Adversarial - All Idols Fall Before the Hammer [2010]

[DST]

Dobry album, ale na pewno nie tak dobry jak poprzednik. Najlepsze numery to na pewno te single, ten walec w środku ("Crushed into the Kingdom of Darkness") gdzie wspaniale bas dudni, i zamykacz. Dużo blastowania jest jednocześnie zaletą i wadą - zaletą, bo duża intensywność i mało zamulania (pułapka w którą wpada wielu gruzowiczów) i wadą, bo mało fragmentów wybija się przed szereg. Na dwójce dużo było zwolnień i fajnych, transowych i bujających melodii, szczytem rozpierdolu w tym aspekcie była końcówka "Long Wresting Hymns to the Warmoon of Chaos". Jest dobrze, zobaczymy czy będzie lepiej.

[est]

Trzeba natychmiast ustalić co koło czego stało lub nie i wyjaśnić kierunkowość łańcucha pokarmowego - kto kogo zjada! Ewentualnie, tak jak w przypadku Immo i D&Q, ustalić kto kogo spuszcza w szambie!

Dobry album, ale na pewno nie tak dobry jak poprzednik. Najlepsze numery to na pewno te single, ten walec w środku ("Crushed into the Kingdom of Darkness") gdzie wspaniale bas dudni, i zamykacz. Dużo blastowania jest jednocześnie zaletą i wadą - zaletą, bo duża intensywność i mało zamulania (pułapka w którą wpada wielu gruzowiczów) i wadą, bo mało fragmentów wybija się przed szereg. Na dwójce dużo było zwolnień i fajnych, transowych i bujających melodii, szczytem rozpierdolu w tym aspekcie była końcówka "Long Wresting Hymns to the Warmoon of Chaos". Jest dobrze, zobaczymy czy będzie lepiej.

Mam podskórne przeczucie, że to będzie grower. Tak było w przypadku poprzedniej. Zgadzam się z tym co piszesz odnośnie blastów i ich intensywności, trochę brak im polotu, ale może to sposób na systematyczne wiercenie dziury w brzuchu? Natomiast to co mnie trochę mierzi na ten moment to "spięta" perkusja. Mam wrażenie, że bębny zostały nagrane pod jakąś wielką presją, taką jaką odczuwa skacowany student przed obroną, albo ten koleś z Whiplash.

[DST]

Trzeba natychmiast ustalić co koło czego stało lub nie i wyjaśnić kierunkowość łańcucha pokarmowego - kto kogo zjada! Ewentualnie, tak jak w przypadku Immo i D&Q, ustalić kto kogo spuszcza w szambie!

Dobry album, ale na pewno nie tak dobry jak poprzednik. Najlepsze numery to na pewno te single, ten walec w środku ("Crushed into the Kingdom of Darkness") gdzie wspaniale bas dudni, i zamykacz. Dużo blastowania jest jednocześnie zaletą i wadą - zaletą, bo duża intensywność i mało zamulania (pułapka w którą wpada wielu gruzowiczów) i wadą, bo mało fragmentów wybija się przed szereg. Na dwójce dużo było zwolnień i fajnych, transowych i bujających melodii, szczytem rozpierdolu w tym aspekcie była końcówka "Long Wresting Hymns to the Warmoon of Chaos". Jest dobrze, zobaczymy czy będzie lepiej.

Mam podskórne przeczucie, że to będzie grower. Tak było w przypadku poprzedniej. Zgadzam się z tym co piszesz odnośnie blastów i ich intensywności, trochę brak im polotu, ale może to sposób na systematyczne wiercenie dziury w brzuchu? Natomiast to co mnie trochę mierzi na ten moment to "spięta" perkusja. Mam wrażenie, że bębny zostały nagrane pod jakąś wielką presją, taką jaką odczuwa skacowany student przed obroną, albo ten koleś z Whiplash.

Wchodząc w technikalia są dwa główne rodzaje blastów - pierwszy to taki, w których grasz wszystkimi kończynami naraz (stopa/werbel/talerz), który usłyszysz w od 16 sekundy pierwszego kawałka i drugi (tradycyjny), w którym grasz prawą ręką (talerz) i lewą ręką (werbel) na zmianę - ten możesz usłyszeć jako pierwszy od pierwszej sekundy pierwszego numeru. Ten drugi wariant jest z reguły o wiele trudniejszy, bo jest bardziej intensywny i wymaga idealnego "zazębienia" uderzeń pomiędzy rękami. Pierwszy natomiast możesz grać na werblu na luzie prawą ręką a lewą latać sobie powoli po talerzach. I słychać, że grając te "trudniejsze" (tradycyjne) blasty gość trochę się ściga z samym sobą - idealnie to słychać w tym pierwszym kawałku gdzie idą naprzemiennie raz jeden raz drugi. Stąd to wrażenie spięcia. Mi to zupełnie nie przeszkadza i dodaje ludzkiego pierwiastka, bo nie jest w żaden sposób krzywo.

Obrazowo pokazując - ten trudny w tym video jest od 0:29-0:36 opisany jako "traditional (lazy)" i traditional (1-foot), a ten wariant prostszy od 1:00 jako "pussy blast" (LOL).



