Jeden z moich ulubionych minialbumów naszych czasów. Jedyna płyta Acheron, którą kocham. Jak na dzisiejsze czasy troszkę kiczowate teksty, ale na zbuntowanym szesnastolatku robiły wrażenie. Muzyka jednak to osobny rozdział. Death metal podlany klawiszowym sosem, doskonałe riffy i partie gitary solowej. Za bębnami Richard Christy. Death metalowy al-hadżar al-aswad!
Nihil novi. Proponuję utworzenie działu "Encyklopedia nicrama" :)
Only pierwsze bicia are real!
manieczki pisze:Proszę tutaj pana lykantropa nie denerwować dzisiaj już, bo wypił 5(pięć) piwek, d.o.k.u.r.w.i.l wor metalem i cisnienie jego wynosi tera 150/95
Jest spoko, ale w blasku "Rites of the Black Mass" reszta ich dyskografii to powiedzmy sobie szczerze tylko dobre i dostateczne płyty.
Only pierwsze bicia are real!
manieczki pisze:Proszę tutaj pana lykantropa nie denerwować dzisiaj już, bo wypił 5(pięć) piwek, d.o.k.u.r.w.i.l wor metalem i cisnienie jego wynosi tera 150/95
