AKERCOCKE

[tomaszm]

Dying Fetus i Incatation nudy jak chuj(ileż można), Sinister.Suffocation to samo.

Bzdura!

Nile dawno mam w dupie bo smęcą tą samą piosenkę od paru płyt.

Kompletna bzdura!
Słyszałeś w ogóle "Those Whom the Gods Detest" i "What Should Not Be Unearthed"???

Tak słyszałem. Prawie umarłem z nudów. Drugiej szansy nie daję- to tak jak z dupą ,z którą jak raz złapiesz z obcym facetem w łóżku- za kudły i z domu wyjebać:)

Szczerze szkoda mi czasu- są płyty jak ostatni Ulcerate gdzie słyszę pokłady rzeczy, które na pierwszy rzut się nie podobają ale słychać w nich potencjał więc do płyty wracam by zweryfikować swoje stanowisko. W Nile tego nie słyszę od Annihilation.

Nudzą tak samo Suffocation od dwóch płyt o Sninisterze nie wspomnę, bo nawet wstyd było trzymać mp3tójki na dysku twardym tego gniota co wydali ostatnio.

[Plagueis]

Tak słyszałem. Prawie umarłem z nudów.

Jeżeli przy takich płytach umierasz z nudów, to raczej nie pogadamy. :)

Drugiej szansy nie daję- to tak jak z dupą ,z którą jak raz złapiesz z obcym facetem w łóżku- za kudły i z domu wyjebać:)

Długa byłaby lista płyt, którym dałem szansę, często po latach, i potem się zastanawiałem, czy przypadkiem nie miałem problemów ze słuchem podczas pierwszego z nimi kontaktu. ;)

Nudzą tak samo Suffocation od dwóch płyt o Sninisterze nie wspomnę, bo nawet wstyd było trzymać mp3tójki na dysku twardym tego gniota co wydali ostatnio.

Poprzednie dwie płyty Sinister były faktycznie słabe, zwłaszcza na tle bardzo udanej, przebojowej "The Carnage Ending", ale nowa to niejako przekucie starej formuły na nowo i wprowadzenie paru nowych, interesujących elementów, które sprawiają, że słucha się tego z przyjemnością. Przynajmniej ja tak mam.
Suffocation natomiast nagrali album w stylu, do którego zdążyli przyzwyczaić na kilku poprzednich krążkach i albo się ten styl lubi, albo nie. Mi odpowiada, choć wolę starsze płyty, zwłaszcza ponadczasowy debiut.

[Sturm]

Nowa płyta jest do wzięcia na serwerach Władimira Władimirowicza. Przesłuchałem dzisiaj przy robocie po kawałku większość materiału. Zajawka nie kłamała, to nie był jakiś wybryk, tylko określenie konsekwentnie realizowanej strategii muzycznej. Czyli progresywny power metal z nawiązaniami do death/blacku. Nawet w stosunku do najłagodniejszej dotychczas „Words That Go Unspoken...” tu jest o rząd mniej choćby i tej ich relatywnej ekstremy. Wrażenie tak zwane ambiwalentne. Od tych patatajek i słodkich melodii krzywi się gęba, chce się krzyczeć, że to skandal. Ale z drugiej jakoś ta muzyka się wkręca, ma taki paranoiczny posmak. Dziwne, będę badał dalej.

[nicram]

Czekam na fizyczny nośnik, ale pomimo tego, że koledzy wylali trochę gówna na te dwa nowe kawałki, to mi się podobały. Jak Sturm napisał - bezpośrednio nawiązania do „Words That Go Unspoken...” bardzo wyraźne. Jestem w stanie z tym żyć, bo kocham ten zespół miłością fanboya. :-)

[aryman]

W sumie grają to, co niegdyś, tyle że opakowane w inne (słabe) brzmienie. Nie rozumiem tych negatywnych emocji.

[Sturm]

Znalazłem klucz do tej płyty: to model umysłu Dave'a Mustaine'a z czasu nagrywania „Rust In Peace”. Dave na ponarkotycznym kacu nie jest pewien, czy jest sobą, Robertem Frippem, czy może Jeffem Walkerem.

Ale po dwu przesłuchaniach kupuję to. Brzmienie wydaje mi się nie słabe, ale zamierzone i przemyślane.

[vicek]

Utwor nr 2 to kosa

[Harlequin]

Właśnie przesłuchałem nowy album. Jak dla mnie nowa płyta jest niesamowita i to nie jest żodyn pałermetal. Moze mojej ulubionej "Antichrist" nie przebili, ale miałem wrażenie, że z każdą minuta ta płyta coraz bardziej mnie wciągała. Jestem bardzo mile zaskoczony, jestem pełen podziwu ich odwagi w jakim kierunku muzycznym podążyli i jak im to wyszło. Kapitalny klimat, całośc zagrana na totalnym luzie, bez spiny, bez wgryzania się we własną dupe, bez wstydu, że tu i ówdzie słychac jakieś niedostatki (wokalne zwłąszcza) wynikające z dłuższej absencji.

Jedyne 2 minusy jakie znalazłem:
- troche zbyt wypolerowane brzmienie (pewnie bezie można przywyknąć)
- a kilku miejscach (zwłaszcza jak pojawiają się solówki) podkład sprowadza się do trochę zbyt sterylnie jałowej galopady, można było to troche inaczej rozwiązać.

