Który zespół najbardziej się zeszmacił? ANKIETA

[Plagueis]

Massacre

[Agony]

Szczególnie mocno boli mnie upadek DEICIDE. Dwa pierwsze albumy to najlepsze rzeczy, jakie nagrano w całym deathmetalowym gatunku, oczywiście moim zdaniem. Potem dwa bardzo dobre albumy, ale to co działo się z tym zespołem później to ani chybi kara Boska. Czy nie można było pójśc na jakąś ugodę z wytwórnią, rozwiązac w sposób cywilizowany kontrakt, zamiast wydawac dwie wymuszone i byle jak nagrane płyty? i dalej - czy naprawdę w całych Stanach Zjednoczonych nie znaleziono gitarzysty lepszego, lepiej pasującego do profilu grupy, niż Santola? Najwyraźniej Ktoś na samej górze postanowił mocno zeszmacic Bentona już tu na Ziemi, jeszcze przed wysłaniem go do wymarzonego przezeń piekła.

[Pacjent]

Coś w tym jest, że dopiero po czwartym albumie Benton urządził nam prawdziwe piekło :)

[Deathhammer66]

Delikatnie pominąłeś najsłabszą "szóstkę".

W zasadzie przesłuchałem ją tylko raz, uważam że powrót rozbudził nadzieje że będą grać mniej melodyjnie, bardziej w klimatach necroticism... Cóż, przyznaję, nie znam tej płyty na tyle dobrze by mówić że jest do dupy, tak więc pomijam ją milczeniem. Czasem przesłucham jakiś kawałek ale szybko wracam do kanonu pierwszych trzech płyt. Chyba niewiele tracę nie słuchając szóstki.

Owszem, niewiele. To zdecydowanie najsłabszy CARCASS, takie tam odrzuty z "Heartwork". Porównywanie tej płyty do 4 i 5 jest krzywdzące dla tych starszych.

Poza tym, co by nie mówić o późniejszym okresie tego zespołu, z każdą płytą się rozwijali i prezentowali nowe oblicze. O "Surgical Steel" tego nie można powiedzieć, recykling i odgrzewany kotlet.

[Sgt. Barnes]

Savatage-Trans-Siberian Orchestra
Od "Hi, welcome to hell
You are all here
For this where you must dwell
Sinners and cheats
Sit here with Satan
And have all your spirits meet"
do "Joy to the world
The Lord has come
Let earth
Receive her king
Now it was long ago
When it all began
Back in Bethlehem
In the promised land"
o muzie nie wspominając...

[maciek z klanu]

Widzę że therion wygrywa, ale mam dwa ale. Po pierwsze kto z was przesłuchał cały album ostatni :))) i w porównaniu z samaep wciąż grają na gitarach :))

[Żułek]

Po pierwsze kto z was przesłuchał cały album ostatni :)))

a po co ? :P

i w porównaniu z samaep wciąż grają na gitarach :))

żaden argument :P Santolla w Deicide tez grał na gitarze a co z tego wyszło wszyscy wiedzą :P

[uglak]

Widzę że therion wygrywa, ale mam dwa ale. Po pierwsze kto z was przesłuchał cały album ostatni :))) i w porównaniu z samaep wciąż grają na gitarach :))

ze wszystkich pozycji w ankiecie przesluchalem tylko jeden ostatni album. tyle, ze Tiamatu z ktorego obecnoscia w tej ankiecie sie nie zgadzam. Theriona nie slyszalem ostatnich trzech, ale glos i tak poszedl na Samael ;-)

[Medard]

Widzę że therion wygrywa, ale mam dwa ale. Po pierwsze kto z was przesłuchał cały album ostatni :))) i w porównaniu z samaep wciąż grają na gitarach :))

ze wszystkich pozycji w ankiecie przesluchalem tylko jeden ostatni album. tyle, ze Tiamatu z ktorego obecnoscia w tej ankiecie sie nie zgadzam. Theriona nie slyszalem ostatnich trzech, ale glos i tak poszedl na Samael ;-)

Trochę mogę bronić diabła. Słuchałem raz czy dwa lux mundi i nie było to złe, przypomina dobre Passage.
Jest to jakaś rehabilitacja.

Inna sprawa, że nie jestem jakimś tam fanem Szwajcarów.

[Pacjent]

W kwestii SAMAEL pragnę zauważyć, że "Worship Him" ma wspaniałe brzmienie, a kolejne już nie i o ile dwie następne bronią się swoją zawartością to później jest tylko słabo i bardzo słabo.

[Nasum]

Szczególnie mocno boli mnie upadek DEICIDE. Dwa pierwsze albumy to najlepsze rzeczy, jakie nagrano w całym deathmetalowym gatunku, oczywiście moim zdaniem. Potem dwa bardzo dobre albumy, ale to co działo się z tym zespołem później to ani chybi kara Boska. Czy nie można było pójśc na jakąś ugodę z wytwórnią, rozwiązac w sposób cywilizowany kontrakt, zamiast wydawac dwie wymuszone i byle jak nagrane płyty? i dalej - czy naprawdę w całych Stanach Zjednoczonych nie znaleziono gitarzysty lepszego, lepiej pasującego do profilu grupy, niż Santola? Najwyraźniej Ktoś na samej górze postanowił mocno zeszmacic Bentona już tu na Ziemi, jeszcze przed wysłaniem go do wymarzonego przezeń piekła.

