Perły sprzed lat
: 20-11-2007, 20:20
taki mały eksperyment 
ja wiem, że metal i w ogóle, ale tematy już i tak są mało metalowe, wiec może czas na swoiste rekolekcje z naprawdę starej i zapomnianej muzy? jak się ptzyjmię, to będą kolejne odcinki, na dzień dobry szaleńcy z Comus
[img]http://www.ohrwaschl.de/shop/ProductImages/comus.jpg[/img]
[size=150][b][color=red]COMUS - [i]First Utterance [/i][1971][/color][/b][/size]
na dzień dobry fragment recenzji:
[i]If I didn't speak English the album would probably get about four and a half stars from me - but the lyrics to the song about murdering and then raping a Christian struck me as being in extremely poor taste. To make it clear, I'm not myself a Christian, nor am I some easily offended puritanical type, and I certainly am a strong defender of absolute freedom of expression, but for me as a listener there is a line, and the song in question crossed it. [/i]
jak widać, chłopaki to żadne tam mientkie leszcze, ale klasyczna Banda Chuja. herszt to niejaki Roger Wootton. typa można scharakteryzować jako Iana Andersona po kilkuletnim pobycie w domu dla obłąkanych, kilkukrotnym opętaniu i ucieczce do lasu. co prawda zgubił flet, ale wyje, jęczy, sapie, szczeka, piszczy, skrzeczy, miałczy i ogólnie wydaje z siebie dźwięki w stylu "odgłosy paszczą". do tego brzdąka na gitarze. towarzyszy mu cała banda dziskusów, którzy napierdalają we wszystko co akustyczne. wyjątkiem jest basista, on, jako jedyny, jest tu podłączony do prądu. wprowadza to jeszcze większy obłęd do muzyku Comus, bo kolo ma tendencję do zapierdalania jazzowych podkładów pod folokwe szaleństwo reszty instrumentów... no właśnie... folkowe... powinno się kojarzyć z miłą przyjemną muzyką... no i taką tu znajdziemy ...na 1/4 płyty, a konkretnie w ślicznym, eterycznym The Herald... reszta to PIERDOLONY JAZGOT Z LASU modły do pogańskich bogów, wesołe piosnki o gwałceniu kobiet i wieszaniu chrześcijan, wreszcie próby zmierzenia się z własną schizofrenią - lirycznie album przedstawia się wręcz miodnie
oto próbka:
[i]Through the twisting crashing silence the broken Christian creeps
Each footstep like a thunderclap amongst the trunky deeps
No bird makes sound no creature moves to break the gripping air
And the Christian he raises his hands up to his mouth for a
Whisper he cannot dare
La-la-la-la-laa...
The Christian wakes trembling with sweat
The cell's dark walls stony and wet
Metallic echoes as the bolts are drawn back
The door swings inward dull light through the crack
The jailer looks indifferent to him
A routine morning martyr's death for him
A misty cold sad morning greets the Christian's haggard grin
The rope is slung and the noose is tied and the Christian's neck is thin
The block is raised he stands erect the rope beneath his chin
They pull the block and the Christian drops he hangs above the sin [/i]
wszystko to uzupełnia muzyka kompletnie posrana, oparta o klasyczny folk, ale zdecydownie bardziej intensywna i po prostu popierdolona
do tego wokale, gdzie śpiew misza się z wrzaskiem, piskiem, jękiem, sapaniem...
powiedzmy, że brzmi to jak akustyczne Black Widow na ostrych psychotropach
co do miejsca w historii, to tylko jeden fakt:
na pierwszej akustycznej płycie Current 93 znajduje się krótka notka, że jest ona ...[i]Second Utterance to Comus [/i]
zreszt numer otwierający First Utterance, czyli Diana, znalazł się, w różnych wersjach aż na 3 różnych płytach Current 93 - tyle tylko, że nie jest to do końca cover, raczej wariacja na temat...
