Death and Black Metal Magazine
https://www.masterful-magazine.com/forum/
https://www.masterful-magazine.com/forum/viewtopic.php?f=29&t=12096
Pewnie po tych kebsach w sharma.Mariusz Wędliniarz pisze: Tak zrobiłem. Co prawda nie miał pół metra, ale 38 centymetrów. Znów mierzyłem linijką próbując go naprostować na trawie. Myślałem o tych użytkownikach, których wymieniłeś gdy wychodził mi balas z dupy. Był bardzo jasny, żółty, prawie biały i rozlazły. Chyba mam problemy z trzustką, bo odór był ogromny, że niezdatne.
śmierć mózgową tego forum sprawiło zakładanie tematów które tu nigdy nie powinny się tu pojawiać.
A jakie są obecne trendy muzyczne forum? Zaznaczam, że pytanie jest nienapastliwe, tylko podyktowane ciekawością, bo działu NP nie śledzę dokładnie. Tak samo ciekawi mnie jakie tematy nie powinny się tu pojawiać.Wódka i Piwo pisze: ↑06-11-2023, 10:22śmierć mózgową tego forum sprawiło zakładanie tematów które tu nigdy nie powinny się tu pojawiać.
W zasadzie to forum jest od kilku lat martwe. Odeszło bądź wywalono wielu ciekawych ludzi. Przybyło zbyt dużo jakichś dziwnych person. Trzyma mnie tu już tylko chęć sprawdzania co nowego w muzyce. Choć i tu mam coraz więcej wątpliwości. Bo to czym się tu duża część zachwyca to nie moja bajka.
Zmiana pokoleń.
W tym kraju masz 38 mln obywateli. Jesteśmy na forum niszowym. Miłośników muzyki ekstremalnej. Nisza w niszy.Pelson pisze: ↑06-11-2023, 17:31A jakie są obecne trendy muzyczne forum? Zaznaczam, że pytanie jest nienapastliwe, tylko podyktowane ciekawością, bo działu NP nie śledzę dokładnie. Tak samo ciekawi mnie jakie tematy nie powinny się tu pojawiać.Wódka i Piwo pisze: ↑06-11-2023, 10:22śmierć mózgową tego forum sprawiło zakładanie tematów które tu nigdy nie powinny się tu pojawiać.
W zasadzie to forum jest od kilku lat martwe. Odeszło bądź wywalono wielu ciekawych ludzi. Przybyło zbyt dużo jakichś dziwnych person. Trzyma mnie tu już tylko chęć sprawdzania co nowego w muzyce. Choć i tu mam coraz więcej wątpliwości. Bo to czym się tu duża część zachwyca to nie moja bajka.
Zmiana pokoleń.
Z mojej perspektywy muzycznie ucięło M-fulowi pozametalowego kutasa i nastąpiło, wraz z odejściem/wyciszeniem się głównie Maćka z Klanu, Prometheusa i Pestena, przesunięcie akcentów na death metal.
Widzę też, i to jest uderzenie we własne piersi, chorobę zwaną FOMO. Zbyt duży pęd do nowości, nadmiar nowych wydań i obawa, że nie załapię się na tę czy ową płytę JUŻ w momencie wydania, bo później przyjdą inne do odsłuchu. To niejako zmusza do fastfoodowego przelatywania poprzez muzykę i braku czasu i ochoty, by się na jednym wydawnictwie skupić dokładnie, włączając w to choćby chęć skreślenia kilku słów nt tego czy owego albumu.
O ludziach nie chcę się wypowiadać, bo jak pewnie każdy mam swoich faworytów, przy których postach łapię się za głowę z żenady. Wychodzę jednak z założenia, że decyzyjne okrajanie składu osobowego wg widzimisię tylko jednej osoby doprowadzić może do centralnego zakiszenia ogóra jeśli chodzi o poglądy i wymianę myśli i w konsekwencji do szybkiej śmierci jakiejkolwiek dyskusji. Bardziej martwią wewnętrzne emigracje, bo często przestają pisać sensowni ludzie, którzy wnosili sporo wiedzy i to się w tematach muzycznych czuje.
