Masterful Magazine

Przełamując trend dyskutowania o zespołach przeciętnych, zakładam temat o motW.
Hamerykańscy awangardowcy, jeden z najciekawszych zespołów jakie dane mi było usłyszeć. Trudna do jednoznacznego określenia, zajebiście oryginalna i nieprzewidywalna muzyka, zawierająca w sobie elementy wielu stylów - począwszy od klimatycznego rocka na death metalu skończywszy. Wszystko ubrane w "progresywną" otoczkę.
Wydali trzy albumy (właściwie to jakby 2) i zakończyli działalność. Obecnie część muzyków poszła w jeszcze bardziej "zakręcone" rejony i nagrywa pod szyldem Kayo Dot (swoją drogą, również warto się zapoznać)

Komentować i zachwycać się kurwa.

musialbym sobie odswiezyc teraz bo w chuj dawno słuchałem... ale [u][url=http://www.masterful-magazine.com/recen ... zje&id=406]swego czasu zrobiło na mnie wrażenie[/url][/u] - zakręcone klimatyczne granie z pomysłem

pierwszego albumu nie słyszałem

Do tej pory nie miałem czasu żeby przesłuchac ich płyty więcej niż po razie, a jako, że sa to dzwięki dość zakręcone i wymagajace "wgryzienia się" moge powiedziec tylko - intrygujące, napewno kiedyś do tego wrócę.

pierwsze słyszę...

[URL=http://imageshack.us][img]http://img247.imageshack.us/img247/4243/aaalt7.gif[/img][/URL]

[quote][i]Wysłane przez absinthe_patriote[/i]
Do tej pory nie miałem czasu żeby przesłuchac ich płyty więcej niż po razie, a jako, że sa to dzwięki dość zakręcone i wymagajace "wgryzienia się" moge powiedziec tylko - intrygujące, napewno kiedyś do tego wrócę. [/quote]

Wymagające to jest powiedziałbym "Dowsing Anemone with Copper Tongue". Jeżeli chodzi o motW to ja byłem na kolanach przy pierwszym przesłuchaniu "Leaving Your Body Map/Bath". Szczególnie ta druga jest dosc przystępna powiedziałbym i bardziej "wyciszająca" niż pokręcona. Przynajmniej ja to tak odbieram

Nowa płyta to dobra okazja, żeby kilka słów w tym temacie dopisać. Wypuścili ją za free w sieć w postaci mp3/flac/wav, więc głupio byłoby to olać. Całość trwa niecałe 45 minut, w czym naliczyłem max 6 minut dłużyzn. Poza nimi dominuje wszystko to co najlepsze w progresywnym rocku progresywnym, który nie jest przywiązany do przeszłości. Mógłbym wyliczać, że echa King Crimson, Gong, Genesis, muzyki klasycznej, współczesnej, ale trzeba po prostu posłuchać co motW ma do przekazania i w jaki sposób to robi, żeby zrozumieć, że to nie jest zlepek wpływów. Niespodzianki nie ma i tak jak dotychczas jestem ich płytami zachwycony. 90/100.

4m pisze:Nowa płyta to dobra okazja, żeby kilka słów w tym temacie dopisać. Wypuścili ją za free w sieć w postaci mp3/flac/wav, więc głupio byłoby to olać. Całość trwa niecałe 45 minut, w czym naliczyłem max 6 minut dłużyzn. Poza nimi dominuje wszystko to co najlepsze w progresywnym rocku progresywnym, który nie jest przywiązany do przeszłości. Mógłbym wyliczać, że echa King Crimson, Gong, Genesis, muzyki klasycznej, współczesnej, ale trzeba po prostu posłuchać co motW ma do przekazania i w jaki sposób to robi, żeby zrozumieć, że to nie jest zlepek wpływów. Niespodzianki nie ma i tak jak dotychczas jestem ich płytami zachwycony. 90/100.

aczkolwiek, należy dodać, że trochę w inną stronę poszli niż na wcześniejszych płytach - więcej tu, wspomnianych już, złotych lat prog rocka, mniej ciężkiego brzmienia znanego z poprzednich dokonań.
rzekłbym, że poszli trochę droga Kayo Dot.
powiem tak - nowa płyta nie zrewolucjonizuje mi rankingu płyt tego zespołu, jednak należy ją poznać, chociażby z tego faktu, iz Maudlin Of The Well to jedna z najbardziej oryginalnych kapel jeśli chodzi o, szeroko rozumianą, muzykę progresywną.
szkoda jedynie, ze kompletnie niedoceniana (co dziwne, wziąwszy pod uwagę, jakie reakcję budzi Ehnahre - a przecież znaczna część podobnych klimatów pojawiała się na płytach MOTW przed wydaniem "The Man Closing Up")