IO PAN!
ps: zachęta dla pederastów - giej z Opeth zajebał linijkę jednego z tekstów Comus i zrobił z niej tytuł jednej ze swoich płyt...
ja wiem, że metal i w ogóle, ale tematy już i tak są mało metalowe, wiec może czas na swoiste rekolekcje z naprawdę starej i zapomnianej muzy? jak się ptzyjmię, to będą kolejne odcinki, na dzień dobry szaleńcy z Comus
[img]http://www.ohrwaschl.de/shop/ProductImages/comus.jpg[/img]
[size=150][b][color=red]COMUS - [i]First Utterance [/i][1971][/color][/b][/size]
na dzień dobry fragment recenzji:
[i]If I didn't speak English the album would probably get about four and a half stars from me - but the lyrics to the song about murdering and then raping a Christian struck me as being in extremely poor taste. To make it clear, I'm not myself a Christian, nor am I some easily offended puritanical type, and I certainly am a strong defender of absolute freedom of expression, but for me as a listener there is a line, and the song in question crossed it. [/i]
jak widać, chłopaki to żadne tam mientkie leszcze, ale klasyczna Banda Chuja. herszt to niejaki Roger Wootton. typa można scharakteryzować jako Iana Andersona po kilkuletnim pobycie w domu dla obłąkanych, kilkukrotnym opętaniu i ucieczce do lasu. co prawda zgubił flet, ale wyje, jęczy, sapie, szczeka, piszczy, skrzeczy, miałczy i ogólnie wydaje z siebie dźwięki w stylu "odgłosy paszczą". do tego brzdąka na gitarze. towarzyszy mu cała banda dziskusów, którzy napierdalają we wszystko co akustyczne. wyjątkiem jest basista, on, jako jedyny, jest tu podłączony do prądu. wprowadza to jeszcze większy obłęd do muzyku Comus, bo kolo ma tendencję do zapierdalania jazzowych podkładów pod folokwe szaleństwo reszty instrumentów... no właśnie... folkowe... powinno się kojarzyć z miłą przyjemną muzyką... no i taką tu znajdziemy ...na 1/4 płyty, a konkretnie w ślicznym, eterycznym The Herald... reszta to PIERDOLONY JAZGOT Z LASU
modły do pogańskich bogów, wesołe piosnki o gwałceniu kobiet i wieszaniu chrześcijan, wreszcie próby zmierzenia się z własną schizofrenią - lirycznie album przedstawia się wręcz miodnie oto próbka:
[i]Through the twisting crashing silence the broken Christian creeps
Each footstep like a thunderclap amongst the trunky deeps
No bird makes sound no creature moves to break the gripping air
And the Christian he raises his hands up to his mouth for a
Whisper he cannot dare
La-la-la-la-laa...
The Christian wakes trembling with sweat
The cell's dark walls stony and wet
Metallic echoes as the bolts are drawn back
The door swings inward dull light through the crack
The jailer looks indifferent to him
A routine morning martyr's death for him
A misty cold sad morning greets the Christian's haggard grin
The rope is slung and the noose is tied and the Christian's neck is thin
The block is raised he stands erect the rope beneath his chin
They pull the block and the Christian drops he hangs above the sin [/i]
wszystko to uzupełnia muzyka kompletnie posrana, oparta o klasyczny folk, ale zdecydownie bardziej intensywna i po prostu popierdolona
do tego wokale, gdzie śpiew misza się z wrzaskiem, piskiem, jękiem, sapaniem...
powiedzmy, że brzmi to jak akustyczne Black Widow na ostrych psychotropach
co do miejsca w historii, to tylko jeden fakt:
na pierwszej akustycznej płycie Current 93 znajduje się krótka notka, że jest ona ...[i]Second Utterance to Comus [/i]
zreszt numer otwierający First Utterance, czyli Diana, znalazł się, w różnych wersjach aż na 3 różnych płytach Current 93 - tyle tylko, że nie jest to do końca cover, raczej wariacja na temat...
IO PAN!
ps: zachęta dla pederastów - giej z Opeth zajebał linijkę jednego z tekstów Comus i zrobił z niej tytuł jednej ze swoich płyt...
