DEFEATED SANITY

[Self]

[youtube][/youtube]
what? sam nie wiem, czy granie coverów Death z okresu SH/Human to taki dobry pomysł...

[Nasum]

Podzielam zdanie - to nie jest najszczęśliwszy pomysł....

[AroHien]

Ano dziwna sprawa, zupełnie mi to do nich nie pasuje... Mogli by to choć na osobnych cd wydać tak jak lp bo wydaje mi się, że będzie się to okrutnie gryzło.

[Nasum]

Zawsze można wyłączyć skoro będzie to ostatni kawałek... ale w sumie szkoda.

[Deathhammer66]

Ale kawałków w tym stylu podobno ma być więcej. Skoro chcą podzielić płytę na tak dwie różniące się części, to mogliby by to wydać po prostu jako osobne epki. Szkoda, bo udostępniony wcześniej kawałek bardzo mi się podobał, co jest rzadkością w przypadku tych nowych brutal deathmetalowych zespołów.

[WaszJudasz]

A ja słucham od wczoraj i bardzo mi ta koncepcja (czy raczej jej realizacja) pasuje. Brutalne kawałki są brutalne, a w momencie, gdy potencjalnie mogłyby powoli zaczynać męczyć, zaczynają się progresywne, które są progresywne w tym fajnym, starym stylu. Udało im się.

[Nasum]

No właśnie, jak to jest zrobione? Są dwie płyty, czy wszystko wpakowali na jeden cd?

[WaszJudasz]

The album is supposed to represent two separate EPs compiled onto a full-length album

[byrgh]

progresywność dla progresywności. z dwojga złego wolę ich kombajn standard program.

[Nasum]

progresywność dla progresywności. z dwojga złego wolę ich kombajn standard program.

Ja bym wolał aby tego typu eksperymenty nie pojawiały się w najbliższej przyszłości. Nie słyszałem jeszcze całości, tylko kilka zajawek na Youtubie, i szczerze mówiąc, wolę ich skrajnie brutalne oblicze. Jestem w stanie zrozumieć, że czasem muzycy potrzebują pograć sobie na boku jakiś inny repertuar, coś, co w jakiś sposób "wyzwoli" ich umiejętności czy pomysły z wąskich ram narzuconych przez gatunek który akurat grają, ale najlepiej gdyby zrobili to pod innym szyldem. Pewne rzeczy po prostu się gryzą, albo niekoniecznie zespołowi wychodzą na dobre. Kiedyś czytałem wywiad z Ericiem Lindmarkiem, który w odpowiedzi napytanie, czy nie nudzi go ciągłe mielenie tego samego, odpowiedział, że absolutnie nie. I że jest jeszcze wiele do powiedzenia w takiej muzyce.

W każdym razie album mam w planach zakupić jak tylko wróce z krótkiego wypadu.

[Nasum]

Słuchając tej płyty mam strasznie mieszane uczucia. Żeby była jasność, piszę te słowa na kacu, więc być może ma to jakiś wpływ, być może za parę dni przesłucham znowu tą płytę i wszystko będzie wtedy dla mnie spójne i jedno będzie się naturalnie rodziło z drugiego. W tej chwili jednak doszedłem tylko do wniosku, że panowie przedobrzyli. Pierwsza część to typowe, mięsiste naparzanie do jakiego Defeated Sanity nas przyzwyczaiło. Dobre brzmienie które potrafi sprasować w fotelu, ciężkie, masywne, dodaje mocy tym nowym kawałkom. Mamy i zwolnienia, i bardzo szybkie partie, dobry bulgotliwy wokal, i w zasadzie nie ma się tam o co przyczepić. Ale później nadchodzi część druga, i tutaj ciśnie mi się na usta tylko jedno pytanie: Po co? Co chcieli osiągnąć wydając taką epkę? Pokazać, że potrafią grać progresywnie, że odnajdują się w nietypowym metrum, potrafią wrzucić tu i ówdzie jakieś jazzowe patenty? Przecież na co dzień też nie grają jakiejś łatwej muzyki, więc tego typu rzeczy udowodnili i sobie i krytykom dawno temu. Te utwory są pozbawione mocy - i nie chodzi tu tylko o brzmienie, które mi się nie podoba, ale też o same kompozycje. Nawrzucali tam tyle technicznych wygibasów, że po przesłuchaniu nic mi nie zostaje w głowie. Brzmi to wszystko jak zupełnie inny zespół - taki miks późnego Death z Cynic albo Atheist. Jestem na nie, jesli chodzi o takie granie to wolę posłuchać pionierów. Chętnie bym przeczytał jakiś wywiad co chcieli tym osiągnąć - bo jak chcieli się wyżyć kompozytorsko w zupełnie innej stylistyce, to śmiało mogli to nagrać pod innym szyldem, jako poboczny projekt. A tak wyszedł im nie do końca udany eksperyment, który można przesłuchać, tylko właśnie - po co? Nowe numery, te bardziej brutalne są naprawdę fajne, i chciałbym, aby podążyli dalej tą właśnie ścieżką, natomiast takie progresywne plumkania niech zostaną jednorazowym wybrykiem.