I tak pewnie gówno to kogo obchodzi, ale poczułem się zobligowany

[Sybir]

Kol. est, ten album to JEST grower.

[est]

Trzeba natychmiast ustalić co koło czego stało lub nie i wyjaśnić kierunkowość łańcucha pokarmowego - kto kogo zjada! Ewentualnie, tak jak w przypadku Immo i D&Q, ustalić kto kogo spuszcza w szambie!

Dobry album, ale na pewno nie tak dobry jak poprzednik. Najlepsze numery to na pewno te single, ten walec w środku ("Crushed into the Kingdom of Darkness") gdzie wspaniale bas dudni, i zamykacz. Dużo blastowania jest jednocześnie zaletą i wadą - zaletą, bo duża intensywność i mało zamulania (pułapka w którą wpada wielu gruzowiczów) i wadą, bo mało fragmentów wybija się przed szereg. Na dwójce dużo było zwolnień i fajnych, transowych i bujających melodii, szczytem rozpierdolu w tym aspekcie była końcówka "Long Wresting Hymns to the Warmoon of Chaos". Jest dobrze, zobaczymy czy będzie lepiej.

Mam podskórne przeczucie, że to będzie grower. Tak było w przypadku poprzedniej. Zgadzam się z tym co piszesz odnośnie blastów i ich intensywności, trochę brak im polotu, ale może to sposób na systematyczne wiercenie dziury w brzuchu? Natomiast to co mnie trochę mierzi na ten moment to "spięta" perkusja. Mam wrażenie, że bębny zostały nagrane pod jakąś wielką presją, taką jaką odczuwa skacowany student przed obroną, albo ten koleś z Whiplash.

Wchodząc w technikalia są dwa główne rodzaje blastów - pierwszy to taki, w których grasz wszystkimi kończynami naraz (stopa/werbel/talerz), który usłyszysz w od 16 sekundy pierwszego kawałka i drugi (tradycyjny), w którym grasz prawą ręką (talerz) i lewą ręką (werbel) na zmianę - ten możesz usłyszeć jako pierwszy od pierwszej sekundy pierwszego numeru. Ten drugi wariant jest z reguły o wiele trudniejszy, bo jest bardziej intensywny i wymaga idealnego "zazębienia" uderzeń pomiędzy rękami. Pierwszy natomiast możesz grać na werblu na luzie prawą ręką a lewą latać sobie powoli po talerzach. I słychać, że grając te "trudniejsze" (tradycyjne) blasty gość trochę się ściga z samym sobą - idealnie to słychać w tym pierwszym kawałku gdzie idą naprzemiennie raz jeden raz drugi. Stąd to wrażenie spięcia. Mi to zupełnie nie przeszkadza i dodaje ludzkiego pierwiastka, bo nie jest w żaden sposób krzywo.

Obrazowo pokazując - ten trudny w tym video jest od 0:29-0:36 opisany jako "traditional (lazy)" i traditional (1-foot), a ten wariant prostszy od 1:00 jako "pussy blast" (LOL).



I tak pewnie gówno to kogo obchodzi, ale poczułem się zobligowany

Bdb. Miło, że ktoś słucha muzyki i potrafi się do niej odnieść w konstruktywny sposób zamiast pierdolić o niszczeniu, zjadaniu, spuszczaniu, zmiataniu, (wpisz co chcesz).

Dla mnie to nie jest jakiś wielki minus, po prostu to wychwyciłem i przykuło to moją uwagę.

Kol. est, ten album to JEST grower.

Już się bałem, że wrzuciłeś tekst, który napisałem na priva

[Sybir]

Nie, nie robi się takich rzeczy - aczkolwiek to imho trafna ocena i opisanie.

[DST]

Brzmienie albumu też na plus. Dalej bardzo mocne i dotkliwie bijące po twarzy, ale mniej duszne.

[tomaszm]

Kurz już opadł albo bardziej popiół. Czas skrobnąć swoje przemyślenia zbliżając się do gdzieś 80 odsłuchu płyty. Otóż...................jak byłem na początku rozczarowany w porównaniu do porzedniczki ,które była płytą dosłownie natchnioną, pełną wylewającą się przecinających i tych piętrzącej się galopadzie riffowania gdzie wszystko prześcigało się w dzikim poscigu grania na emocji słuchacza, utwory były zajebiscie bogate w te zawodzące przewodnie motywy rodem z najlepszych okresów Immolation tak po kilku odsłuchach zmieniłem radykalnie zdanie. Ta płyta jest inna- bardziej intensywna, bluźniercza, żyg idzie za żygiem , perkusja napierdala jak opętana, gitarzyści pewnie mają zakrwawione palce od grania czegoś w takiej galopadzie sazleństwa. Ale to wszystko ma sens, Za tym wszystkim jest masa pomysłów na kazdy utwór i masa brudu,syfu, wylegających sie robaków i zakrzepłej krwi ,która kapie na ziemie powodując zatęchły fetor.Właśnie taka jest ta płyta brzydka, ordynarna, budząca wstręt ale za tym tym wstrętem skrywa się masa takich pokładów gruzu podanego na zajebistym cyklu anabolicznym, że rozrywa słuchacza na strzępy Ileż tu riffowania, gdzie każdy utwór niesie na granicy wytrzymałości- jest tam masa smaczków, w każdym utworze od otwieracza ,który dosłownie rozdziera, depcze, gwałci truchło i na koniec przeżuwa kości po środkowy Crush który ciężarem mógłby sprzeniewierzyć kazdą wioskę swoim ciężarem nie zostawiając żadnej ofiary po drodze a truchła resztek ludzkiego ścierwa nabijając na pal śmiejac się w dzikim chocholskim tańcu diabła, po zamykacz ,który najbardziej uderza w rytm poprzedniczki ale jest równie bezlitosny jak każdy utwór ,który stanowi samodzielne nieokrzesane dzieło na tej płycie. Płyta Absolutna.

