Masterful Magazine

To chyba ich trzeci dlugograj, ale przyznam się, że dwóch poprzednich nie miałem okazji słuchać, chociaż, po lekturze najnowszego, pewno to nadrobię. Przyznam też, że po pierwszych kilku minutach obcowania z tym krążkiem miałem ochotę wcisnąć stop i wyjebać go za okno, a wszystko przez kompletnie popierdolone wokale (a raczej wycie) niejakiej Julie Christmas. Baba raz delikatnie śpiewa przypominając nieco nieodżałowaną Skin, żeby po chwili przejść w różne formy wrzasku, skowytu, jęku i chuj wie jeszcze czego... w każdym razie konkluzja jest taka, że to, co z początku odrzuca, po chwili zaczyna magnetycznie wręcz przyciągać. Przyciąga też muzyka - z jednej strony mocno osadzona w tradycji noise rocka - kłania się JESUS LIZARD, kłania się FUGAZI, a pokłony bije przede wszystkim basista... z drugiej strony czuć tu, co dziś jest już normą w jakiejkolwiek ciężkiej muzyce ( ) Neurosis. Tyle, że skojarzenia te mogą się przed wszystkim tyczyć brzmienia - potężnego, suchego i bardzo naturalnego (coś jakby ręka Albiniego). No i jeszcze przepiękna okładka:



tu próbki:

http://www.myspace.com/madeoutofbabies

Znam i uwielbiam, pomimo że do innej pralni chodzę...

Max_Disgruntled pisze:Znam i uwielbiam, pomimo że do innej pralni chodzę...

jak to?!?! przecież to nie brzmi jak Dream Theater?!?! nic a nic!!!

No i dobrze, bo ja DT nie za bardzo lubię

Interesująca muza psychiczny atleto

średnio mi się to podoba. dam temu jeszcze szansę, ale jak na razie to nie zachęca mnie do dalszego słuchania.

Nie slyszalem tego, ale Kubricka uwielbiam. Tak mi sie jakos skojarzyla ta okladka ;)

Bloodcult pisze:średnio mi się to podoba. dam temu jeszcze szansę, ale jak na razie to nie zachęca mnie do dalszego słuchania.

jw.

no zajebiście ta lasia drze japę. coś na skraju małej spłakanej dziewczynki, która schowała się pod łóżko, bo wszystkie misie w jej dziecinnym pokoiku rzuciły się na nią z zębami, wrednej kurwy, która przystawia ci do głowy pistolet i mówi "oddawaj chuju kluczyki" a jakiejś prehistorycznej jędzy uskuteczniającej jakieś rytualne skowyty. atawistyczna histeria. :wino:

Piękny ten wokal. Cała płyta w ogólnym rozrachunku też fajna i jeśli ktoś lubi Big Black, Shellac oraz Neurosis, to nie ma bata żeby nie weszła.

Dobre choc nowy Intronaut kasuje to w 0,5 sekundy

Triceratops pisze:Dobre choc nowy Intronaut kasuje to w 0,5 sekundy

no Intronaut mnóstwo OK.

Ciekawe. Wokalnie babka trochę pod Lydię Lunch podchodzi. Momentami mam jeszcze skojarzenia z Croatan. Posłuchamy...

Ja bym to raczej ujal wzorem twojej_starej_trockiego, ze to naspidowana LSD Bjork ruchana przez misia ktorego wlasnie ukradla zla czarownica

Ja mam chyba jakieś skrzywienie i lubię kobiety grające muzykę. Może to wiąże się z tym, że lubię kobiety w ogóle? Po raz kolejny przeglądanie różnych tematów o muzykujących kobietach zaowocowało niepojęcie wręcz. Pierwsze dwa kawałki z myspace mnie zmasakrowały. Zaciągnąłem od razu z mediafire całość. Słucham i nie mogę znaleźć szczęki bo się gdzieś się pałęta po podłodze. Baba drze ryja jak Lydia Lunch, jeden walec za drugim, jakiś The Melvins mignie, nie chce mi się nawet dalej doszukiwać kolejnych podobieństw i inspiracji...

Może mi jutro przejdzie, może nie. Może jutro kupię to na CD, a może odłożę i zapomnę? Kurna, nie chciałbym, doprawdy zapomnieć. Jednak postaram się o CeDe jak najprędzej. Mam co słuchać przez najbliższe dni

Pytanie: czy pierwsze dwie płyty to też taki wygar i kokos jak The Ruiner?

Mial byc hit wyszedl shit. W sumie tylko jedna litera