[Plagueis]

Nowa płyta przesłuchana wielokrotnie, więc garść refleksji...

Pierwsza sprawa, to sama forma wydania - dwa różne oblicza technical death metalu, zamknięte na dwóch EP-kach, które składają na nowy album. Dla mnie pierwszorzędny pomysł i możliwość zaprezentowania się na dwóch gruntach muzycznych bez niepotrzebnego i wymuszonego ich mieszania.

Pierwsza część, czyli "Disposal of the Dead", to rasowy technical brutal death metal z charakterystycznym dla nurtu wokalem (ukłony dla Konstantina Lühringa), wysokim werblem bez sprężyn, ultraszybkimi blastami, slam'owymi pochodami godnymi Devourment i technicznymi fajerwerkami. Co pierwsze zaskakuje, to brak wirtuozerskich partii basu (choć jest kilka momentów, które odbiorą niejednemu basiście ochotę do dalszej nauki gry) typowych dla tej kapeli, ale z czasem słuchacz zrozumie ten zabieg. Słuchalność bardzo wysoka, kawałki rozpoznawalne, technika poziom: mistrz. 7.5/10 się należy.

Druga część płyty to EP-ka "Dharmata" i totalna zmiana klimatu. Z brutalnej jazdy bez trzymanki przechodzimy do świata progresywno-technicznych wspaniałości, które gdzieś kiedyś zapoczątkował genialny Atheist, a które dziś - z różnym skutkiem - kontynuują sukcesorzy pokroju Obscura. Zespół świetnie odnajduje się w tego typu stylistyce, pokazując, że w bardziej stonowanym, czasem wręcz pastelowo-jazz'owym (niektóre momenty mogłyby się z powodzeniem znaleźć na płytach takiego Special Providence dla przykładu) graniu ma tyle samo - jeśli nie więcej! - do powiedzenia, jak w swoim bardziej zbrutalizowanym wcieleniu. Dochodzi do tego idealnie dobrany (drugi z gości użyczających swojego gardła) wokalista w osobie Maxa Phelpsa, który wykonuje kawał świetnej roboty i dopełnia wizję członków zespołu w kwestii brzmienia całości (inspiracje Cynic i Atheist oczywiste). Z ciekawostek warto zwrócić uwagę na bardzo ciekawe, nieszablonowe wykorzystanie instrumentów perkusyjnych, a raczej dodatków do klasycznego zestawu, przez świetnego (jak zawsze) Lille Grubera - bardzo fajny zabieg. Od czasu fenomenalnej "Polarity" Decrepit Birth nie słyszałem chyba tak dobrego materiału w tym stylu - gdybym miał oceniać, dałbym bardzo mocne 9/10. Zajebisty materiał!

[ki3r]

Bardzo fajna recka, brawa dla pana powyżej.

