Masterful Magazine

Fajne, ale w porównaniu do takiego chociażby debiutu krajan z Shackles to właśnie takie zbyt "czyste" jest. Australia nie zawodzi, ergo: zawodzi rzadko, ale w tym konkretnym przypadku o specjalnym obsrywaniu bryczesów mowy nie ma.

Lykantrop pisze:Australia nie zawodzi, ergo: zawodzi

hihihi

Wiedziałem, że to zrobisz, ale nie sądziłem, że nastąpi to tak szybko :D

Mam split z Diocletian i słucham bo skoro jest już pod igłą to i drugą stronę trzeba sprawdzić oraz "Hell`s Infantry". Niby jest to co ma być aby się podobało, ale jakoś przeleci, poleci w siną dal i następna pozycja leci, odruchu repeat nie ma. Do tego mam jakąś wadę płyty i przeskakuje mi jeden kawałek. Bez obsru.

zeszłoroczny krążek jest niesamowity, ale o tym już wszyscy zdążyli się wypowiedzieć w tamtym roku w temacie o australii i w playliście ;)

Kurwa,ale jazda...

Scaarph pisze:zeszłoroczny krążek jest niesamowity

Na razie słuchałem 1-2 razy i jest bardzo fajny, ale póki co bez obsrania.

to znaczy może inaczej: ten krążek jest zajebisty w byciu solidnym death metalowym napierdolem :) o coś bardziej w tą stronę mi chodziło hehe

A to pewnie, że tak. :)

Ja zaś bardzo często katuje się tym albumem.

Popróbowałem swego czasu DENOUNCEMENT PYRE i obejdzie się bez powiększania kolekcji, choć złego słowa nie powiem.

Brzmienie tej płyty jest tragiczne. Traci na tym sporo, bo sam materiał niczego sobie.

Zapowiedż nowej płyty:

Po pierwszym odsłuchu niezła ta nowa płyta, choć myślałem, że będzie więcej australijskiej dziczy niż black metalu, a pojawiają się nawet bardzo wyraźne wpływy trendziarskiego, koniunkturalnego, mięciutkiego, pozerskiego gówna (czy jakoś tak). No, ale to dopiero pierwszy odsłuch.

DCI Hunt pisze:pojawiają się nawet bardzo wyraźne wpływy trendziarskiego, koniunkturalnego, mięciutkiego, pozerskiego gówna

A nawet mi się ten album podobał, musiałeś wszystko zepsuć :(

Jak mi się podoba to słucham.

To tak, jak ja - a czasami słucham nawet wtedy, jak mi się nie podoba ;) Na szczęście, Almighty Arcanum podoba mi się bardzo, słucham całkiem regularnie. Na co zwróciłem uwagę, to - nie wiedzieć czemu - werbel (sic!) ;)

Słabiutkie to "Almighty Arcanum" i cienkie jak dupa węża. Przewidywalna płyta jak dowcip Strassburgera, schematyczna, obrzydliwie oczywista. Chwilami ma momenty, szczególnie jak jest napierdol, ale jak wchodzą w to typowe szwedzkie, rozlazłe pitolenie to mnie krew zalewa. Tak jakby nie wiedzieli czy napierdalać do przodu czy rozmieniać się na drobne, słychać to niezdecydowanie i brak pewności siebie. Kładę lachę na te kapelę, strata czasu.

Panie Lykantropie, no bez przesady - zgodzę się jeszcze, że przeciętne, że średnie, że nie porywa, ale żeby słabiutkie i cienkie jak dupa węża? Nie ma mojej zgody na taką mowę nienawiści :D

Może to kwestia kontrastu albo, jak to niegdyś zdefiniował Karek w Bomber zine, zgnojenia przez porównanie. Doszły dzisiaj do mnie 2 nowości - DP właśnie i Impious Baptism. Przy tym drugim to dwójeczka bohaterów tematu jest cieniutka jak dupa węża. No nie wiem, uosabia generalnie to czego ostatnio przesyt poczułem. Może też dlatego ta mowa nienawiści i frustracja. Jak coś to wrócę i przeproszę, aczkolwiek szanse mizerne.