Masterful Magazine

Jestem pod wrażeniem. In the Light of Darkness to kapitalny powrót, wyśmienicie się tego słucha. Miks tego co najlepsze z wczesnego Dissection, Merciless z okresu Unbound (czy nie przypadkiem ten sam perkusista?) i trochę Necrophobic. Jestem zaledwie po kilku przesłuchaniach i na pewno będą kolejne.

Kolejna płytą, którą przesłucham jak kupię Dwie pierwsze bardzo bardzo lubię.

zajebista płyta.nie spodziewałem się takiego powrotu...

Major pisze:Jestem pod wrażeniem. In the Light of Darkness to kapitalny powrót, wyśmienicie się tego słucha. Miks tego co najlepsze z wczesnego Dissection, Merciless z okresu Unbound (czy nie przypadkiem ten sam perkusista?) i trochę Necrophobic. Jestem zaledwie po kilku przesłuchaniach i na pewno będą kolejne.

Ja również jestem pod wrażeniem. Ktoś się pewnie niedługo doczepi, że mało oryginalna. Jest to właśnie taki album, który dowodzi, że nie trzeba na chama szukać i wymuszać, tylko grać.

est pisze:

Major pisze:Jestem pod wrażeniem. In the Light of Darkness to kapitalny powrót, wyśmienicie się tego słucha. Miks tego co najlepsze z wczesnego Dissection, Merciless z okresu Unbound (czy nie przypadkiem ten sam perkusista?) i trochę Necrophobic. Jestem zaledwie po kilku przesłuchaniach i na pewno będą kolejne.

Ja również jestem pod wrażeniem. Ktoś się pewnie niedługo doczepi, że mało oryginalna. Jest to właśnie taki album, który dowodzi, że nie trzeba na chama szukać i wymuszać, tylko grać.

...a nie będę się czepiał, tylko podpiszę się pod powyższymi. Dobra płyta.

Już też gdzieś wspominałem, bardzo mi dobrze robi ten albumik. Jeden z bardziej trafionych powrotów.

Maria Konopnicka pisze:A ja nie jestem pod wrażeniem bo nigdzie na tą płytę jeszcze nie natrafiłem. Ukazała się, czy znów się mp3 delektujecie? A propos - wyszły reedycje pierwszych dwóch płyt.

za 100 zeta chetnie ci odsprzedam moja, to syf jakich malo...

Rozumiem, że mówisz o pierwszych biciach Kapitalny album, pierdolona kwintesencja szwedzkiego DM, poza tym - nie spodziewałem się, że wrócą

No właśnie, nowa fajna płyta, dobry powrót. Tylko dlaczego za każdym razem, gdy jej słucham zastanawiam się czy tak właśnie ma brzmieć metal, który chciałbym widzieć w roku 2009 i późniejszych. Mam ogromne wątpliwości czy właśnie takiego metalu chcę słuchać. Myślę, że za 2, 3 podejścia będę wiedział.

Ja dałem rade wysłuchać połowy sampla z gayspace i rymy w stylu fire desire mi wystarczają by stwierdzić, że to sie nie nadaje. Melodyjne gówienko wielkich brodaczy.

Zajarany książką "Szwedzki Death Metal" chwyciłem za nagrania DESULTORY, a następnie właśnie UNANIMATED. Ancient God of Evil słucham od tygodnia dzień w dzień. Okrutne połączenie black z death metalem podlane typowym szwedzkim klimatem. W pierwszej kolejności skojarzyło mi się z bardziej blackową wersją At The Gates, ale to może też i strzał kulą w płot Echa Dissection też słyszalne.

Ancient God of Evil rozwala, jeśli ktoś jest fanem pierwszych dwóch albumów Necrophobic nie może przejść obojętnie koło tego krążka. Nowy aż tak mi się nie podoba jak dwójeczka ale nie jest zły choć mam wrażenie że jest za słodki...

In the Light.... zajebiscie nosiło mnie przez długi czas na zmiane z ostatnim Necrophobic. Zresztą uwzględniłem ją nawet w top 20 2009 faktycznie tak jak pisze Paluch, ten album mocno inspirowany Dissection. Duzo bardziej niz At the Gates według mnie.

lucass pisze:faktycznie tak jak pisze Paluch, ten album mocno inspirowany Dissection. Duzo bardziej niz At the Gates według mnie.

dokładnie miałem takie samo skojarzenie:)

Conflagrator pisze:Kolejna płytą, którą przesłucham jak kupię

I chuj, wciąż nie słyszałem

Conflagrator pisze:

Conflagrator pisze:Kolejna płytą, którą przesłucham jak kupię

I chuj, wciąż nie słyszałem

Ja tak mam co raz czesciej, robi sie to powoli wkurwiajace bo po dzis dzien ostatniego Marduk nie slyszalem

Conflagrator pisze:

Conflagrator pisze:Kolejna płytą, którą przesłucham jak kupię

I chuj, wciąż nie słyszałem

Może dodadzą jako bonus do nowej

In The Light Of Darkness to pierdolony majstersztyk

Analripper pisze:In The Light Of Darkness to pierdolony majstersztyk

takie tam melodyjne pitu pitu, dużo lepsze od Necrophobic i dużo gorsze od Dissection