Masterful Magazine

Triceratops pisze: ↑

10-04-2021, 17:53

Hehe metalowcy z techno rodowodem

SODOMOUSE pisze: ↑

10-04-2021, 20:01

u mnie , występowało b duże pragnienie. Pamiętam, że kiedyś wydoiłem dwie butelki wody 2 x 1,5l, przez 2 minuty.
Zabawa ryzykowna, dla słabych serc. Ale jak się miało te 20 lat, to ryzyko można było podjąć. Chociaż znałem 3
osoby, które na przełomie kilku lat padły. Nie wiedzieli, kiedy się zatrzymać w tym transie . Mroczny techno beat,
do tej pory mnie rusza i zdarzają się mi nadal jakieś nocne wypady na tego typu wieczornice : ) Każde większe
miasto w PL, ma takie piwniczne/bunkrowe kluby, małe sceny, różne stylistyki. Nuklear Techno metal hailsa !
Nuclear Holocausto Vengeance , szedł tą drogą , też czuł klimata , nie ma bata : )

mocny2_3 pisze: ↑

10-04-2021, 20:30

SODOMOUSE pisze: ↑

10-04-2021, 20:01

u mnie , występowało b duże pragnienie. Pamiętam, że kiedyś wydoiłem dwie butelki wody 2 x 1,5l, przez 2 minuty.
Zabawa ryzykowna, dla słabych serc. Ale jak się miało te 20 lat, to ryzyko można było podjąć. Chociaż znałem 3
osoby, które na przełomie kilku lat padły. Nie wiedzieli, kiedy się zatrzymać w tym transie . Mroczny techno beat,
do tej pory mnie rusza i zdarzają się mi nadal jakieś nocne wypady na tego typu wieczornice : ) Każde większe
miasto w PL, ma takie piwniczne/bunkrowe kluby, małe sceny, różne stylistyki. Nuklear Techno metal hailsa !
Nuclear Holocausto Vengeance , szedł tą drogą , też czuł klimata , nie ma bata : )

Ty to jesteś dobrze wykręcony koleś, pozytywny w chuj na spotkaniach userów brudasowa ludzie muszą mieć z ciebie niezły zaciesz w pozytywnym tego słowa znaczeniu.Dzięki za wytłumaczenie.Pzdr

Żułek pisze: ↑

09-05-2021, 00:02

bo to dobra kapela była

Choć twój wkład w powstanie black metalu jest niezaprzeczalny, zdarzało ci się robić rzeczy, które niejednemu fanowi stanęłyby ością w gardle. Mam na myśli trasę z 2006 roku, którą zagrałeś z niemiecką grupą techno o nazwie Scooter. Ponieważ, gówniarzem będąc, sam posiadałem na kasecie składankę z twórczością Scooter, chciałbym wiedzieć, jak doszło do tej niecodziennej współpracy?

Mantas: Dawno temu miałem solowy projekt pod nazwą Mantas, który z czasem ewoluował w Dryll. Tą częścią mojej kariery zarządzała niemiecka firma Artist Alliances. O czym wcześniej nie miałem pojęcia, zajmowali się między innymi produkcją sceniczną na trasach Scooter, zupełnie nieznanego mi wykonawcy. A przynajmniej tak mi się zdawało. Kiedy otworzyłem w Newcastle klub sztuk walki, jeden z zatrudnianych przeze mnie instruktorów puszczał na swoich zajęciach utwór, zatytułowany "Fire". Ilekroć tego słyszałem, wydzierałem się z biura: "Wyłącz to gówno!" (śmiech). Jak na ironię, lata później wykonywałem ten kawałek na żywo.

Któregoś dnia rozmawiałem z moją menedżerką przez telefon i nagle padło pytanie: "Czy jesteś zainteresowany pracą sesyjną?". "Tak, a o co chodzi?". "O koncerty. Koncerty Scooter, ściślej mówiąc. Co dwa lata ruszają w trasę i za każdym razem robią coś inaczej. Tym razem chcą wynająć gitarzystę. Co wieczór grałbyś tylko cztery kompozycje", wyjaśniła. "Ok, wyślij mi te kompozycje". Gdy w moich głośnikach rozległ się "Fire", każda komórka w moim ciele krzyczała: "Nie! Nie rób tego!" (śmiech). Wziąłem gitarę, nagrałem swoją wersję do podkładu i odesłałem z zastrzeżeniem, że tak to będzie brzmiało, jeśli mam wziąć w tym udział. Wyszedłem z założenia, że metalowy sznyt skutecznie ich odstraszy, tymczasem oni pokochali moją interpretację (śmiech).

Długo biłem się z myślami, aż doszedłem do wniosku, że nikt nie będzie za mnie decydował, co mogę, a czego nie mogę robić. "Jeśli będzie do dupy, wsiadam w pierwszy samolot powrotny i tyle", pomyślałem. Skończyło się na tym, że zagrałem z nimi ogólnoświatową trasę, zwieńczoną występem na stadionie w Mongolii. Okazali się świetną ekipą, sami fani rocka. H.P. Baxxter był królem imprez, wódkę i Red Bulla pił jak wodę. Bawiłem się rewelacyjnie, niczego nie żałuję. Odkryłem ponadto, że podchodzą do swojej muzyki z równą pasją, co my do naszej. Ich klawiszowiec, Rick Jordan, który przeszedł już na emeryturę, był prawdziwym geniuszem.

Wiadomo, w internecie posypały się negatywne komentarze ze strony metalowców, ale mam to w dupie. To moje życie i moja sprawa.

A potem, kiedy dziewczyna chce iść na dyskotekę, ci sami metalowcy idą bez szemrania.

Mantas: Otóż to. Powiem ci więcej. Pod koniec trasy w pierwszych rzędach pojawiło się sporo ludzi w koszulkach zespołów metalowych. Moim zadaniem jest dostarczanie ludziom rozrywki i tak siebie postrzegam. Nigdy nie miałem aspiracji, by zostać wirtuozem gitary.