DEFEATED SANITY

[Nasum]

Nowa płyta jest bardzo dobra. Rzekłbym, że nawet zajebista na tyle, że rozważam zakup. Ostatniej nie słyszałem, ale jest tu więcej powietrza niż na 1-4, a praca sekcji to poezja. Dla mnie bomba!

No, jesli Tobie podeszła ta płyta, to musi faktycznie być znakomita. Aż muszę poszukać w sieci tego albumu.

[Harlequin]

Nowa płyta jest bardzo dobra. Rzekłbym, że nawet zajebista na tyle, że rozważam zakup. Ostatniej nie słyszałem, ale jest tu więcej powietrza niż na 1-4, a praca sekcji to poezja. Dla mnie bomba!

No, jesli Tobie podeszła ta płyta, to musi faktycznie być znakomita. Aż muszę poszukać w sieci tego albumu.

Leci dopiero drugi raz, ale ja już wiem, że ta płyta stanie na półce. W końcu mają doskonale zoptymalizowane brzmienie, perka brzmi organicznie, gitary mają miecho, a bas jest wszechobecny. Wokale troche jednorodne i monotonne, ale żadna to nowość. Jest chyba nieco wolniej niż wcześniej, a poziom wykręcenia i zakręcenia jest wystarczający. I jestem przekonany, że będzie to jeden z najlepszych death metali w tym roku. Może jeszce nie level Ulcerate czy Afterbirth, ale zaraz za nimi to już owszem.

[Nasum]

No to zrobiłeś reklamę jak się patrzy. Wiem, że nie za bardzo przepadasz za takim własnie stylem brutalnej jazdy, więc jeśli ta płyta będzie na Twojej półce to musi spełniać wysokie wymagania, bo jesteś naprawdę bardzo wybredny. A jeśli dodatkowo chwalisz brzmienie.... może idzie ku czemuś lepszemu w death metalu? Może w końcu ktoś posłuchał i wyciągnął wnioski jak powinien brzmieć solidny death metalowy materiał. Oby to był zwiastun przemian

A co do wokali - akurat w przypadku Defeated Sanity nie jest to żadną ujmą, że są jednorodne lub monotonne. Koleś ma znakomite gardło, a na żywo to wrażenie monotonii gdzieś się rozmywa. Ja, i chyba nie tylko ja, odniosłem takie wrażenie podczas ich koncertu. Zatem czekam na płytę

[Harlequin]

No brzmienie jest selektywne, ale tez i organiczne. Jest tu wiecej miejsca na oddech, gitary nie rzężą jak na poprzedniej, werbel nie ma syndromu "Blaszanego bębenka", jest fajne różnicowanie tempa, jest gróove... Moim zdaniem nie ma się tu do czego przyczepić. Preorder poczyniony

[Plagueis]

gitary nie rzężą jak na poprzedniej

Mi tam na poprzedniej nic nie rzęzi.

[est]

Bardzo dużo się dzieje na tej płycie, a przy tym wszystkim ma wspaniały flow. Ta mnogość pomysłów podana jest w taki sposób, że ani chwilę nie męczy, ani nie przytłacza. Serce mi przyspieszyło jak mojemu starszemu synowi na widok klocków Minecrafta. Jestem pod wrażeniem.

[AroHien]

Zgodnie z oczekiwaniami. Zajebisty album. Zakup obowiązkowy.

[Wódka i Piwo]

Auuu abuuu buuuauuu buuuauuu bu bu bu auuuu uuububuauuu... Wspaniałe wokalizy Zastanawiam się po jakiego chuja one tam są potrzebne? Bo muzycznie jest to zajebisty materiał.

[Deathhammer66]

Też mnie wkurwiają wokale i osobiście psują odbiór dość fajnej (jak na moją niechęć do brutal/tech wynalazków) muzyki. Także pełna zgoda w tej kwestii.

[Mol]

a jakie chcielibyście wokale w brutalnym death metalu? niedorzeczne sapanie.

[Deathhammer66]

Nie wiem, zamykam ryj bo zaraz jebnę jakąś herezją. Grzecznie chwilowo zapominam o bohaterach niniejszego tematu, bo na horyzoncie nowe hipsterskie wynalazki do badania takie jak Odraza czy Kły, z którymi jednak bardziej mi po drodze.

: )

[Nasum]

To będzie przednia rzeźnia.

[Nasum]

Dziś premiera. Wstępny odsłuch utwierdza mnie w przekonaniu, że to będzie jeden z najlepszych albumów w kategorii brutal death w tym roku. Jak ktoś zauważy gdzieś cd niechaj da znać.

