Masterful Magazine

Żułek pisze:Flotsam > Artillery zdecydowanie
oczywiście nie jest to coś na miare z lat 80-tych ale całkiem fajnie się tego słucha
nie męczy jak Artillery, brzmi dobrze, basik fajnie sobie plumka i co najważniejsze nie ma więcej numerów pokroju Iron Maiden który jest okropny :P
wokale nie są najwyższych lotów ale do przeżycia ;)

Pacjent pisze:

Żułek pisze:Flotsam > Artillery zdecydowanie
oczywiście nie jest to coś na miare z lat 80-tych ale całkiem fajnie się tego słucha
nie męczy jak Artillery, brzmi dobrze, basik fajnie sobie plumka i co najważniejsze nie ma więcej numerów pokroju Iron Maiden który jest okropny :P
wokale nie są najwyższych lotów ale do przeżycia ;)

Nowego F&J do Artillery nie ma sensu porównywać. Nie ma do czego. Do Anthraxu też nie, bo tu z kolei za wysokie progi. Interesowałaby mnie natomiast debata Flotsam And Jetsam - Metal Church.

Pacjent pisze:

Żułek pisze:Flotsam > Artillery zdecydowanie
oczywiście nie jest to coś na miare z lat 80-tych ale całkiem fajnie się tego słucha
nie męczy jak Artillery, brzmi dobrze, basik fajnie sobie plumka i co najważniejsze nie ma więcej numerów pokroju Iron Maiden który jest okropny :P
wokale nie są najwyższych lotów ale do przeżycia ;)

Nowego F&J do Artillery nie ma sensu porównywać. Nie ma do czego. Do Anthraxu też nie, bo tu z kolei za wysokie progi. Interesowałaby mnie natomiast debata Flotsam And Jetsam - Metal Church.

Bo to nie jest tak, że Flotsam and Jetsam zapomnieli o wszystkich swoich albumach poza „Doomsday for the Deceiver” i „No Place for Disgrace”. Słychać to chociażby w ciężarze kompozycji, który dominuje na przykład w utworze „Verge of Tragedy”, gdzie muzyka bardzo wyraźnie przywołuje na myśl nieistniejącą dziś kapelę Nevermore. A z takimi brzmieniami zespół bawił się na „The Cold” – płycie wydanej w 2010 roku. Zmianą jest na pewno fakt, że tym razem nie usłyszymy żadnych ballad czy rozbudowanych kawałków rockowych, a te ostatnie dominowały w pierwszej połowie poprzedniego albumu – „Ugly Noise”. Również melodyka niektórych kawałków, jak „Creeper”, przypomina to, co działo się na „High” czy „Drift”, czyli płyt jak najdalszych od thrash metalu. A refren wspomnianego przeze mnie numeru to przecież czyste Seattle – czyli grunge, styl, którego znani mi thrashmetalowcy nie cierpią.

Triceratops pisze:Zaczeli sie scigac z Monstrosity na chujowe okladki

Triceratops pisze:Zaczeli sie scigac z Monstrosity na chujowe okladki