dlatego nie zamierzam się wdawać w wojenki z amebami umysłowymi, przynajmniej póki co ;pJebać FOMO! Już jakiś czas temu stwierdziłem, że ja to właściwie nie potrzebuję żadnego nowego albumu do szczęścia, bo starych jest tyle, że nie ma kiedy słuchać. Jak się jakiś nowy obłędny objawi, a czasami się zdarzy, to fajnie. Ale nie ma tego dużo. A jak już się objawi, to raczej słucham wręcz nałogowo. Nie można przesłuchać wielkiej płyty trzy razy, to tak nie działa. Nie warto słuchać przeciętnej płyty trzy razy, bo nie ma to żadnego sensu.Pelson pisze: ↑06-11-2023, 17:31Widzę też, i to jest uderzenie we własne piersi, chorobę zwaną FOMO. Zbyt duży pęd do nowości, nadmiar nowych wydań i obawa, że nie załapię się na tę czy ową płytę JUŻ w momencie wydania, bo później przyjdą inne do odsłuchu. To niejako zmusza do fastfoodowego przelatywania poprzez muzykę i braku czasu i ochoty, by się na jednym wydawnictwie skupić dokładnie, włączając w to choćby chęć skreślenia kilku słów nt tego czy owego albumu.
Powiem Ci tak ,że zycie w ogóle jest zajebiście przewrotne. Ja kiedys chciałem być skromnym prawnikiem co prowadzi kancelarie gdzie pracuje kilkanaście osób. To mi wyszło................Bonecrusher pisze: ↑07-11-2023, 00:19Podejrzewam, że w większości środowisk (nie ważne z jakiego kręgu) są i zjeby i normalne- warte poznania jednostki, z klawymi warto trzymać kontakt, a zjebów należy ignorować/ unikać. Do nie dawna szukałem jeszcze jakiegokolwiek sensu w utarczkach słownych, ale na dzień dzisiejszy wiem, że nie ma co karmić trolli
Mimo, że wielu użytkowników odchodzi na dłuższe lub krótsze wakacje od forum, to nie wygląda na szczęście na to, by miało ono szybko zginąć śmiercią naturalną, bo co rusz wyłaniają się jakieś nowe twarze
Wiele rzeczy się dzieje wbrew samemu sobie. Wołałbym nadzorować sprawy sądowe nie na ponad 300 mln złotych tylko na 30 mln też byłoby spoko:DTeż się na tym łapię, ale to co mnie interesuje oznaczam sobie na Spotify i wałkuje co najmniej z 10 razy. Ograniczam nowości (płyty których nie znam) do około 4 jednocześnie. I są rzeczy, które znam "inside out" choć mój naturalny dysk twardy jest już bardziej zapełniony przez lata obcowania z muzą - nie znam już na pamięć każdego kawałka na każdej płycie i nie każdy album jest tak interesujący jak kiedyś, ale to chyba okrzepnięcie i doświadczenie.Lukass pisze: ↑07-11-2023, 00:32Jebać FOMO! Już jakiś czas temu stwierdziłem, że ja to właściwie nie potrzebuję żadnego nowego albumu do szczęścia, bo starych jest tyle, że nie ma kiedy słuchać. Jak się jakiś nowy obłędny objawi, a czasami się zdarzy, to fajnie. Ale nie ma tego dużo. A jak już się objawi, to raczej słucham wręcz nałogowo. Nie można przesłuchać wielkiej płyty trzy razy, to tak nie działa. Nie warto słuchać przeciętnej płyty trzy razy, bo nie ma to żadnego sensu.Pelson pisze: ↑06-11-2023, 17:31Widzę też, i to jest uderzenie we własne piersi, chorobę zwaną FOMO. Zbyt duży pęd do nowości, nadmiar nowych wydań i obawa, że nie załapię się na tę czy ową płytę JUŻ w momencie wydania, bo później przyjdą inne do odsłuchu. To niejako zmusza do fastfoodowego przelatywania poprzez muzykę i braku czasu i ochoty, by się na jednym wydawnictwie skupić dokładnie, włączając w to choćby chęć skreślenia kilku słów nt tego czy owego albumu.