Masterful Magazine

Oto na rockowym firmamencie pojawił się nowy band, którego obecności nie sposób zlekceważyć. Royal Thunder to kwartet rezydujący w Atlancie, a nagrywający dla wytwórni Relapse z której wywodzą się tak ważni wykonawcy, jak Mastodon, Dillinger Escape Plan czy Baroness.



Royal Thunder zadebiutowali w 2012 roku albumem CVI, ale - przynajmniej w moim odczuciu - dopiero na swojej drugiej, zaprezentowanej niedawno płycie prezentują muzykę naprawdę godną uwagi. Na krążku zatytułowanym Crooked Doors (oficjalna polska premiera miała miejsce 7 kwietnia) Royal Thunder mieszają grunge ze sludge’em, doprawiają szczyptą southern'owego klimatu i podlewają to wszystko sosem rocka psychodelicznego lat 70.



Wokalistka - i basistka jednocześnie - Mlny Parsonz śpiewa tak, że określenie „spadające buty” nabiera właściwego znaczenia. Dawno nie słyszałem tak charyzmatycznej i wyrazistej wokalistki. Crooked Doors to wyborny przykład, jak formalnie przecież nieodkrywcza zupełnie muzyka, może wspaniale bujać. Warunek; pomysł na siebie, szczerość i zajebiste melodie. Royal Thunder mają tego wszystkiego aż w nadmiarze. Myślę, że za sprawą Crooked Doors w niedługim czasie powinni stać się bardzo znani. Zresztą w sieci już można odszukać sporo bardzo pochlebnych recenzji Crooked Doors. Ktoś już słuchał?

Musze powiedzieć, że "Crooked Doors" to bardzo dobra płyta. Właściwie hit na hicie. Jest ta charakterystyczna amerykańska przestrzeń, są doskonałe melodie, jakby już skądś znane, ale nie wiadomo do końca skąd - na pewno jest to zasługa pewnych kanonów blues-rockowych, które muzycy Royal Thunder mają należycie oblatane. No i wreszcie jest wokal pani Parsonz, która podnosi wartość każdego niemal utworu. Byłem kupiony już po drugim przesłuchaniu.

longinus696 pisze:Musze powiedzieć, że "Crooked Doors" to bardzo dobra płyta. Właściwie hit na hicie. Jest ta charakterystyczna amerykańska przestrzeń, są doskonałe melodie, jakby już skądś znane, ale nie wiadomo do końca skąd - na pewno jest to zasługa pewnych kanonów blues-rockowych, które muzycy Royal Thunder mają należycie oblatane. No i wreszcie jest wokal pani Parsonz, która podnosi wartość każdego niemal utworu. Byłem kupiony już po drugim przesłuchaniu.

Wcale Ci się nie dziwię. Świetna rockowa muzyka, urzekająca szczerością. Crooked Doors zainspirowana jest pobytem Mlny w sekcie i jej ucieczką stamtąd.

Małe sprostowanie, zadebiutowali mini albumem, na którym znalazło się 7 piosenek, to raz. Dwa, już na pierwszym pełnowymiarowym albumie, prezentowali muzykę godną uwagi, inną w formie,mniej piosenkową, sprawiającą wrażenie improwizowanej, jednak na naprawdę wysokim poziomie.

harvestman pisze:Małe sprostowanie, zadebiutowali mini albumem, na którym znalazło się 7 piosenek, to raz. Dwa, już na pierwszym pełnowymiarowym albumie, prezentowali muzykę godną uwagi, inną w formie,mniej piosenkową, sprawiającą wrażenie improwizowanej, jednak na naprawdę wysokim poziomie.

Za sprostowanie dziękuję :). Co się zaś tyczy pełnowymiarowego albumu pierwszego, to moim zdaniem wrażenie "rozimprowizowania" wynika jednak z dużo mniejszych umiejętności kompozytorskich, takiego trochę maskowania niedoskonałości warsztatowych w tym względzie. Crooked Doors jest w tym aspekcie dużym krokiem naprzód, moim zdaniem.

Oficjalne wideo do Time Machine z nowej płyty;

" onclick="window.open(this.href);return false;

Kurwaćukoglu pisze:

harvestman pisze:Małe sprostowanie, zadebiutowali mini albumem, na którym znalazło się 7 piosenek, to raz. Dwa, już na pierwszym pełnowymiarowym albumie, prezentowali muzykę godną uwagi, inną w formie,mniej piosenkową, sprawiającą wrażenie improwizowanej, jednak na naprawdę wysokim poziomie.

Za sprostowanie dziękuję :). Co się zaś tyczy pełnowymiarowego albumu pierwszego, to moim zdaniem wrażenie "rozimprowizowania" wynika jednak z dużo mniejszych umiejętności kompozytorskich, takiego trochę maskowania niedoskonałości warsztatowych w tym względzie. Crooked Doors jest w tym aspekcie dużym krokiem naprzód, moim zdaniem.

Moim zdaniem nie do końca, wez pod uwagę, że pomimo częstych wycieczek poza piosenkowy schemat, wszystko trzyma się tutaj przysłowiowej kupy, nie odczuwa się wrażenia chaosu i przypadkowości następujących po sobie motywów, ta muzyka płynie.

Mimo wszystko jest na tej płycie - przynajmniej w moim odczuciu - trochę dłużyzn, podczas kiedy Crooked Doors jest już albumem mocno wycyzelowanym. Dla mnie to atut i przejaw dojrzałości.

Tak na marginesie, słyszałeś ten album?



piękna zakorzeniona w amerykańskiej tradycji płyta .

Zaledwie "obił mi się o uszy". Pewnie kiedyś do niego wrócę, żeby rzetelnie wyrobić sobie o nim zdanie. Fajnie, że przypomniałeś.

Royal Thunder live at Saint Vitus Bar (25.VI.2015);
" onclick="window.open(this.href);return false;