4m pisze:Nowa płyta to dobra okazja, żeby kilka słów w tym temacie dopisać. Wypuścili ją za free w sieć w postaci mp3/flac/wav, więc głupio byłoby to olać. Całość trwa niecałe 45 minut, w czym naliczyłem max 6 minut dłużyzn. Poza nimi dominuje wszystko to co najlepsze w progresywnym rocku progresywnym, który nie jest przywiązany do przeszłości. Mógłbym wyliczać, że echa King Crimson, Gong, Genesis, muzyki klasycznej, współczesnej, ale trzeba po prostu posłuchać co motW ma do przekazania i w jaki sposób to robi, żeby zrozumieć, że to nie jest zlepek wpływów. Niespodzianki nie ma i tak jak dotychczas jestem ich płytami zachwycony. 90/100.

prawie wszystko się zgadza, tylko co z tego skoro smęcą niesamowicie Poprzednie płyty bardzo ok. Nowa jakoś tak się ciągnie niepotrzebnie. Może kiedyś jeszcze do tego wrócę. Ale pisać, że tutaj jest wszystko co najlepsze w rocku progresywnym to gruba przesada i polecam się zatem zaznajomić z Gargamel - Descending, aby szybko dokonać korekty w ocenie.

Skaut_Kwatermaster pisze:prawie wszystko się zgadza, tylko co z tego skoro smęcą niesamowicie Poprzednie płyty bardzo ok. Nowa jakoś tak się ciągnie niepotrzebnie. Może kiedyś jeszcze do tego wrócę. Ale pisać, że tutaj jest wszystko co najlepsze w rocku progresywnym to gruba przesada i polecam się zatem zaznajomić z Gargamel - Descending, aby szybko dokonać korekty w ocenie.

Znam Gargamel, tylko że różnica między nimi, a motW jest taka właśnie jak pomiędzy rockiem progresywnym, a progresywnym rockiem progresywnym. Gargamel, choć nagrał dobry album, jest zlepkiem bezpośrednich zapożyczeń, który wkład własny ogranicza do aranżacji tych zapożyczeń, a motW nie nawiązuje bezpośrednio do lat 70-tych, lecz gra własną muzykę rozwijając ją w podobny sposób jak co zdolniejsi w 70-tych. Słuchając Gargamel masz prawo się pomylić, że ten album był nagrywany w 70's, a motW na pewno tego nie powiesz

4m pisze:

Skaut_Kwatermaster pisze:prawie wszystko się zgadza, tylko co z tego skoro smęcą niesamowicie Poprzednie płyty bardzo ok. Nowa jakoś tak się ciągnie niepotrzebnie. Może kiedyś jeszcze do tego wrócę. Ale pisać, że tutaj jest wszystko co najlepsze w rocku progresywnym to gruba przesada i polecam się zatem zaznajomić z Gargamel - Descending, aby szybko dokonać korekty w ocenie.

Znam Gargamel, tylko że różnica między nimi, a motW jest taka właśnie jak pomiędzy rockiem progresywnym, a progresywnym rockiem progresywnym. Gargamel, choć nagrał dobry album, jest zlepkiem bezpośrednich zapożyczeń, który wkład własny ogranicza do aranżacji tych zapożyczeń, a motW nie nawiązuje bezpośrednio do lat 70-tych, lecz gra własną muzykę rozwijając ją w podobny sposób jak co zdolniejsi w 70-tych. Słuchając Gargamel masz prawo się pomylić, że ten album był nagrywany w 70's, a motW na pewno tego nie powiesz

owszem nie powiem, ale wg mnie to jest właśnie zaleta Gargamel, a nowy motW niebezpiecznie zbiża się do tych rejonów post-rocka, które absolutnie mnie nie przekonują

Skaut_Kwatermaster pisze:owszem nie powiem, ale wg mnie to jest właśnie zaleta Gargamel, a nowy motW niebezpiecznie zbiża się do tych rejonów post-rocka, które absolutnie mnie nie przekonują

Rejony post-rocka i motW? Absolutnie mnie przekonujesz, że za bardzo to Ty tej płyty nie słyszałeś Avant-rock, art-rock, prog-rock jak najbardziej, ale post-rocka na pewno nie ma tam ani sekundy Słucham właśnie Part The Second i nie mam wątpliwości co do tego, że ten album szybko stanie się klasykiem. Cieszy mnie również to, że jest kolejnym świetnym albumem udostępnionym za darmo w jakości CD, z bardzo ciekawą oprawą graficzną.

