GRIND MADNESS AT THE BBC

[Góral]

Przesłuchałem całość kilkukrotnie, więc czas nabazgrać coś więcej.

CD1: Tak jak napisałem wcześniej, sesje ND to pierdolony huragan, atomowy przykurw, gitarowe tsunami. Chyba ich najbardziej ekstremalne wydawnictwo. Idealne brzmienie, potężne i surowe zarazem. Sesja ENT bardzo dobra, ale to już nie ta wścieklizna, piana lecąca z ryja i zezwierzęcenie, jak na sesji ND.

CD2: Ten krążek interesował mnie najbardziej, uważam go za najlepszy na całym składaku. Zarówno Carcass jak i Bolt Thrower to bardzo szanowane i lubiane przeze mnie zespoły. Ciężko mi wytypować kto wypadł lepiej, więc padnie chyba na remis. Od utworów Carcass wali jeszcze większą zgnilizną i patologią(szczyny i krew aż spływają po ścianach), zaś utwory Bolt Thrower(szczególnie z debiutu) pokazują w pełni swój potencjał(Forgotten Existence i In Battle There's No Law zabijają 10x razy bardziej, aż szkoda, że nie zagrali też Nuclear Annihilation). Ktoś tam wcześniej napisał, że nie miał by nic przeciwko, by debiut BT został nagrany z takim brzmieniem. Mógłbym się pod tym podpisać. Zagłada.

CD3: Tutaj wyraźnie wybija się Godflesh, przy odpowiednim zwiększeniu głośności wychodzi jedno, wielkie, pierdolnięcie młotem, kasujące wszystko wokół. Po prostu miazga. Chciałbym usłyszeć całe "Streetcleaner" z takim brzmieniem.

Podsumowując: zajebiste wydawnictwo, dobrze zainwestowane pieniądze.