Masterful Magazine

Super album, tylko tytułowy numer żałośnie prymitywny.

w 98 było też mnóstwo poza death metalowych pereł. Próbowałem odświeżyć które to i kilka okazało się, że rok wcześniej, wiadomo, kasety i galopujący polski kapitalizm z opóźnieniami.

Dragazes pisze: ↑

22-09-2023, 22:36

Super album, tylko tytułowy numer żałośnie prymitywny.

Może Barnes z kolegami im go napisali?

Bedzie kupowane.

Zrobiłem 5 kółek i już wiem, że to koniec. Tu nic nie ma żeby przyciągnęło mnie na dłużej.

Ja za to jestem w pełni zadowolony. Nihili novi, ale jednak słucha mi się tego lepiej niż, żeby nie było, rewelacyjnej poprzedniczki. CC to jednak przechuje, czuć , że nadal czują klimat i nie odpuszczają, a przecież 6 krzyżyk im leci. Ulubiony track, na tę chwilę “Pitchfork Implement”.

mnie kupili po kilku sekundach pierwszego kawałka

Żułek pisze: ↑

23-09-2023, 17:25

mnie kupili po kilku sekundach pierwszego kawałka

Mnie właśnie też. Ten początek z tym basem już mnie rozwalił.

Wrzucę swoje trzy grosze na temat nowej płyty. Nie chciałem tego robić po pierwszym odsłuchu, bo uważam, że to zdecydowanie za mało, by wykrzesać z siebie choć odrobinę obiektywnej oceny. Teraz jestem po 3 okrążeniach i wydaje mi się, że jakieś pojęcie o "Chaos horrific" mam. Przyznam bez bicia, że ostatnie albumy Kanibali przyjmowałem oschle. Nie że były złe czy słabe, ale po prostu nie powodowały szybszego bicia serca. Dlatego do nowej podchodziłem bez większych nadziei i emocji. I w sumie po pierwszym odsłuchu wydawało mi się, że płyta ta podzieli los poprzedniczek. Ale po drugim, a zwłaszcza trzecim okrążeniu album ten urósł w moich oczach. Nie chcę szafować hasłami, że jest wybitna, ale jest dobra, może nawet bardzo dobra. Czas pokaże czy jeszcze zyska na wartości. W każdym bądź razie na tą chwilę wydaje mi się, że jest to najlepszy album CC od .... "Bloodthirst", który wyszedł już przecież wieki temu.

W sumie z CC jest tak jak pisał niedawno Nasum - to pierdolone AC/DC death metalu. Mogą i mają nagrywać swoje, bo mało kto (nikt?) oczekuje od nich rewolucji. Ale tak jak w przypadku Australijczyków, tak i w przypadku Amerykańców, zdarzają i zdarzały się płyty lepsze i gorsze. W moim prywatnym rankingu "Chaos horrific" wzmocni tą pierwszą grupę.

Mariusz Wędliniarz pisze: ↑

23-09-2023, 18:53

Żułek pisze: ↑

23-09-2023, 17:25

mnie kupili po kilku sekundach pierwszego kawałka

Mnie właśnie też. Ten początek z tym basem już mnie rozwalił.

Można rzec, że to taki ich trademark.

kapitalny album, choć mniej mi robi niż ostatnie płyty z O'Brianem - nie mam zastrzeżeń, może poza tytułowym numerem. bardzo solidna pozycja

Blackult pisze: ↑

25-09-2023, 10:58

kapitalny album, choć mniej mi robi niż ostatnie płyty z O'Brianem - nie mam zastrzeżeń, może poza tytułowym numerem. bardzo solidna pozycja

Tak, tytułowy mogłby startowac w kategorii gniotek roku.

Na Metal Archives póki co same oceny 80%, 90%. Jutro dotrze do mnie fizyczny nośnik, to się więcej wypowiem. Swoją drogą, Mystic mocno mnie zaskoczył - wczoraj (niedziela) przelew zrobiłem, a dziś rano mi już wysłali.

O tak, Mystic ostatnio zaskakuje mnie szybkością i sprawnością dostarczania przesyłek.

est pisze: ↑

23-09-2023, 07:53

Dragazes pisze: ↑

22-09-2023, 22:36

Super album, tylko tytułowy numer żałośnie prymitywny.

Może Barnes z kolegami im go napisali?

Dementuję, To nie ja

Blackult pisze: ↑

25-09-2023, 10:58

kapitalny album, choć mniej mi robi niż ostatnie płyty z O'Brianem - nie mam zastrzeżeń, może poza tytułowym numerem. bardzo solidna pozycja

Patryk>>>>Eryk

Znalazłem wreszcie czas, żeby odsłuchać z CD w bardziej komfortowych warunkach i jak obiecałem, to się podzielę kilkoma spostrzeżeniami.
Co się rzuca na pierwszy rzut ucha, to radykalniejsza zmiana brzmienia w stosunku do poprzedniczki. Tamta brzmiała "jaśniej", jakby bardziej przestrzennie, klarowniej. Tymczasem nowa to "samo gęste", ciężkie jak diabli i niesamowicie "tłuste" - bardziej mi się to podoba od konwencji poprzedniczki. Chyba nawet nagrana jest głośniej, bo na połowie mocy mojego zestawu już jest wojna domowa za ścianą u sąsiadów
Co do jakości kompozycji - będę ostrożny w rankingu. Pewnie to kwestia osłuchania, ale rzeczywiście, na VU więcej kawałków wybijało się jako potencjalne "hity", tutaj jest je trudniej wyłuskać. Oprócz kawałków wybranych na promocję płyty, na pewno wyróżnia się Pestilential Rictus - w tej chwil mój faworyt. Jest tu kapitalna wymiana riffów, taka gonitwa, mam wrażenie, jakby Rutan z Barretem robili swoiste przeplatanki, ale to tylko takie wrażenie, bo nie mam pewności, że nie grał ich tylko jeden gitarzysta...I zajebiste przełamanie w środku, gdzie wchodzi ten szatkujący riff. Zamykacz też in plus, na pewno najbardziej urozmaicony i wyróżniający się kawałek, od wolnych , wręcz sludge'owych "ślimaków", po kapitalne przyspieszenia i najlepsze partie wokalne Cookie Monstera.
Wady? Chyba jednak Ciasteczkowy. George jakoś wokalnie nie do końca się postarał - trochę za mało tu zabawy growlem, a wiadomo, że jak chce, to potrafi, co udowadnia ostatni utwór.
Tytułowy? Eeee tam, przesadzacie, że chujowy, taki deathowy motorhead, przynajmniej jest szybki, krótki i konkretny, mi się akurat podoba. Solówki na całej płycie też fajne, ale na poprzedniej były jednak bardziej pomysłowe.
To tak po dwóch odsłuchach, na pewno jeszcze wrócę, radzę posłuchać uważnie i bez uprzedzeń - jest dobrze. Rokuje na bardzo dobrze.

Alternatywna wersja okładki dwójeczki.

^Klasa.

czyli to panny rozpruwały te ciężarne.... tutaj jeszcze jak są wśród żywych