Ps. Choćbym miał się zesrać a Chłopaki wyrażą chęć zagrania w klubie koncertu to sam Ich sprowadzę w przyszłym roku, nie ma inaczej. To trzeba zrobić.

[dzik]

Kurz już opadł, a ja ciągle czekam na swój egzemplarz

[tomaszm]

Nie, nie robi się takich rzeczy - aczkolwiek to imho trafna ocena i opisanie.

Dotarło do Ciebie jakies powiadomienie czy to zastało wysłane>?U mnie głucha cicsza........

[knaar]

CD w Mystic

https://mystic.pl/product-pol-75728-Adv ... query_id=1

[Sybir]

Nie, nie robi się takich rzeczy - aczkolwiek to imho trafna ocena i opisanie.

Dotarło do Ciebie jakies powiadomienie czy to zastało wysłane>?U mnie głucha cicsza........

Nie, na razie nic nowego w tej kwestii - ale biorę na to poprawkę patrząc z perspektywy wcześniejszych zamówień.

[tomekw48]

CD w Mystic

https://mystic.pl/product-pol-75728-Adv ... query_id=1

Zamówiłem w preorderze na Mystic.
Dzisiaj dostałem telefon, że płyta w preorderze się wyprzedała i nie ma dla mnie egzemplarza
Podobno jest mega hype na tą płytę.
Za 10-14 dni pojawi się znowu na Mystic.
A już sie cieszyłem z fizycznego nośnika
Na najlepsze trzeba poczekać... Co zrobić...

[Sybir]

Przyznaję, zdziwiłem się widząc, że SwtE zyskał w sklepie Mystic status bestsellera.

[Ascetic]

200dźgnięć też miało taki status. <także tego ten>

Z jednej strony wydaje się dziwne, z drugiej mam wrażenie, że mało płyt się sprzedaje i tym samym, nawet niewielka ilość, przynosi płycie taki a nie inny status. Dystry obstawiam, że też mniejsze ilości sztuk targają do PL. Niektóre, jak słusznie ktoś zauważył zwyczajnie się opuściły w temacie*. Nie powiem, że jest problem, bo dla mnie go nie ma. Albo ktoś kupi co trzeba i się podzieli, albo samemu się starga ale dostrzegam takie a nie inne zjawisko. Tutaj bardziej mnie dziwi, że to się pojawiło u nich na sklepie. Choć po mysticu wiem, że są tam osoby siedzące w DM, z drugiej strony nie samym Metal Blade człowiek żyje.

* Doskonały przykład ostatniej Septage (nie widziałem w PL w dystrybucji) czy dwutygodniowej Hyperdontii (skądinąd ścisłej topy DM w tym roku dla mnie. Dozuję sobie słuchanie, aby nie zepsuć smaka grzania z CD ale jest to wyborne płyciwo. Powtarzam W Y B O R N E. W Y B O R N E ).

[wonsz]

* Doskonały przykład ostatniej Septage (nie widziałem w PL w dystrybucji)

nima nigdzie, szukałem. najbliżej to chyba EU sklep me saco un ojo.

[Ascetic]

* Doskonały przykład ostatniej Septage (nie widziałem w PL w dystrybucji)

nima nigdzie, szukałem. najbliżej to chyba EU sklep me saco un ojo.

Mam, tyle, że jedynka była od tak, a tu trzeba było się rozglądać a później machnąć i zabrać się do ogarniania tematu. Nawet nie wiem, czy nie w dwóch miejscach była ta jedynka. Karol co miał zawsze duńczyki od PanaUnderganga , czy częstochowskie dystro, jakoś się nie kwapią do nóweczki. Zresztą zaczyna to stanowić temat zakulisowych rozmów (co Panie k-r?). Jakoś się tak inaczej zrobiło. Na moje oko.

[est]

Co tam Septage czy Adversarial jak nawet Alcest nowy w krajowej ofercie ciężko znaleźć XD

[Ascetic]

To akurat tylko aptece. Na receptę.

[est]

Haha, nie pamiętam czy to było akurat tutaj ale kiedyś żartowałem, że ta nazwa kojarzy mi się z jakimś lekiem na receptę XD