HIGH ON FIRE
: 02-01-2007, 02:28
Mam nadzieję, że petardy nie oberwały Wam jaj i są tutaj użytkownicy, którym ten temacik podniesie ciśnienie, bowiem rozchodzi się tu o absolutnie testosteronowe grzańsko.
Trzech sukinkotów z San Francisco założyło w 1989 r. kapelkę, w której napierają muzę, którą można w uproszczeniu określić jako stoner rock, czy metal (też stoner). Można również, jak to robi wytwórnia, napisać, że [i]Motorhead meets Slayer[/i] i dorzucić do tych nazw Black Sabbath i wszystko powinno być jasne.
W zasadzie wstępniak z dupy, bo chyba znacie ten band, ale nie widziałem żebyscie się chwalili, więc się ubezpieczam.
Pierwszy album to "The Art Of Self Defense". Nic o nim nie powiem, bo go nie słyszałem. Podobno kiepsko wyprodukowany.
Druga odsłona nosi tytuł "Surrounded By Thieves". Tu też recenzenci czepiają się produkcji i mógłbym to ewentualnie potwierdzić, gdyby nie fakt, że to zamulone brzmienie nawet nieźle pasuje do muzy wykonywanej przez rzeczoną kapelkę. Zaczyna się dość niewinnie, bo otwierający "Eyes and Teeth" jest moim zdaniem dość przeciętny. Natomiast drugi kawałek na płycie - "Hung, Drawn And Quartered" to prawdziwy plaskacz w czoło. Niesamowicie energetyczny, m.in. za sprawą bębnów, utwór, który pokazuje jaki potencjał drzemie w zespole. Zarzucałem już kiedyś teledysk, ale macie raz jeszcze, na wszelki wypadek:
http://www.youtube.com/watch?v=FoOBr2DLaOY
Warto zwrócić uwagę na fragmenty, w których zapijaczony głos Matta Pike'a milknie, a muzyka zapętla się odrobinę i wtedy dopiero zaczynają się "loty" o nieco apokaliptycznym charakterze. Wystarczy posłuchać "The Yeti", czy końcówki w "Thraft Of Cannan". Finiszujemy z zajebistym, pełnym brudu "Razor Hoof".
Trójka - "Blessed Black Wings" to jeszcze lepsze utwory i z pewnością lepsze brzmienie, choć wciąż mocno "zapiaszczone". Nie wdając się w dłuższe dywagacje rekomenduję "The Face Of Oblivion", pędzący "z górki" "Brother In The Wind", kawałek tytułowy oraz wieńczący dzieło, instrumentalny "Sons Of Thunder", wrzucający słuchacza w wielką przestrzeń. Tak naprawdę wszystkie utwory dają czystą, nieskomplikowaną radość, jaka powinna płynąć ze słuchania porządnego rocka.
Tyle ode mnie. Tutaj strona zespołu z próbkami --- http://www.highonfire.net/frameset1.html
Trzech sukinkotów z San Francisco założyło w 1989 r. kapelkę, w której napierają muzę, którą można w uproszczeniu określić jako stoner rock, czy metal (też stoner). Można również, jak to robi wytwórnia, napisać, że [i]Motorhead meets Slayer[/i] i dorzucić do tych nazw Black Sabbath i wszystko powinno być jasne.
W zasadzie wstępniak z dupy, bo chyba znacie ten band, ale nie widziałem żebyscie się chwalili, więc się ubezpieczam.
Pierwszy album to "The Art Of Self Defense". Nic o nim nie powiem, bo go nie słyszałem. Podobno kiepsko wyprodukowany.
Druga odsłona nosi tytuł "Surrounded By Thieves". Tu też recenzenci czepiają się produkcji i mógłbym to ewentualnie potwierdzić, gdyby nie fakt, że to zamulone brzmienie nawet nieźle pasuje do muzy wykonywanej przez rzeczoną kapelkę. Zaczyna się dość niewinnie, bo otwierający "Eyes and Teeth" jest moim zdaniem dość przeciętny. Natomiast drugi kawałek na płycie - "Hung, Drawn And Quartered" to prawdziwy plaskacz w czoło. Niesamowicie energetyczny, m.in. za sprawą bębnów, utwór, który pokazuje jaki potencjał drzemie w zespole. Zarzucałem już kiedyś teledysk, ale macie raz jeszcze, na wszelki wypadek:
http://www.youtube.com/watch?v=FoOBr2DLaOY
Warto zwrócić uwagę na fragmenty, w których zapijaczony głos Matta Pike'a milknie, a muzyka zapętla się odrobinę i wtedy dopiero zaczynają się "loty" o nieco apokaliptycznym charakterze. Wystarczy posłuchać "The Yeti", czy końcówki w "Thraft Of Cannan". Finiszujemy z zajebistym, pełnym brudu "Razor Hoof".
Trójka - "Blessed Black Wings" to jeszcze lepsze utwory i z pewnością lepsze brzmienie, choć wciąż mocno "zapiaszczone". Nie wdając się w dłuższe dywagacje rekomenduję "The Face Of Oblivion", pędzący "z górki" "Brother In The Wind", kawałek tytułowy oraz wieńczący dzieło, instrumentalny "Sons Of Thunder", wrzucający słuchacza w wielką przestrzeń. Tak naprawdę wszystkie utwory dają czystą, nieskomplikowaną radość, jaka powinna płynąć ze słuchania porządnego rocka.
Tyle ode mnie. Tutaj strona zespołu z próbkami --- http://www.highonfire.net/frameset1.html