4m pisze:

Skaut_Kwatermaster pisze:owszem nie powiem, ale wg mnie to jest właśnie zaleta Gargamel, a nowy motW niebezpiecznie zbiża się do tych rejonów post-rocka, które absolutnie mnie nie przekonują

Rejony post-rocka i motW? Absolutnie mnie przekonujesz, że za bardzo to Ty tej płyty nie słyszałeś Avant-rock, art-rock, prog-rock jak najbardziej, ale post-rocka na pewno nie ma tam ani sekundy Słucham właśnie Part The Second i nie mam wątpliwości co do tego, że ten album szybko stanie się klasykiem. Cieszy mnie również to, że jest kolejnym świetnym albumem udostępnionym za darmo w jakości CD, z bardzo ciekawą oprawą graficzną.

no nie żartuj, dużo improwizowania, naleciałości pseudo-jazzowych, praktycznie zero wokali i Ty mi mówisz, że tam ani sekundy post-rocka nie ma? To faktycznie inną płytę ściągnąłeś Ja nie piszę, że to post-rockowy album, tylko że jednak są tutaj wyczuwalne pewne cechy, no i trzeba być głuchym, aby tego nie słyszeć "Part the Second" ma potencjał, nie wiem czy stanie się klasykiem, ale na mnie ten potencjał nie robi wrażenia. Co więcej, uważam że ostatnie trzy albumy takiego Guapo mają w sobie więcej przyciągających momentów, a "Elixirs" był dla mnie jedną z najlepszych płyt 2008. Tutaj niby wiele się dzieje, warsztat mają opanowany (nie mogło być inaczej), ale niestety smęcą niemiłosiernie. Z jednej stony "natchnione", z drugiej "płaczliwe". No nie chwyta ta muzyka i już.

Skaut_Kwatermaster pisze:no nie żartuj, dużo improwizowania, naleciałości pseudo-jazzowych, praktycznie zero wokali i Ty mi mówisz, że tam ani sekundy post-rocka nie ma? To faktycznie inną płytę ściągnąłeś Ja nie piszę, że to post-rockowy album, tylko że jednak są tutaj wyczuwalne pewne cechy, no i trzeba być głuchym, aby tego nie słyszeć Z jednej stony "natchnione", z drugiej "płaczliwe".

Trzeba być głuchym, żeby rejony post-rockowe tam słyszeć, a nie słyszeć czystego avant-prog Nawet nie chce mi się śmiać, bo to smutne... Kolejny, który nie wie z jakiego powodu w post-rocku jest człon "post"

Kolejny po kim?

jester pisze:Kolejny po kim?

Po szczegóły zerknij w temat o postrocku.

A, ta pizda na R, n/c

4m pisze:

Skaut_Kwatermaster pisze:no nie żartuj, dużo improwizowania, naleciałości pseudo-jazzowych, praktycznie zero wokali i Ty mi mówisz, że tam ani sekundy post-rocka nie ma? To faktycznie inną płytę ściągnąłeś Ja nie piszę, że to post-rockowy album, tylko że jednak są tutaj wyczuwalne pewne cechy, no i trzeba być głuchym, aby tego nie słyszeć Z jednej stony "natchnione", z drugiej "płaczliwe".

Trzeba być głuchym, żeby rejony post-rockowe tam słyszeć, a nie słyszeć czystego avant-prog Nawet nie chce mi się śmiać, bo to smutne... Kolejny, który nie wie z jakiego powodu w post-rocku jest człon "post"

ależ smuć (albo śmiej) się do woli, najlepiej przy motW, nikt Tobie tego nie zabroni. Tylko w takim razie wytłumacz co robi człon "post" w post-rocku i dlaczego on niby nie pasuje do tego co robi motW? Ja Tobie przynajmniej wyjaśniłem, gdzie to dotrzegam, a Ty rzucasz jakieś śmieszne "płacze" i "śmiechy" albo hasła nie poparte żadną argumentacją. Tak, w ogóle, to więcej avant-proga to miałeś na poprzednich albumach, ale nigdzie też nie napisałem, że tutaj go nie ma.
Aha i jeszcze bądż łaskaw wytłumaczyć mi co to do cholery za nowa hybryda gatunkowa: "progresywny rock progresywny"?

