Masterful Magazine

Longinus tego Norwega gnieniegdzie już zachwalał, ale przyznam, że nigdy jakoś do końca do mnie nie trafił. Aż tu nagle puściłem sobie jego najnowszą płytę. Tytuł idealnie oddaje ducha tej płyty - pustki jest tu od cholery, jakby sobie puścić tą płytę w autobusie to z miejsca przestanie się odczuwać obecność innych ludzi.

Drugie skojarzenie tytułowe - pustynia - dawno nie słyszałem płytki tak epatującej pustynnym klimatem. Z racji aktualnie panującej pory roku tym fajniej się tą płytkę odbiera.

No i argument krytyczny - płyta sama w sobie jest fenomenalna muzycznie, i co ważne - technika idzie w parze z klimatem. Wszystko się tu idealnie zazębia, nie ma sekundy niepotrzebnego dźwięku. Zdecydowanie polecam.

Nowej nie znam, ale na pewno poznam, bo dwie poprzednie bardzo sobie cenię. Zresztą nawet kupię, bo majątku nie kosztuje.

Najsłabsza i trochę przeciętna płyta Nilsa, ale za to z jednym z jego najmocniejszych kawałków, w którym King Crimson wylewa się z każdego dźwięku. Cruel Altitude - 10/10, reszta ledwo 7/10. Mimo tego jednak warto

4m pisze:Najsłabsza i trochę przeciętna płyta Nilsa, ale za to z jednym z jego najmocniejszych kawałków, w którym King Crimson wylewa się z każdego dźwięku. Cruel Altitude - 10/10, reszta ledwo 7/10. Mimo tego jednak warto

Już o tym pisałem ze Skautem- Cruel Altitude jest kawałkiem wybitnym, zwłaszcza to, co się zaczyna w nim dziać po 2'30". Do powyższego opisu utworu dodałbym King Crimson + TA trąbka NPM- ja jestem kupiony- leci non-stop na zmianę z nowym Rome w samochodzie.
Cała płyta w klimacie bliskowschodnim. Tagi: piach, pustynia, przestrzeń, nomad i, mimo wszystko, spokój.
Liczbowo to będzie jakieś 8/10.

Zadanie domowe: posłuchajcie tego "wybitnego" Cruel Altitude i bezpośrednio "po" odpalcie I Have A Dream z The Construkction of Light, KC

4m pisze:Najsłabsza i trochę przeciętna płyta Nilsa, ale za to z jednym z jego najmocniejszych kawałków

100% racji. Jakoś mi ten pustynny klimat nie pasuje.

tak jak powyżej zostało napisane. Bardzo "słoneczna" i "leniwa" mu płyta wyszła, jeden znakomity utwór niestety całości nie ratuje, aczkolwiek nie jest to też jakaś wielka klapa. Poziom dobry. Tylko tyle i aż tyle.

ja tam cały czas katuje khmer

Dobra płyta, ale "Baboon Moon" dużo lepsza moim zdaniem. Bardziej wyrazista myślę a momentami brzmi to jakby Miles Davis wpadł na próbę do Joy Division. Jak skończę słuchać Swans to wrzucę "Hamada", może za mało czasu jej poświęciłem.