EMPEROR

[535]

Hanka też tak mówił.

[Karkasonne]

Odświeżyłem sobie Anthems i ciężko mi uwierzyć, że ktoś może zarzucać Prometheusowi nadęcie, a zamiast tego woleć Anthems, które jest właśnie hiper nadęte, i to momentami w taki dziecięcy sposób. Nie dziwię się że ktoś wyżej pisał że lubi to tak samo jak Nemesis Divina, bo to na swój sposób podobne płyty: klawiszowy, wzniosły black metal, który nie przeżywa u mnie jednak zdarzenia z obecną rzeczywistością. No ale Prometheusa też nie słuchałem wiele lat, wkrótce odświeżę to może zmienię zdanie.

[TORTURER]

Anthems może i jest juwenilny,ale nie ma tu pretensji i pseudoartyzmu Prometheus.Te quasi neoklasyczne interludy i psujące przepływ wygibasy,to główny problem tej płyty...co nie zmienia faktu,że motyw przewodni "In the wordless chamber" to ciary i majestat.

[Drone]

Anthems może i jest juwenilny,ale nie ma tu pretensji i pseudoartyzmu Prometheus.Te quasi neoklasyczne interludy i psujące przepływ wygibasy,to główny problem tej płyty...co nie zmienia faktu,że motyw przewodni "In the wordless chamber" to ciary i majestat.

O to, to.

[Vorathiel]

I tak najlepszym utworem Emperora jest ten. :v

[youtube][/youtube]

[Marcin]

Anthems to the Welkin at Dusk 1997 - 2017
Trym Torson * Ihsahn * Samoth


Przydało by sie fajne wydanie tego albumu na 20 lecie.
Debiut w wydaniu jubileuszowym wyszedł bardzo fajnie.
Czekam na niespodzianke....

[Only_True_Believers]

Odświeżyłem sobie Anthems i ciężko mi uwierzyć, że ktoś może zarzucać Prometheusowi nadęcie, a zamiast tego woleć Anthems, które jest właśnie hiper nadęte, i to momentami w taki dziecięcy sposób. Nie dziwię się że ktoś wyżej pisał że lubi to tak samo jak Nemesis Divina, bo to na swój sposób podobne płyty: klawiszowy, wzniosły black metal, który nie przeżywa u mnie jednak zdarzenia z obecną rzeczywistością. No ale Prometheusa też nie słuchałem wiele lat, wkrótce odświeżę to może zmienię zdanie.

bo z klasycznymi albumami jak Anthems to the Welkin at Dusk BM z Norwegii to jest mniej więcej tak:

Neofita - to najlepsza muzyka na świecie! najbardziej złożona i uduchowiona!

Pseudo znawca - infantylny album z tandetnymi parapetami.

Słuchacz po 8 latach wzwyż - No faktycznie, jednak w tym gatunku nie nagrano nic lepszego, nawet biorąc pod uwagę prostotę tej muzyki.

[est]

Najbliżej była Vesania ze swoim debiutem.

[Plagueis]

Słuchacz po 8 latach wzwyż - No faktycznie, jednak w tym gatunku nie nagrano nic lepszego, nawet biorąc pod uwagę prostotę tej muzyki.

Z tą prostotą to ja bym nie przesadzał. Wyżyny - w temacie kompozycji i techniki - to nie są, ale o prostocie raczej nie ma tu mowy. Pierwszy "dojrzały" album Emperor.

Najbliżej była Vesania ze swoim debiutem.

Rzekłbym, że Lunar Aurora ze swoim znakomitymi "Of Stargates and Bloodstained Celestial Spheres".

[est]

Nie słyszałem tego materiału.

[Plagueis]

Nie słyszałem tego materiału.

Polecam. Znakomita płyta.

[83koper83]

- rozkminianie czy najlepszą plytą Emperora jest IX Equilibrium czy raczej Prometheus
- psioczenie na pierwszą epkę i poprzednie 2 albumy, bo hurr durr klawisze takie niedobre

Ja mam tak: najbardziej lubię "IX E", ze względów metrykalnych. Słyszę tam oczywiście komputerowo wygenerowane symfonie, ale nic nie poradzę. Zajechałem swego czasu kasetę, mam ten album wytrawiony w zwojach mózgowych.