Edyta: i jak już cytujesz moje posty, to rób to w sposób jaki napisałem, bez wycinania i wklejania, bo wyboldowany tekst dotyczył wrażeń i nijak się ma do pierwszej części.

Skaut_Kwatermaster pisze:Tylko w takim razie wytłumacz co robi człon "post" w post-rocku i dlaczego on niby nie pasuje do tego co robi motW? Ja Tobie przynajmniej wyjaśniłem, gdzie to dotrzegam, a Ty rzucasz jakieś śmieszne "płacze" i "śmiechy" albo hasła nie poparte żadną argumentacją.

Nie pasuje, bo motW gra w zupełnie innych rejonach. Termin post określa odmienny sposób użycia instrumentów, podkreślanie innych składowych muzyki, a motW gra w tradycyjny sposób.

Skaut_Kwatermaster pisze: Tak, w ogóle, to więcej avant-proga to miałeś na poprzednich albumach, ale nigdzie też nie napisałem, że tutaj go nie ma.

Ryszard napisał, że w porównaniu do wcześniejszych albumów na Part The Second muzyka poszła w stronę prog i nie można się z tym nie zgodzić Ty jednak słyszysz, że niby jest odwrotnie. Bez komentarza

Skaut_Kwatermaster pisze:Aha i jeszcze bądż łaskaw wytłumaczyć mi co to do cholery za nowa hybryda gatunkowa: "progresywny rock progresywny"?

Wytłumaczyłem kilka postów wyżej, gdy pisałem o różnicach między Gargamelem, a motW. Czytaj tak długo, aż zrozumiesz.

4m pisze:

Skaut_Kwatermaster pisze:Tylko w takim razie wytłumacz co robi człon "post" w post-rocku i dlaczego on niby nie pasuje do tego co robi motW? Ja Tobie przynajmniej wyjaśniłem, gdzie to dotrzegam, a Ty rzucasz jakieś śmieszne "płacze" i "śmiechy" albo hasła nie poparte żadną argumentacją.

Nie pasuje, bo motW gra w zupełnie innych rejonach. Termin post określa odmienny sposób użycia instrumentów, podkreślanie innych składowych muzyki, a motW gra w tradycyjny sposób.

wyjaśnij "tradycyjny sposób" i lepiej znajdź jakiś dobry punkt odniesienia. Czym "tradycyjny sposób" motW różni się od takiego nietradycyjnego post-rockowego The Pirate Ship Quintet (który już tutaj polecałem - ale i tak nadal będę rekomendował tą EPkę ). Zaznaczam, że w motW słychać tylko wływy tego gatunku. Aha i nie przeklejaj mi kawałka definicji z wikipedii, bo tyle to ja też potrafię wyczytać.

4m pisze:

Skaut_Kwatermaster pisze: Tak, w ogóle, to więcej avant-proga to miałeś na poprzednich albumach, ale nigdzie też nie napisałem, że tutaj go nie ma.

Ryszard napisał, że w porównaniu do wcześniejszych albumów na Part The Second muzyka poszła w stronę prog i nie można się z tym nie zgodzić Ty jednak słyszysz, że niby jest odwrotnie. Bez komentarza

a co mi tam, ja sobie pokomentuje, skoro ty już nie chcesz Jakie odwrotnie? Nigdzie tego nie napisałem. Przecież ja się z nim zgadzam. Albo mnie źle cytujesz, albo coś mi imputujesz. Jeśli już cytujesz ryszarda, dodaj także jego notkę, że na nowym albumie poszli trochę w stronę Kayo Dot (i z tym się zgadzam), a jeśli on to także zauważył to znaczy że jednak coś jest na rzeczy z tym post-rockiem. No, ale w końcu definicja wikipedii tego nie mówi, więc jakże motW może zawierać takowe elementy?

4m pisze:

Skaut_Kwatermaster pisze:Aha i jeszcze bądż łaskaw wytłumaczyć mi co to do cholery za nowa hybryda gatunkowa: "progresywny rock progresywny"?

Wytłumaczyłem kilka postów wyżej, gdy pisałem o różnicach między Gargamelem, a motW. Czytaj tak długo, aż zrozumiesz.

no pewnie, że rozumiem, tylko że wymyśliłeś jakiś bzdurny gatunek na potrzeby tłumaczenia różnic pomiędzy Gargamel a motW. Czekam na rozszerzenie szufladek o "post metal post" albo "rock stoner rock" itepe

Drone pisze:Skaut, czy zanotowałeś uważnie wszystkie uwagi wioskowego głupka?

na jednym listku wiadomego papieru wszystko się zmieściło