Masterful Magazine

Ach, jak ja lubię ten zespół. Kiedy byli na fali, tj. na początku lat 90-tych, mówiono o nich "drugie FAITH NO MORE", zwłaszcza po wydaniu świetnie przyjętej płyty "In This Life". Ale po kolei. Zespół powstał w połowie lat 80-tych i grał szybki, techniczny thrash, niewątpliwie inspirowany przez klasyków (METALLIKA, SLAYER, EXODUS), z drugiej zaś mający w sobie lekko hardcorowego ducha a la SUICIDAL TENDENCIES. W każdym razie po amerykańsku. Panowie szybko podpisali kontrakt z NOISE, lecz raczej nieszczęśliwie, bo ta wytwórnia pogrzebała wiele obiecujących nazw.

W 1989 roku wychodzi pierwszy thrashowy strzał, tj. "Fool's Game". Fajne granie, ze świetnymi momentami, ale trochę się jednak zdezaktualizowało po latach:



Już na tym albumie gościnnie udzielał się niejaki DJ Pause, wprowadzając skrecze i rapowe hałasy, co dla wielu metalowych purystów było nie do przełknięcia. Wkrótce rzeczony DJ stał się pełnoprawnym członkiem zespołu i w sześcioosobowym składzie chłopaki nagrali płytę "In This Life" wydaną w 1991 roku. Był to nienagannie techniczny materiał, fantastycznie zaaranżowany, z funkującym basem, thrashowymi gitarami, skreczami, hałasami i wokalem przypominającym Pattona, tylko mniej szorstkim, a bardziej melodyjnym.
Niektórzy uważają ten album - i wcale im się nie dziwię - za najlepsze dzieło zespołu.



Potem przyszedł czas na single i epkę, w międzyczasie były jakieś tarcia w zespole, czego rezultatem była zamiana na stanowisku wokalisty i pana Holderby'a zastąpił niejaki pan Paul Kimball, o zupełnie innej barwie głosu i stylu śpiewania. W 1994 wychodzi ich ostatni album "The Next Room" i moim zdaniem jest to jedyne w swoim rodzaju ARCYDZIEŁO, płyta wszechstronna, emocjonalna, a jednocześnie bardzo stonowana. Znacznie potężniejsze brzmienie, grungowy wręcz wokal, wszystko głębsze, mocniejsze, nowocześniejsze niż dotychczas. Z jednej strony zahaczające o thrash, z drugiej pełne elektroniki, a z trzeciej z ciężkim groove i potężną sekcją. Oczywiście - jak można było się spodziewać - nikt do takiego grania jeszcze wtedy nie dojrzał, więc materiał okazał się marketingową klapą, za to - z perspektywy czasu - albumem kompletnym, innym, oryginalnym. Tu całość:



Po tym "sukcesie" zespół rozpadł się, aktywował parę lat temu w zmienionym składzie, ale raczej w celach koncertowych. Natomiast ciekawą rzeczą jest formacja CARELESS HEARTS, powołana do życia przez pana Kimballa, wokalistę MORDRED z "The Next Room", która specjalizuje się graniu alt country/country bluesa:
Wydali dwie płyty, bardzo polecam, jak ktoś lubi takie granie.

Chuja się coś zdezaktualizowało, jednyka oczywiście najlepsza ale wszystko inne conajmniej bardzo dobre (liczę razem z minialbumami), dla mnie to takie thrashowe Red Hot Chili Peppers :)

0% szans na powodzenie na Masterfulu bo to nie jest band z gatunku headbangerskich masakratorów z szatanem na bluzce i kozłami w gazmaskach a zamiast coverować Venom wzięli pod nóż Ricka Jamesa, to takie bardziej 'alternatywne' podejście do thrashu no i przede wszystkim bardzo ładne piosenki.

Może gdyby wydali tylko debiut, to bym nie powiedział, że się zdeaktualizował - ale dwójka i zwłaszcza trójka to kosmiczny progres. Z epek sprawdź to, jeśli nie znasz:


A propos piosenek - "Pauper's Wine" z "The Next Room":

A tu wielki hit "Falling Away" z poprzedniej:

Znam tego singla, a z wklejonych przez Drona obadajta 'Falling Away', przebój nie wychodzący z głowy jak najlepsze numery Metalliki, kiedyś tak mi łeb prześwidrował że chyba przez tydzień nie mogłem się uwolnić od tego wałka.

Ciagle mam ich plyty i na razie jakos nawet nie pomyslalem sie o pozbyciu. Moze rzeczywiscie ich lubie

ooo kurde, nie zauważyłem tematu. Mam jeszcze gdziesik kasety z jedynką i dwójką. Swego czasu ostro katowałem. Przyznać muszę jednak, że początkowo na dwójce strasznie mierziły mnie te skrecze i inne przeszkadzajki. Trójki nigdy nie słyszałem. Nastąpił chyba ten moment żeby zakupić na cedekach. Ja pierdolę jak ja dawno tego nie słuchałem, no kompletnie o nich zapomniałem. "Falling Away" MISZCZ!

Rattlehead pisze:ooo kurde, nie zauważyłem tematu.

cale szczescie jestem jeszcze ja i podrzucam ci co lepsze kaski :D

Za co jestem zawsze wdzięczny :)

uwaga: wyciskam temat

W Mordred gra czarnoskóry metalowiec, co czyni go (tzn. Mordreda) podobnym do Blasphemy. Skaarpeth słuchaj!

To ja może dopiszę tylko, że wpadł mi w łapska winyl jedynki za kwotę 15,50 pln - czego i Wam życzę.

A trójkę zbadałeś?

No właśnie jeszcze nie. Nie bardzo jest gdzie to zakupić.

Wypożycz.

Chyba tak zrobię. Zbadam sprawę jutro, bo dziś szlachtuje mnie POWER TRIP.

Tak tylko w kwestii formalnej, wpadłbył dziś winyl dwójki w kwocie 25 pln. Dronu trojkę będę badał jutro :)

Gratulacje! Daj znać, jestem niezmiernie ciekawy, czy Ci spodoba się trójka. Specyficzna płyta, dziwaczny, lekko wykręcony klimat.

Dzięki, dam znać na pewno.

Aż musiałem sięgnąć na półkę, bo chodziło mi po głowie, że gdzieś, coś, kiedyś już o Mordred słyszałem i nawet coś tam mam. To coś to "Fool's Game" w wydaniu Noise Rec. i jak tak sobie teraz tego słucham to wcale mi nie wydaje się, żeby to jakoś się wielce zdezaktualizowało. No, chociaż nie wiem co znalazło się na kolejnych płytach i jakoś powyższe opisy nie nastrajają mnie na tyle pozytywnie, żeby ten stan rzeczy zmienić :)

Przesłuchałem trójkę kilka razy. Trochę to inaczej brzmi niż się spodziewałem (tam się chyba wokal zmienił). Pewnie jakbym posłuchał tego w latach 90 tych, pierdolną bym tym w kąt i wyrzygał się na firankę. Teraz to już jednak tak nie szokuje, a bardziej mnie ciekawi. Chłopaki chyba jednak trochę wyprzedzili (nie wiem jak to ogólnie nazwać) gatunek? Ciekawe czy po premierze tego materiału posypały się zjeby w ich kierunku. Jakoś zatraciłem kontakt z tą kapelą po In This Life.
Teraz pasowałoby jakiś oryginał dorwać i zrobić prywatkę z The Next Room w roli głównej.