A najlepszy jest "InTheNE". Tak, słodzą te klawisze, ale kompozycyjnie jako całość to jest mistrzostwo świata. Riffy płyną niewymuszenie i łączą się w całość. Jest taki moment w rozwoju każdej kapeli, kiedy jeszcze nie do końca kompetentni muzycy grają ciągle w połowie na czuja, nie boją się "naiwnych" rozwiązań i cała para idzie w komin, a nie w gwizdek.

[hcpig]

Generalnie wielki przepych i hollywoodzki rozmach kończy sie dla metalu w 99% przypadków tragicznie, wielkość Emperora polega na tym, że mieści się w 1% wyjątków.

A najlepszy jest "InTheNE". Tak, słodzą te klawisze, ale kompozycyjnie jako całość to jest mistrzostwo świata.

No właśnie, kompozycyjnie... bo te same kawałki masz w ZNACZNIE lepszych aranżacjach na demo/mini oraz koncertówce.

[Drone]

Ja mam tak: najbardziej lubię "IX E", ze względów metrykalnych. Słyszę tam oczywiście komputerowo wygenerowane symfonie, ale nic nie poradzę. Zajechałem swego czasu kasetę, mam ten album wytrawiony w zwojach mózgowych.

A najlepszy jest "InTheNE". Tak, słodzą te klawisze, ale kompozycyjnie jako całość to jest mistrzostwo świata. Riffy płyną niewymuszenie i łączą się w całość. Jest taki moment w rozwoju każdej kapeli, kiedy jeszcze nie do końca kompetentni muzycy grają ciągle w połowie na czuja, nie boją się "naiwnych" rozwiązań i cała para idzie w komin, a nie w gwizdek.

Całościowo najwyżej stawiam "IX", bo tam jest ten ten złoty środek, kiedy 100% pary szło w komin, rozwiązania nie były już ani naiwne (jak miejscami na poprzedniej), ani przekombinowane (jak na "P"). Na "IX" są już w pełni kompetentni w sensie pisania muzyki, bo manualnie to byli sprawni dużo wcześniej.

Natomiast ITNE ma - tak jak piszesz - tę energię i te riffy, które płyną falami.

Osobną sprawą są te nieszczęsne dodatki, które ewoluowały od klawiszy, przez komputerowe symfonie do jakichś pseudo-artystycznych plam dźwiękowych na "P". Moim zdaniem to nigdy nie było potrzebne, zdałoby egzamin tylko jako dyskretne uzupełnienia tu i tam, a tak to tylko przeszkadza.

[hcpig]

Rzekłbym, że Lunar Aurora ze swoim znakomitymi "Of Stargates and Bloodstained Celestial Spheres".

Jest taki będ Tartatos z Trymem na perce.

[83koper83]

Na "IX" są już w pełni kompetentni w sensie pisania muzyki, bo manualnie to byli sprawni dużo wcześniej.

Tak, o tym właśnie mówię, professore. "IX" to już jest album nagrany przez profesjonalistów.

[WaszJudasz]

A najlepszy jest "InTheNE". Tak, słodzą te klawisze, ale kompozycyjnie jako całość to jest mistrzostwo świata. Riffy płyną niewymuszenie i łączą się w całość. Jest taki moment w rozwoju każdej kapeli, kiedy jeszcze nie do końca kompetentni muzycy grają ciągle w połowie na czuja, nie boją się "naiwnych" rozwiązań i cała para idzie w komin, a nie w gwizdek.

O!


Tak właśnie jest z tą płytą.

[Plagueis]

Rzekłbym, że Lunar Aurora ze swoim znakomitymi "Of Stargates and Bloodstained Celestial Spheres".

Jest taki będ Tartatos z Trymem na perce.

1. Był, bo od prawie dwóch dekad nie istnieje.
2. Nie tyle band, co jednoosobowy projekt Charmanda Grimlocha - koncertowego klawiszowca Emperor.
3. Trym tam nigdy nie grał na perkusji.
4. Chodziło o płyty podobne do "Anthems...", podczas gdy muzyka Tartaros raczej skłaniała się ku twórczości Limbonic Art.

Swoją drogą, bardzo miłe dla ucha granie (choć trochę sztucznie brzmiące za sprawą automatu perkusyjnego) - zwłaszcza mini "The Grand Psychotic Castle".

[misiaczek]

Swoją drogą Charmand teraz siedzi w USA i pisze dance'owe hiciory do filmów ;)

[youtube][/youtube]

[Plagueis]

Od "symfonicznego " black metalu do dance niedaleko. ;)