Masterful Magazine

Parę tygodni temu przeglądając ofertę Old Temple w celu sprawdzenia co będzie warto wyhaczyć na stoisku podczas gigu DET GAMLE BESATT/MOLOCH LETALIS/EMPHERIS/POISONED w warszawskim Metal Cave natrafiłem na jedyny album brazylijskiego CULT OF HORROR pod tytułem "Babalon Working".
Co my tu mamy? Odliczając intro i outro niespełna pół godziny jaskiniowo dudniącego, smoliście zbasowanego, hulaszczo rozbujanego, pijacko zamulonego, momentami uroczo rozjeżdżającego się i tak po ludzku jadowitego umpa umpa emanującego iście piekielnymi wibracjami. Dla fanów: dwóch pierwszych VENOM/BATHORY, HELLHAMMER, GOATLORD, demówek i debiutu SLAUGHTER, SODOM do '86 roku, amerykańskiego SCEPTER itp. W paru miejscach można też napotkać ponure zwolnienia w stylu, który AUTOPSY eksploatowało na drugiej/trzeciej płycie, czy pierwszej EP. Do tego wszystkiego niekiedy Brazylijczycy stosują niezbyt pospolity w tych rejonach muzycznych zabieg w postaci czystego wokalu. Jego autor sprawia jednak wrażenie jakby nie wszystkich miał w domu, więc brzmi to przekonująco i dobrze wpasowuje się w całość.
Charakterystyka stylu podana na Metal-Archives (black/speed) mało adekwatna do stanu faktycznego, choćby dlatego, że szybkość ma dla Brazylijczyków trzeciorzędne znaczenie, brzmienie bardziej przywołuje na myśl MORTICIAN niż IRON ANGEL, no i brak tu jakichkolwiek falsetów. Jako opis bardziej pasuje: bagienne bulgoty z przedsionka Piekieł tudzież inne opary z pieczary w wersji audio.
Jeśli macie już lekki mętlik w głowie dodam jeszcze, że panom nie obca jest również pewna doza romantyzmu, czego dowodem niezwykle mocny akcent na zakończenie płyty pod postacią "Butcher Ballad". Takie pomieszanie "She was asking for it" Kanibali z "Tracy" SARCOFAGO.
Płyta wydana w skromnym nakładzie 500 sztuk, tak więc spieszcie się, bo zostało tylko 499 i za jakieś 11 lat może zabraknąć.

Pełna płyta do odsłuchu.

no i spoko. nie posłucham tego, bo nie widzę sensu, ale nadal czekam na jakąś twoją, nawet krótką opinię o Macabre Eternal bądź też kolejnych płytach, jeśli już się za nie zabrałeś. pamiętaj, że obiecywałeś....

Już niedługo. : ) Sześć i pół roku zbierałem się, żeby posłuchać, tak więc nie wymagaj ekspresowego tempa. Do dzisiaj nie napisałem chyba nic o "World Painted Blood", a miałem taki zamiar w zasadzie od dnia premiery, kiedy zakupiłem. ; )

ok. jestem cierpliwy. życie mnie tego nauczyło ;)

Po oględzinach wrzuty z youtube wrażenia bardzo pozytywne - dużo Autopsy, d-beat'owych galopad, Impetigowych zwolnień i lekka szczypta Hellhammer/ CF. Ale jednak ma to jakiś swój sznyt, chociaż chwilami te Sabbsowe riffowanie (w "Baphomet's Pose" na ten przykład) zaczyna mocno przynudzać i generalnie wyciąłbym parę dłużyzn i zachował skondensowaną formę całości, żeby cały czas utrzymać pełnię uwagi w trakcie słuchania.
Warto też zwrócić uwagę, że wydali ich krajanie z Mara Rec. To niniejszym ich pierwsze wydawnictwo, które robi na mnie najmniejsze, pozytywne wrażenie.

IMPETIGO? W paru miejscach można coś tam wychwycić. : )
Mam dziwne wrażenie, że gdyby Martin Schirenc poszedł w kierunku szeroko rozumianych black/thrashowych klimatów mógłby uzyskać zbliżone efekty.
Co do incydentalnego przynudzania - na mnie to tak nie działa. Według mnie panowie umiejętnie dozują tempa, budując odpowiednią dramaturgię całego materiału. Zapewne bardziej zmuliłaby mnie ta płyta jadąc cały czas na dużej prędkości. Z kolei skracanie wolniejszych kawałków spowodowałoby, że:
a) zostałoby już naprawdę niewiele materiału*
b) odpowiednia dawka toksyny nie zostałaby dostarczona do organizmu słuchacza



* - ok, umówmy się, że to żaden argument ; )

Zaciekawiony prze Impetigo :) idę posłuchać

edit: pojedyńcze, przypadkowe artykułowanie całkiem niezależnych od siebie gardłowych głosek..... :(

najbliżej temu do sladżu a nie jakieś: Venomy, Bathory....

można już zapomnieć :)

BDB płyta. Też miałem wrzucać a tu proszę. Uprzedzon.

Mój faworyt na najlepszą płytę 2020.

" onclick="window.open(this.href);return false;