[Nasum]

Pozostaję przy swojej ocenie, niewiele się zmieniło. Druga część nadal mi się nie podoba. Może jeszcze dam szansę, ale muszę mieć jazdę na takie granie...

[Plagueis]

Bardzo fajna recka, brawa dla pana powyżej.

Dzięki. :) Bardziej garść spostrzeżeń, niż recka, ale miło, że się komuś na coś przydały.

Pozostaję przy swojej ocenie, niewiele się zmieniło. Druga część nadal mi się nie podoba. Może jeszcze dam szansę, ale muszę mieć jazdę na takie granie...

Ja na początku miałem tak z pierwszą częścią płyty - wydawała mi się prosta (jak na ten zespół) i monotonna, bardzo w stronę debiutu (który lubię, ale daleko mu do takich "Passages into Deformity"), ale kolejne odsłuchy przekonały mnie i na ten moment oceniam ją na 8/10. Może kiedyś tam to samo napiszesz o "Dharmata". ;)

[Mort]

Zajebisty zespół! Słucham podobnego napierdolu i od lat, a DEFEATED SANITY poznałem dopiero tydzień temu. Jeżeli ktoś lubi DISGORGE, DEEDS OF FLESH będzie zachwycony. Szkoda, że przegapiłem koncert DS w Proximie, wtedy jeszcze nie widziałem że są tak dobrzy.

[WaszJudasz]

Wróciłem ostatnio do tego ostatniego albumu i podoba mi się jeszcze bardziej :)

Skoro chcą podzielić płytę na tak dwie różniące się części, to mogliby by to wydać po prostu jako osobne epki.

Trochę niefortunny byłby to pomysł, biorąc pod uwagę koncept tekstowy - zajebisty zresztą,bo pod tym względem lirycznym ta płyta to mistrzostwo. To się nazywa DEATH metal!

[Nasum]

Szczerze powiedziawszy nie zgłębiałem się w teksty, więc takie pytanie samo ciśnie się na usta - o czym jest koncept? Przybliżysz nieco?

[WaszJudasz]

W pierwszej części, tej brutalnej, masz opisy obrazki zwyczajów pogrzebowych - w pierwszym kawałku pogrzeb w cywilizacji zachodniej

Blood displaced by formaldehyde
Bloating the emaciated corpse to a near vital shape
Almost lifelike color is restored

Conclusion to the service
Human doll is now lowered into the soil

dalej obrzęd z kanibalizmem pogrzebowym (obstawiałbym, że chodzi o amazońskich Indian Wari)

Affines take the burden to devour the flesh
Of the ones that they held dear within their hearts...
Familiar body pieces that may have once caressed
Now to be served for consumption

kawałek o podniebnym pogrzebie z udziałem ścierwojadów

Harsh lands leave no option for interment or cremation
Traditional practice claiming man's intrepidity
Pale limbs chopped up with an axe
Enabling creatures to swiftly consume
Loved ones are adviced to leave this morbid scene

hinduski pogrzeb z bonusem w postaci spalenia wdowy

Horrifying screams, from her melting face,
Terror fused with grief, a world crashing down
Shock carves your psyche, tears will soon dry,
Religion will brainwash, to perpetuate the sickness

wreszcie praktykę automumifikacji. wszystko opisane bardzo ładnie i plastycznie.

Strengthened through excruciation
Body fat extermination
Deliberate contamination
Flesh now unfit for consumption


W drugiej części, tej progresywnej, masz karmiczną podróż w zaświaty

Awakening from this swoon
Extracted from my mortal shell
Trapped within the unknown
Subjected to the netherworld

kończącą się skierowaniem z powrotem ku rzeczywistości, w której znów trzeba będzie cierpieć i umrzeć

Visions of thine future existence will arise
Caverns and blossoms will appear to thee, avoid to hide inside
For they ate the womb
Passage into another painful reality

Jak dla mnie jest to super przemyślane i elegancko koresponduje z muzyką, tworząc razem całkowicie spójną i sensowną całość.

[Plagueis]

^ Ciekawa sprawa, dzięki. ;)