Tyle że w przypadku Deicide uzyłbym zwrotu " mocny spadek formy" niż "zeszmacenie". Faktem jest, że nadal grają death metal, co prawda już nie tak wściekły, bezkompromisowy, diabelski i nienawistny jak na pierwszych dwóch albumach, ale nie poszli w stronę eksperymentów i nie połączyli swojej muzyki z bitami techno. To że to już nie to, jest inną sprawą. Bardziej adekwatnym przykładem zeszmacenia się w death metalu będzie Morgoth, od "Odium" szukali pomysłu na siebie natomiast na "Feel sorry..." przegięli pałę. Tak to przynajmniej wtedy odbierałem i nie byłem w stanie przebrnąć przez ten album.

[Medard]

Morgoth zrobił nieudany eksperyment, to nie to samo, co zeszmacenie.

[Nasum]

Owszem, teraz sam tak powiem, ale w tamtych czasach mówiłem co innego.

Poza tym, to własnie nieudane eksperymenty bardziej pasują do miana zeszmacenia niż spadek formy i nagrywanie nudnych albumów. Samael też eksperymentował i wyszło jak wyszło. To w ramach wyjasnienia co rozumiem pod tym pojęciem. Nieudany eksperyment, odcięcie się od własnych korzeni, granie bardziej nośnej, przebojowej muzyki, ugięcie się pod presją wytwórni, czy utrata zainteresowania graną wcześniej muzyką nazywana naturalnym rozwojem - i brak odwagi by zmienić szyld, bo ten wcześniejszy jest już rozpoznawalny na rynku, ma siłę przyciągania, jest kojarzony przez fanów. To może być w skrócie definicja zeszmacenia.

[Nerwowy]

Z dwojga złego uważam, że lepiej spróbować czegoś innego i polec niż stoczyć się w przeciętność serwując masę nudnej, nic niewnoszącej, nikomu niepotrzebnej muzyki wychodząc z założenia, że wierni fani i tak to kupią. Zresztą to kurczowe trzymanie się wyeksploatowanej do cna stylistyki i produkowanie taśmowo kolejnych płyt różniących się głównie brzmieniem i okładkami to też jest często właśnie skutek presji wytwórni, bo np. zespół podpisał kontrakt na X płyt w ciągu Y lat i musi się z niego wywiązać. Teksty o wierności korzeniom czy jakimś ideałom to w tej sytuacji przeważnie zwykła wymówka mająca zamaskować niemoc twórczą muzyków i fakt, że już im się po prostu nie chce grać, ale żyć z czegoś trzeba i nadal lepsze to niż praca w fabryce azbestu.

[Necropunk]

VADER. Z fajnej, woodstockowej kapeli wspierającej szczytne ideały pokoju, miłości i muzyki stali się faszystowskimi czołgistami, którym pozytywne recenzje ostatniej EP piszą już tylko w DO RZECZY.

[Drone]

Nie no, panowie, nie żartujcie sobie. "Feel Sorry for the Fanatic" MORGOTH to znakomita płyta - nie ma słabego momentu. Osobiście uważam, że to najlepsze, co nagrali - jedyny zarzut, jaki można mieć, to to, że za bardzo przypomina momentami KILLING JOKE. Ale z jaką klasą to jest zrobione. To przykład UDANEJ wolty stylistycznej, a nie zeszmacenia. Podobny ruch zrobił wtedy KREATOR na "Renewal" i wyszła jedna z najlepszych płyt w ich dorobku. Jak na tym tle wygląda to, co teraz KREATOR gra - kolorowe melodyjki dla młodzieży uważającej, że słucha metalu.

[pączek]

Plus dużo

[Nasum]

To też ciekawe zjawisko. Bo ile gustów, tyle opinii. Dla jednych zeszmacenie dla drugich udana wolta stylistyczna. Pamiętam dobre recenzje takich albumów jak Gorefest "Chapter 13" czy własnie wspominany już przeze mnie Carcass "swansong". Szczerze powiedziawszy, dla mnie te zespoły w tamtych latach właściwie przestały istnieć, do teraz mam problem z akceptacją tych albumów, i zastanawiało mnie, dlaczego dziennikarze muzyczni nigdy takich płyt nie zjebali? Być może odpowiedzią będzie to, czego oczekujemy po muzyce. Dla mnie stagnacja, rozumiana jako twarde trzymanie się pewnych ram gatunkowych jest jak najbardziej ok, eksperymenty też mogą być, byle to wszystko trzymało się tak zwanej kupy. W przypadkach, które wymieniłem, nie widzę niczego, na czym bym zawiesił ucho na dłużej. Może kiedyś ten moment nadejdzie, może nie dojrzałem do tej muzyki, sam nie wiem.

[Wasyl]

VADER. Z fajnej, woodstockowej kapeli wspierającej szczytne ideały pokoju, miłości i muzyki stali się faszystowskimi czołgistami, którym pozytywne recenzje ostatniej EP piszą już tylko w DO RZECZY.

Zdaje się, że ukazała się tam również recenzja "grubej" Batiuski. Pochwalna z resztą.

[pączek]

Pewnie, do pewnych rzeczy można dojrzeć czy docenić po latach. Lub odwrotnie przestanie jarać. Dla mnie sprawa jest prosta. Jedynym wyznacznikiem jest czy ci się podoba czy nie. Albo ci staje albo nie. Nic innego się nie liczy.