[Harlequin]

Dziś premiera. Wstępny odsłuch utwierdza mnie w przekonaniu, że to będzie jeden z najlepszych albumów w kategorii brutal death w tym roku. Jak ktoś zauważy gdzieś cd niechaj da znać.

Bo jest. Afterbirth, Defeated Sanity i Thaetas dla mnie rządzą na ten moment jesli chodzi o death metal w ogóle w tym roku.

[Nasum]

Afterbirth i Defeated Sanity wydały naprawdę znakomite materiały, płytę Niemców muszę jeszcze kilka co najmniej razy przewałkować, aby coś o niej powiedzieć, bo dzieje się na niej naprawdę sporo, mnóstwo ciekawych patentów i zagrywek. Bardzo bogaty pod tym względem album. Natomiast Thaetas mnie nie przekonuje. Może akurat nie miałem odpowiedniego dnia na ich granie, ale najzwyczajniej w świecie nie trafiło.

[Nasum]

Miło jest obserwować rozwój tego zespołu jak konsekwentnie podąża raz obraną ścieżka i powoli przebija się do pierwszej ligi takiego grania spod znaku technicznego, brutalnego death metalu. To naprawdę wymagająca muzyka, nie tylko dla samych grajków, którzy muszą wykazać się niebagatelnym opanowaniem swoich instrumentów, ale także dla słuchaczy, którzy muszą się odnaleźć w tym prawdziwym gąszczu skomplikowanych zagrywek, rozszalałego basu i zmian tempa. Tutaj jest też największa pułapka dla takich zespołów, albowiem nagrano już wiele płyt które oszałamiają swoją techniką, ale nic poza tym z nich nie wynika, to zwyczajny onanizm na gryfie który zadowoli wyłącznie gitarzystów. Defeated Sanity udało się ominąć mielizny i nagrać album, który powala techniką, ale pomimo wszystko, jest muzyką która potrafi zainteresować słuchacza. Ostatni ich mini cd podzielony był na dwie części - kilka numerów było utrzymanych w kanonie brutalnego death metalu, druga część, bardziej eksperymentalna pokazywała nieco bardziej progresywne oblicze zespołu. Miałem sporo obaw jak będzie brzmieć nowa płyta, albowiem ta eksperymentalna część po prostu do mnie nie przemawia. Całe szczęście, Niemcy postanowili uraczyć fanów mielonką wysokiej klasy, do jakiej zdążyli nas już przyzwyczaić. Słychać mimo wszystko, że zespół nagrał coś takiego jak "Dharmata". Nie chodzi tutaj o brzmienie, bo to jest odpowiednio ciężkie i masywne, ale o stopień skomplikowania muzyki. Ile tutaj się dzieje! Trudno wszystko wychwycić za pierwszym odsłuchem, tak więc dla mniej wprawionych słuchaczy ten krążek będzie takim małym wyzwaniem. Żeby nie było, mamy tutaj również zapamiętywalne motywy, ale główny trzon to wszelkie mozliwe kombinacje, które urozmaicają utwór. Wszystko to jest utrzymane w odpowiednio brutalnym sosie, kompozycje są bezwzględne i po wysłuchaniu tej płyty jestem pewien, że zamordują wszystkich śmiałków którzy pojawią się na koncercie. Jeśli jesteście fanami amerykańskiej szkoły spod znaku Deeds Of Flesh, Disgorge, Gorgasm, to nie widzę powodu dla którego nie moglibyście urozmaicić sobie muzycznego menu za pomocą "The sanguinary impetus". Myślę, że spore grono z was będzie usatysfakcjonowane.

[AroHien]

Kapitalny album. Połamany, powyginany a jednak płynący. Niewielu tak potrafi.

[Nasum]

Otóż to. To muzyka do której trzeba przysiąść i odpowiednio się skupić, ale jest tego warta. Większość tych powyginanych i połamanych kapel tworzy zbitki riffów, które oszałamiają a po przesłuchaniu jedyne co przychodzi do głowy to pytanie jak oni potrafia to odegrać. Jednak na drugi odsłuch nie ma się zbyt wielkiej ochoty. Tutaj jest zupełnie inaczej.

[Plagueis]

Krążek znakomity, zamyka deathmetalową pierwszą trójkę tego roku.

[Pacjent]

Krążek znakomity, zamyka deathmetalową pierwszą trójkę tego roku.

Co ją otwiera?