. Tak, "Tales" było płytą bardzo dobrą. Niczego wprawdzie nie skruszyła ani nie skosiła, ale była bardzo dobra. "Elegy" również była bardzo dobra, choć w inny sposób. Taki lekko a la wiejskie wesele. I też niczego nie skruszyła ani nie skosiła. Dobry band jakich sporo już Ziemia nosiła. Z radością kiedyś obejrzałem na żywo, ostatni raz już bez radości. Ale żadne boskie objawienie. Każda duża nazwa z tzw. metalu klimatycznego miała płytę równie dobrą, albo (zazwyczaj) lepszą, w swoim dorobku. A nazw takich było przynajmniej kilka. Paradise Lost, My Dying Bride, Anathema, The Gathering, Tiamat, to na pewno kapele, które miały w dorobku płyty lepsze. W chyba każdym przypadku więcej, niż jedną taką płytę.

[Jimmy Boyle]

Przesada, sentymeny , czy ja wiem? Ot po prostu były kapele miedzy innymi bohaterowie temat, które grały fajnie potem zmieniły stajl i grały chujnie (w moim skromnym odczuciu)
tyle i tylko tyle

[vicotnick]

Jest to kibel

[Lukass]

Wydaje mi się, że każda kapela, która istnieje tak długo, nie jest w stanie ciągle nagrywać kopii pierwszej czy drugiej płyty. Po pierwsze, po co? Po drugie, starzeją się, dojrzewają, zmieniają się fascynacje i odbiór rzeczywistości. To normalne. Nie każdy może tłuc przez trzydzieści lat to samo. Ani to szczere, ani pociągające.

I w ogóle o jakich artystach wizjonerach mówimy? Przecież akurat Amorphis to później poszedł w bardzo mało atrakcyjne dla masowego odbiorcy, minimalistyczne, rockowe granie. Smętne aż do wyrzygania. Czasami mi się podobało, częściej nie, ale nie widzę tu przypadku ludzi, którym się wydało, że są jakimś objawieniem. Dopiero z nowym wokalistą poszli w bardziej energetyczne klimaty, i znowu - czasem to wyszło fajnie, czasem nie. Mają długą historię, duży dorobek, nie ograniczajmy tego do dobrej, ale nie takiej znowu tektonicznej "Tales".

[Mol]

Tuonela super plyta, przypominam

[Sgt. Barnes]

Nie trzeba. Dla mnie nawet lepsza od Tales

[Triceratops]

Wydaje mi się, że każda kapela, która istnieje tak długo, nie jest w stanie ciągle nagrywać kopii pierwszej czy drugiej płyty. Po pierwsze, po co? Po drugie, starzeją się, dojrzewają, zmieniają się fascynacje i odbiór rzeczywistości. To normalne. Nie każdy może tłuc przez trzydzieści lat to samo. Ani to szczere, ani pociągające.

I w ogóle o jakich artystach wizjonerach mówimy? Przecież akurat Amorphis to później poszedł w bardzo mało atrakcyjne dla masowego odbiorcy, minimalistyczne, rockowe granie. Smętne aż do wyrzygania. Czasami mi się podobało, częściej nie, ale nie widzę tu przypadku ludzi, którym się wydało, że są jakimś objawieniem. Dopiero z nowym wokalistą poszli w bardziej energetyczne klimaty, i znowu - czasem to wyszło fajnie, czasem nie. Mają długą historię, duży dorobek, nie ograniczajmy tego do dobrej, ale nie takiej znowu tektonicznej "Tales".

No w sumie to masz racje.


Ale pomarudzic mozna xd dla mnie niesluchalne potem

[Lukass]

A można, można. Czemu nie? Dla mnie różnie, zależy od płyty. Ale najczęściej wracam do "Elegy", jeśli już.

[when_in_sodom]

Przyłączam się. Też najbardziej lubię Elegy, ale to chyba sentyment to młodzieńczych lat.. Poza tym Tales i Tuenola - bardzo fajnie gra tam ten saxofon... Za dzieciaka bardzo często słuchałem 1ki, a teraz właściwie nie wracam. Może trzeba spróbować...?

[empir]

Trzeba. Debiut też bardzo fajny.
Ja tam płyt z nowym panem śpiewakiem też posłucham, gdy mam ochotę na bardziej melodyjną muzę.

[Sgt. Barnes]

Amorphis się zabunkrował w studiu nagraniowym w Danii. Nowa płyta na jesieni tego roku. Na razie tyle.