Generalnie to na 100% najbardziej pozytywne zaskoczenie w tym roku i myślę, że nabędę to wydawnictwo.

[Pacjent]

U mnie też pozytywne zaskoczenie, choć na razie tylko po jednej sesji.

[Harlequin]

Kupił to już ktoś może? Jak sie presentuje to digi?

[est]

Bardzo ładne cytaty z Running Wild. Przebojowy album.

[nicram]

Kupił to już ktoś może? Jak sie presentuje to digi?

Wygląda bardzo ładnie. Najważniejsze dla mnie, że ma tray, bo ze zdjęć wydawało mi się że będzie ekosraka. Na szczęście jest dobrze. Napisz później jak wygląda ten digibook, czy CD są w kopertach itd.?

[Harlequin]

słuchałem własnie tego nowego Akercocke i brakuje mi słów (wiem, brak oczytania) aby opisać ta muzykę. Oj, mam ciary. I wcale nie powiedziałbym, że brakuje tu pierdolnięcia, pomimo, ze jest lżej. Ja już chyba mam swoją płytę roku.

[nicram]

Rozemocjonowany jesteś Prosiaczek. :-) Płyta jest bardzo dobra. Widać, że Panowie się mocno postarzeli, stąd i muzyka bardziej melancholijna, rozmarzona i jesienna. Tak, oczyma wyobraźni widzę jak słucham Renaissance in Extremis w długi jesienny wieczór przy kominku a w ręku trzymam kieliszek porto, albo portera bałtyckiego. :-) Świetny matex, nieco inny od wcześniejszych płyt, choć z drugiej strony zawiera wszystko to co poprzedniczki. Taki paradoks. Szatan znów będzie dumny.

[Harlequin]

Ja tu słysze cycaty z Rush, Running Wild czy nawet jakichś postrocków w stylu Talk Talk. Dla mnie to juz nie żaden black ani death tylko po prost 9 niesamowitych kompozycji napisanych przez zespół z własnym ja, łasną tożsamością i z szerokim spektrum inspiracji. Czy ja wiem czy rozemocjonowany - ja uwielbiam Akercocke, "Antichrist" to moim zdaniem najlepszy metalowy album poprzedniej dekady (a na pewno najczęsciej słuchany). Po "RIE" za wiele nie oczekiwałem - nie te czasy, nie ten wiek, nie te realia. No i dostałem album, który moim zdaniem idzie mocno do przodu zachowując przy tym charakterystyczny styl Akercocke. Nie wgryźli się we własną dupę, nie odgrzali kotleta, odwaznie odeszli od ekstremalnego grania jednocześnie pozostając w tej ekstremie. No i swoją drogą - ja lubie takie progrushowe łupanie, dla mnie bomba!

Edit: I np. w przeciwieństwie do Opeth nie odeszli w bardzo jednowymiarowy kierunek. Bardzo mnie też cieszy, że z tych utworów też emanuje ten niepokojący, niedopowiedziany klimat, który mnie tak ujmował wcześniej. Tak, jestem moze rozemocjonowany, ale ta płyta niespodziewanie bardzo trafiła w mój gust. pewnie zaraz tutaj Drony i kilku innych zaczną pisać, że przepitolone, ze zbyt liryczne itp., ale ja po prostu tego typu muzykę lubię, zwłaszcza jak jest napisana dobrze.

[Harlequin]

darmowy hosting zdjęc

Płyta, nogi ojca i obrus nie na sprzedaż ;) Ojciec pisał "piękny album" :D czyli chyba ładnie wydane :D

[SATYROS]

Zjechałem promocyjny utworów chyba zbyt pochopnie. Potem kilka razy wracałem i się przeprosiliśmy. Zakupiłem winyl ale wciąż nie słuchałem bo sprzęt chwiliwo w rozsypce.
Dzisiaj dorwałem trzypłytowy box z cd i czekam z całościowym odsłuchem aż przyniesie listonosz.
Dzięki opiniom kolegów liczę na bardzo pozytywne zaskoczenie...

[Harlequin]

Zjechałem promocyjny utworów chyba zbyt pochopnie. Potem kilka razy wracałem i się przeprosiliśmy. Zakupiłem winyl ale wciąż nie słuchałem bo sprzęt chwiliwo w rozsypce.
Dzisiaj dorwałem trzypłytowy box z cd i czekam z całościowym odsłuchem aż przyniesie listonosz.
Dzięki opiniom kolegów liczę na bardzo pozytywne zaskoczenie...

^^ zdjecia tego wydania 3CD powyzej.

[tomaszm]

Przesłuchałem płytę kilkanaście razy i tylko mocniej utwierdziłem się w przekonaniu ,że jest zaledwie przyzwoita. Gdzie tam jej do znakomitości Choronzon. Naprawdę chciałbym napisać coś innego w tym miejscu. O niedomagającym wokaliście nie wspominam ale w paru momentach aż bolą uszy.

[Harlequin]

Jakoś nie jestem zaskoczony taką opinią z Twojej strony :) Nawet spodziewałem sie takiej