DARK TRANQUILLITY

[Harlequin]

Wałek nr 2

[est]

Mam nadzieję, że brak Sundina na gitarze i obecność młodego Amotta nie zaprowadzą zespołu o krok za daleko. Z tego, co czytam, to Sundin przestał grać, ale pozostał tuż obok zespołu, robi dalej grafiki itd., więc może obawy są niepotrzebne.

Przestał grać w DT, muzykę tworzy nadal. Zawsze bardzo go ceniłem.

[Drone]

Tak, tak, chodziło mi o granie w DT. Natomiast ten nowy kawałek też mi się podoba.

[Żułek]

pierwszy kawałek podobał mi sie bardziej ale

szanuję, że nie zrobili z siebie pokrak dla amerykańskich nastolatków jak in flames.

to na szczęście im nie grozi

[est]

Trochę mnie dziwiło, że Ekeroth tak ich dyskredytował w tej swojej nudnej książce.

[knaar]

Dobre te nowe kawałki. Kupię.

[Żułek]

lecim dalej

tym razem klip

[Rattlehead]

Istnieje jeszcze jakiś drugi zespół, który w tak łatwym do spierdolenia gatunku muzycznym, w zasadzie jeszcze nic nie spierdolił?
Pełen szacunek dla tych panów. Zarówno utwór jak i klip świetne.

[est]

In ... albo już nic.

[Żułek]

można pożyczać
kto do tej pory nie polubił ten nie polubi dalej, ten kto lubi będzie happy

[Harlequin]

A ja uważam, że to najlepsze Dark Tranquillity od czasów "Damage Done". Mało tu generyczności, jest dużo luzu, świeżości, nienachlanosci. Taka troche szlachetna miękkość - i w brzmieniu i w kompozycjach. Nie brzmi to tez jak typowa produkcja wielkolabelowa, jest w tym jakaś organicznosć, oddycha ta muza. Jest w tym błysk. Miejscami trochę za dużo średnio-wolnego tempa, ale z drugiej strony taki wstęp do "A Drawn Out Exit" to czyste złoto.

Generalnie upatruje w "Moment" faworyta w kategorii "Miła niespodzianka roku".

[Drone]

Nie słyszałem jeszcze całej płyty, czekam na nośnik, ale z tych fragmentów, które sprawdzałem, to odniosłem bardzo podobne wrażenie co do tej "szlachetnej miękkości". Brzmi to bardzo nienachalnie, a przez to autentycznie.

[est]

Nie sądziłem, że ten zespół może mnie jeszcze tak uradować. Bardzo fajna, uczciwa płyta.

[nicram]

Nie sądziłem, że ten zespół może mnie jeszcze tak uradować. Bardzo fajna, uczciwa płyta.

Dwie poprzednie moim zdaniem także są rewelacyjne.

[Drone]

Tak jak napisał wyżej kol. Rattlehead: nie zaliczyli nigdy wpadki. Można lubić tę konwencję albo nie, ale w niej są mistrzami i wrzucanie ich do jednego wora z inflamesami czy innymi soilworkami jest i niesprawiedliwe, i krzywdzące.

[fugazi]

Zajebista jest ta płyta. Mi osobiście póki co bardziej leży od Construct i Atoma. Stanne w wybornej formie wokalnej.

[Harlequin]

Ja mam z nimi na bakier of Fiction. jakaś generycznośc sę wtedy do nich wkradła. Już "Character" był brzydszym bratem 'Damage Done", ale potem spadek formy moim zdaniem. Coś z nich uleciało, jakiś błysk. Tym bardziej cieszy mnie "Moment"

[Wódka i Piwo]

Nie dałem rady przebrnąć przez to morze gęstego, lepkiego lukru. Nie tym razem. Aż trudno mi uwierzyć w to co tu czytam. To jest tak przepitolona płyta że aż mdli. To jak by pączki od Bliklego wjebać w wiadro Nutelli, posypać cukrem pudrem i popić to miodem. Na zdrowie.

[Drone]

Niestety, wielki zawód. Dwa kawałki promocyjne okazują się najbardziej zjadliwe z całej płyty. Z mozołem brnąłem dziś przez ten album, ale wyłączyłem w trakcie. Są dobre fragmenty, ale jest za dużo "nastrojowych" momentów, które są nijakie i cukrowo mdłe. Największe rozczarowanie to czyste wokale - daleko im do ciemnej przebojowości z "Projector". Jeszcze przez to się spróbuję przebić, ale nie jest dobrze.

[Wojna]

Ta płyta to do rozczarowania roku niestety razem z ;
Onslaught
Heathen
Solstafir
Ragehammer