Jak dla mnie do tej estetyki zbliża się Andrew Pekler, koncepcja podobna do Skalpela.
Stańkę znam bardzo wyrywkowo i w tym kontekście wybrałbym "Wolność w Sierpniu".
"Funkcjonariusze po wstępnych oględzinach poćwiartowanych i nagich zwłok stwierdzili, że morderca musiał być szczególnym zboczeńcem".
Warto sprawdzić The Necks - Chemist (2005). Znam/mam kilka ich CD i ten jest chyba najmroczniejszy ze wszystkich (szczególnie pierwszy utwór). Bardzo niepokojące, minimalistyczne, jazzowe granie (nieco mniej tutaj charakterystycznego dla nich repetywnego klimatu).
I dream of colour music,
And the intricacies of the machines that make it possible
The Necks jest w calosci rewelacyjne, juz mniejsza o dzielenia dyskografii na "dark" i "nie dark"
white_pony pisze:
zekke pisze:W klimacie Bohren & Der Club of Gore / The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble. Znacie? Szukalem i sprawdzilem pare bandow ale wszystkie jakies wesole i mialkie.
Bohren & Der Club of Gore, The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble i Dale Cooper Quartet and the Dictaphones muzycznie nie maja prawie nic wspolnego. Szukam czegos w stylu Bohren juz od lat i niczego lepszego w tych klimatach nie znalazlem
Dopiero co Mount Fuji wypuściło nowy materiał, a tu kolejny krążek z dark-doom-jazzem - tym razem z Kilimanjaro. http://www.denovali.com/kilimanjarodarkjazz/
Do posłuchania dwa nowe numery. Poza tym albo mi się wydaje, albo okładkę podpierdolili Coil i dla niepoznaki zamalowali na czarno.
- Odkryłem swoją drugą osobowość. Ma na imię Jan.
- O, czym się zajmuje?
- Jan, generalnie, pogardza.
swoją drogą sami bardzo ciekawie i plastycznie opisują te nowe numery:
The mood is infinite and illimitable, but not uniform and unique. On "From The Stairwell", TKDE deliver eight new incarnations of the mood. Stairwells have always been intriguing. They appear to unavoidably lead you to your destination, but they only disclose the path bit by bit. What lies far ahead of you and far beyond you is hidden in the shadows. The stairwell could just as well be infinite. You climb up this murky stairwell, passing by many doors. Every door contains a variation of the mood, a short film, a song. You open the first one, "All Is One". The evaporating mist discloses a large and empty room with a barstool in the middle. On the barstool, a chanteuse from the roaring twenties. Her voice starts to trigger vibrations of the ground, the walls start spiralling around her, but she remains untouched in the eye of the storm. Second room, "Giallo". Sly guy, telling smile, nice suit. Walking down the streets in the dusk. The ambience starts to get out of phase, the guy stumbles in horror while blending with the surrounding to a brown soup. Fourth room. "Cocaine". Naked people with pig heads crawl on the floor, on the walls, on the ceiling. They try to hopelessly suck up the white dust which covers every single piece of this room and is constantly spit out by tubes coming out of the walls. Dissonant sounds accompany the work of this desperate hive. As the people manage to counteract the tubes, fragile melodies start to overpower the dissonances. Sixth room, "Cotard Delusion". Baby morphing into a black fluid morphing into an old man which turns his eyes inwards and finds his inside to be completely empty. The journey up the stairwell, down the stairwell, continues. The pictures fill your head and make you forget where you wanted to go in the first place.
- Odkryłem swoją drugą osobowość. Ma na imię Jan.
- O, czym się zajmuje?
- Jan, generalnie, pogardza.
grot pisze:Dopiero co Mount Fuji wypuściło nowy materiał, a tu kolejny krążek z dark-doom-jazzem - tym razem z Kilimanjaro. http://www.denovali.com/kilimanjarodarkjazz/
Do posłuchania dwa nowe numery. Poza tym albo mi się wydaje, albo okładkę podpierdolili Coil i dla niepoznaki zamalowali na czarno.
Bardzo smakowite te dwa kawałki. Mam nadzieję, że będzie przynajmniej równie zajebiście jak "Here Be Dragons". Fuji już coś wypuściło nowego?!
Ostatnio miałem okazje zapoznać się z Bohren & der Club of Gore. Bardzo przyjemny funeral jazz, czy jak się to tam zwie. Szczególnie płyty Sunset Mission oraz Black Earth mi podeszły, ale dotychczas nie słuchałem tego za wiele.
