Masterful Magazine

właśnie słucham sobie 'Beauty Reaps The Blood Of Solitude' i intensywnie zastanawiam sie czemu ten zespół/projekt zawsze jest jakby z boku, a przecież wyżej wymieniona płyta obok 'Of Ruine or Some Blazing Starre' jest najpiękniejsza inkarnacją neofolku...

Dawno temu tego szukalem, ale jakos mi umknelo i do tej pory slyszalem tylko jakis sample. Musze poznac - uwielbiam styl gry Cashmore'a, dla mnie jeden z lepszych gitarzystow.

spytaj Jestera, z pewnością ci wyczerpująco odpowie

no ok, mam dobry humor, Jestem mnie dziś rozbawił, więc w przypływie łaski podzielę się kilkoma uwagami, które oczywiście można traktować jako prawdę objawioną...

w rzeczy samej Nature & Organization to prawdziwa perła w koronie World Serpent. Oczywiście mówię o pierwszej (i w zasadzie jedynej) dużej płycie (DURTRO 021 CD), bo tzw. dwójka to jedynie przymiarka do płyty, wydana chuj wie po co. No ale wracając do debiutu - trudno, aby nie była to wybitna płyta, jak się na niej zebrała praktycznie cała śmietanka związana z wytwórnią. I tu też leży główny atut tej płyty. Michaś C. nie ma osobowości lidera w żółtej koszulce, nie narzuca swojego myślenia reszcie muzyków, raczej daje im poszaleć w swoim stylu - spina jednak wszystko klamrą swojej charakterystycznej gry. Wychodzi więc mieszanka, która jest wyjątkowo spójna, ale też i wyjątkowo wielobarwna. Są więc wzruszające, autobiograficzne pieśni Tibeta, są nieco ironiczne i spokojne pomruki Dougiego, są też wreszcie niebezpieczne wycieczki w górne rejony hałasu serwowane przez Stapletona. Wszystko jednak jest wyważone i po prostu przepiękne. dzięki bogu WSD zbankrutowało i płyta nie była wznawiana, więc można jej słuchać bez niesmaku związanego z masowym szaleństwem młodych internautów

wart polecenia jest jeszcze tzw. "kotek", czyli limitowany do 2000 maxi wydany wspólnie przez C93, N&O, NWW i Tiny Tima. znajduje się na nim ZAJEBISTY i zajebiście zaskakujący numer N&O - więcej nie zdradzę

twoja_stara_trotzky pisze:wart polecenia jest jeszcze tzw. "kotek", czyli limitowany do 2000 maxi wydany wspólnie przez C93, N&O, NWW i Tiny Tima. znajduje się na nim ZAJEBISTY i zajebiście zaskakujący numer N&O - więcej nie zdradzę

o! widze złamałeś siódmą pieczęć

Własnie wczoraj odebrałem pake od kumpla,który przegrał i podesłał mi 3 płyty tejze kapeli,pierwsze wrażenia ok.

Ładne to jest.

nie mam slow
absolutnie piekna plyta

niesamowita atmosfera, aranzacje, melodie, no wszystko po prostu.
a My Black Diaries moze spokojnie rownac sie z najlepszymi numerami Death in June.

pierwsze przesluchanie i daje 9,9/10
pewnie bede sluchal tego teraz non stop

Of Ruine or Some Blazing Starre

tez odrazu skojarzylem ja z Of Ruine.

Szkoda, że ten fantastyczny utwór nie trafił na album. Jest jesień, jest klimat, jest atmosfera niczym z DIJowych Symboli. Jest powracający motyw i jest dźwiękowe okrucieństwo. I na koniec wysamplowana Geisha Girl.