Masterful Magazine

Kiedyś polecałem już Arbouretum, ale to było zupełnie w niewłaściwym temacie i odzew był znikomy.
Tym razem daruję sobie i Wam przydługich wywodów filozoficznych i analiz. Ta muza jest tak zajebista, że nie trzeba nic pisać.
http://www.myspace.com/arbouretum

Żałuję jedynie, że na MySpace nie usłyszycie "Pale Rider Blues" - totalnie zajebistej ballady prosto zza grobu. Kupcie to, nie wiem... ściągnijcie, ukradnijcie... warto.

Robi wrażenie. Ale takiej muzyki idzie słuchać w wybitnych stanach doła. Na randce bym nigdy tego do odtwarzacza nie puścił

[quote][i]Wysłane przez antigod[/i]
Na randce bym nigdy tego do odtwarzacza nie puścił [/quote]

na randce to ona ma sie puszczać a odtwarzacz odtwarzać

te 4 kawalki zachecajace... i naprawde dobry wokalista...

arboretum? kurwa...

underneath the arches bardzo dobre

[quote][i]Wysłane przez Riven[/i]
underneath the arches bardzo dobre [/quote]
No właśnie to jedyny z tych utworów, którego nie ma na "Rites Of Uncovering". Są za to inne dobre, których tu nie uświadczysz, jak np. nostalgiczny "Tonight's A Jewel", odrobinę progresywny "The Rise", który zaczyna się jak jakaś murzyńska pieśń robotników z delty, czy wspomniany wcześniej "Pale Rider Blues" - ośmiominutowy kawałek rodem z "Desperado", albo raczej "Od zmierzchu do świtu" (biorąc pod uwagę tematykę).
Przed chwilą sprawdziłem - płytka dostępna w wypożyczalni "Pod Osłem"

[quote][i]Wysłane przez longinus696[/i]

Przed chwilą sprawdziłem - płytka dostępna w wypożyczalni "Pod Osłem" [/quote]

miazga :):)

[quote][i]Wysłane przez longinus696[/i]
Żałuję jedynie, że na MySpace nie usłyszycie "Pale Rider Blues" - totalnie zajebistej ballady prosto zza grobu. Kupcie to, nie wiem... ściągnijcie, ukradnijcie... warto. [/quote]

Po tygodniu szukania (i zapominania o szukaniu) udało mi sie dorwać ten kawałek i sie wkręcił za pierwszym razem. Taka nie do końca typowa ballada ale właśnie taką muze powinni grać w knajpach. Można by wtedy wbijać bez żadnego towarzystwa bo przy takiej muzie najlepiej pije i pali sie samemu.

Całą płytkę se łyknij. Nie zawiedziesz się.
No i te gorzkie teksty.

Numer z Myspace "Sleep of Shiloam" ([img]http://img250.imageshack.us/img250/1628 ... uderj0.gif[/img]) faktycznie idealny do picia.

Taboretum ?

Ten nowy albumik bardzo, ale to bardzo nastrojowy.

Podniosę temat - po tych 3 miechach stwierdzam, że ten album jest przezajebisty! Może ktoś jeszcze się skusił na to na tyle, żeby ze mną powychwalać?

smaczny kąsek tym bardziej przy winku&palonku i po kolejnym seansie Mechanicznego Grejpfruta

Available Now for Pre-Order. All orders will ship to receive by or before the March 10th Release Date.

CD version is presented in a 4 panel mini-LP style jacket. LP version is limited to 1,000 copies for the world and includes a free download coupon.

Recorded at Lord Baltimore Recordings by Rob Girardi over two months in the fall of 2008, Song of the Pearl is Arbouretum's third full-length and the first to feature the same core band on every song. With Dave Heumann on guitar and vocals, Corey Allender on bass, Daniel Franz (also sometimes seen with Beach House) on drums, and Steve Strohmeier on guitar, Song of the Pearl is more earthy and direct than the band's previous efforts. While Rites of Uncovering seemed to peer down from a vantage point far above, Song of the Pearl reaches out from within the mire itself. The songs seem to have more immediacy and urgency than that of its predecessor. Paradoxically, the album exudes hopefulness, even though the songs' protagonists are often ultimately and intrinsically doomed.

