Masterful Magazine

Usłyszałem ten album dosłownie dwa dni temu. Dziś usłyszałem, że Howard zmarł - DZIŚ. Miał 50 lat i raka wątroby. A poza tym był, może i nieco zapomnianą, ale legendą. Wystarczy wymienić jedną nazwę: THE BIRTHDAY PARTY. A w zasadzie dwie: THE BIRTHDAY PARTY oraz CRIME & THE CITY SOLUTION. W tym pierwszym odpowiadał głównie za wyjącą, przeszywającą trzewia na wylot gitarę. Z tym drugim związał się w latach 85-86, czyli w najlepszym dla tego zespołu okresie (kto pamięta Niebo nad Berlinem?). Później było jeszcze THESE IMMORTAL SOULS i słuch po nim zaginął - chociaż tak nie do końca - nagrywał np. chórki u ...Mikołaja JASKINI, wydał też solówkę pod koniec ubiegłej dekady (jej akurat nigdy nie słyszałem). W końcu, teraz, po latach przerwy, wrócił z nową płytą. Jak się okazuje, wrócił po to, aby się pożegnać na dobre. A pożegnał się w wielkim stylu. Pomógł mu w tym stary kompan i nasz dobry znajomy - Mick HARVEY, który na "Pop Crimes" odpowiada m.in. za perkusję i wszelkiej maści organy. Na płycie jednak rządzi głównie nawiedzona gitara Howarda. Zaczyna się spokojnie, może nawet nieco za spokojnie, od popowego, nieco cohenowskiego (I Know) A Girl Called Jonny. Czym dalej w las jednak, tym lepiej. Naprawdę potężnie robi się przy iście apokaliptycznej wersji klasyka TALK TALK - Life's What You Make it - dym, bar, wódka. Czysty blues. Później WSPANIAŁY numer tytułowy. Doskonałe Nothin' oraz Wayward Man i na koniec jeszcze przepotężny, choć zagrany na folkową nutę, The Golden Age of Bloodshed... Smutna to płyta. Od dziś jeszcze bardziej smutna. RIP.

no no

napisz jeszcze ze lepsze niz parasolka

a dlaczego? tym bardziej, że nie jest lepsze... jest na podobnym poziomie, chociaż mniej równe. zresztą inne jest. nie peweksujmy.

No no, ona wybitna , on genialny...

Ogolnie oczywiscie jedna z PLYT ROKU i ten charakterystyczny styl gitary, w zasadzie bardzo niedoceniany jest epizod jego w These Immortal Soul z gdzie odeszli z Crime And City Solution z Epicem Soundtracksem (chuj wie jak go odmienic), w zasadzie conajmniej wspolautorem najlepszych kawalkow na debiucie Solution. Cover Talk Talk kapitalny a Pop Crime kojarzy mi sie przez zapetlony maniakalnie basowy motyw z Statgger Lee z Murder Ballads Cav'e. Drugi cover, Nothin' Townesa Van Zandta tez elegancki.

Super plyta, calkiem inny rodzaj smutku niz u Vica. Tam jest przejmujaca rozpacz i zmeczenie zyciem, tutaj jest raczej topienie smutkow w szklance whiskey w nocnym barze. Kapitalny cover Talk Talk, hats off.

Tytulowy w dlugiej wersji

no, końcówka roku zdecydowanie do trupów należy...

może trzeba im dać próbki, żeby zakumali?

nie znalazłem nic fajnego z nowej, to wrzucam z pięknego debiutu Solution. w sumie klimatycznie ten akurat numer pasuje do Pop Crimes...



i piękny fragment z Nieba nad Berlinem

Tu jest wybor, pop crime w prawie 10 minutowej wersji cool very

http://www.nme.com/video/id/VQnKfE5qy-o ... .%20Howard

Cos kurewska cisza zapadla po smierci Rowlanda, wiem ze nalezy uczcic jego pamiec ale najlepiej sluchajac tej zajebistej plyty. Jezeli ktos chce posluchac w jakosci lepszej niz skurwiale mptrzy niech uderzy PotajeMnie, cos zaradzimy.

Już parę wisielczych dni zrobiłem naprzemiennie z Vicem i Howardem i jednak trochę milej i częściej sięga mi się po Pop Crimes.
Może to przez to, że jednak bardziej Cohen, że bardziej Cave, że bardziej "topienie smutkow w szklance whiskey w nocnym barze."

Świetny materiał, aczkolwiek speweksuje lekko - nie lepszy niż Ryśka.

Świetny materiał, sięgnąłem z ciekawości bo tak zachwalaliście a wiem że co poniektórzy mają zbliżony gust muzyczny do mojego
posłuchałem i rozwaliło mnie, słuchając tego ma się wizje kolesia na totalnym kacu siedzącego w przydrożnym barze, z fajką w gębie i kawa i zerkającego na całkiem niezłą laskę siedzącą w kącie hehe

słuchając tego ma się wizje kolesia na totalnym kacu siedzącego w przydrożnym barze, z fajką w gębie i whisky, zerkającego na całkiem niezłą laskę siedzącą w kącie, którą przed chwilą zabił.

tak to widzę

streetcleaner pisze:słuchając tego ma się wizje kolesia na totalnym kacu siedzącego w przydrożnym barze, z fajką w gębie i whisky, zerkającego na całkiem niezłą laskę siedzącą w kącie, którą przed chwilą zabił.

tak to widzę

Twoja interpretacja mi bardziej pasuje niz moja po kilkunastu kolejnych przesłuchaniach...

Gdzie to kupić można?

W Australii raczej tylko. Ok 80 ziko wychodzi.

Triceratops pisze:W Australii raczej tylko. Ok 80 ziko wychodzi.

ściągałeś sobie?

tak

Zajebista jest ta płyta! Kończę właśnie 4 odsłuch z rzędu i nadal nie mam dość. Cała album jest bardzo równy, ale najbardziej podobają mi się utwory: otwierający, tytułowy, "Wayward Man" i genialny wieńczący płytę "The Golden Age of Bloodshed". Bardzo chciałbym mieć to na półce, więc jakby ktoś sobie sprowadzał niech da znać.

no właśnie, też chętnie kupię... więc dawać znać

cztery

Pytanie do obeznanych - czy czasem nie do _każdego_ egzemplarza na LP miał być dołączony też CD?? Ergo, czy mój sprzedawca przyciął w chuja czy wytwórnia zwietrzyła od pewnego momentu interes?