“False Spring", the album opener, is propelled by heavy guitar rhythms that roll like waves against a levee until they finally burst through to unleash a flood of ferocious, acid-drenched, solo passages. Because of the relatively long time spent in the studio for "False Spring" (and the album as a whole), the band was able to add elements such as the backward piano chord-meets-reverse cymbal hit intro and the overdubbed distorted acoustic guitar, which is so placed as to eerily mirror the electric guitar lines and create an otherworldly psychedelic wash. Among other notable additions are the string arrangements of former guitarist Walker Teret. Their addition to the chiming, modal guitars of the title track enrich the baroque elements of the song, enlivening the elliptical tale told by the elegant prose-style lyrics. Arbouretum's sophisticated songwriting often has roots in the folk music of the British Isles, but it's treated in a manner such that these older song-forms are split open by an explosive rhythm section and the dueling guitar lines of Dave Heumann and Steve Strohmeier. The crispy burnt sounds of the capoed baritone guitar intersecting with the brighter tones of Steve's Fender and hollow-body guitars push tracks like "Infinite Corridors" and the epic "The Midnight Cry" into the realm of heavy rock.

The expository, yet emotionally resonant lyrics of Dave Heumann at times recall songwriters such as Richard Thompson, Fred Neil, and even Bob Dylan. It should then come as no surprise that the transition to the album's closer, "Tomorrow is a Long Time", an early Dylan song, is seamless. The song is almost unrecognizable in its new arrangement whose deliberate and deep rhythms coupled with Heumann's haunting vocals capture the lament of lines like:

"Yes, and only if my own true love was waitin,

Yes, and if I could hear her heart a-softly poundin,

Only if she was lyin by me…"

Arbouretum first began in late 2002 as a vehicle for singer/guitarist David Heumann's songwriting. Since their debut album, Long Live the Well-Doer, there have been several lineup changes that have included musicians such as Ned Oldham (Anomoanon), Walker Teret (Cass McCombs' band), and Jennifer Hutt, as well as drummers Mitchell Feldstein (Lungfish) and David Bergander (Celebration). The sweeping, atmospheric textures of the first record soon gave way to a more visceral, elemental approach. Amplifiers were turned up, drums were hit harder, and songs crescendoed into spiraling, noise-soaked climaxes on the second full-length, Rites of Uncovering. Released on Thrill Jockey in early 2007, the record garnered much attention and critical acclaim.

"the best doom-folk record of all time"- XLR8R

"a sonic explorer like Wilco or Crazy Horse - a cult classic" – Uncut

"Epic and melancholic… it conjures up such a brooding sense of Gothic Americana… [that] is underpinned by a drive and energy which suggest an equal immersion in American Rock lore." - The Wire

"Dave Heumann's vocal melodies are clear, grand, and hymnal and at the risk of stretching the arboreal theme, it is possible to hear the solid, ringing chords and exquisite pealing twin-guitar solos as the trunk and the canopy of their unique sound. Pretty special." - The Guardian (UK)

Arbouretum expect to tour heavily in the spring and summer of 2009 in support of Song of the Pearl and the recent LP-only split release with Pontiak entitled Kale, which sold out in just over a month. So, in the words of Dave Heumann in the opening call to arms, Come along we'll ride together!

Morph pisze:Podniosę temat - po tych 3 miechach stwierdzam, że ten album jest przezajebisty! Może ktoś jeszcze się skusił na to na tyle, żeby ze mną powychwalać?

ja bardzo chętnie, ale niestety nie jestem zapisany do wypożyczalni pod osłem a gejspejs sprawił, że mam chęć się bliżej zapoznać.

Nowe Arbouretum wyszło, ciekawe czy się podnieśli po ostatnim klocku?