Masterful Magazine

Ja tylko krótko i na chwilę chciałbym tutaj wyrzygać swoją miłość do tej wspaniałej płyty którą wałkuje od nie wiem jak długiego czasu.
Okolicznośći są rózne: lotniska,samochód,dom,whiskey,fajeczki, nawet w tyrze leci. I za każdym razem jest PIĘKNIE. Ten szarpany RYTM, TA gitara i TEN głos. Czasem się zastanawiam czy to nie jest najlepsza płyta tego zespołu..jedna z najważniejszych płyt mojego cebularskiego życia.Absoluty tutaj się dzieją. A Tea for one proszę mi zagrać na pogrzebie,jak mnie robale zjedzą.

[V] pisze:Czasem się zastanawiam czy to nie jest najlepsza płyta tego zespołu.

Jest to możliwe.

Przy czym ja to widzę tak, że na klasycznej pierwszej czwórce są numery, które istotnie gwałcą Presence, ale samo Presence jako album całościowo żadnej z tych pierwszych czterech nie ustępuje. A może nawet jest spójniejsza i bardziej sensowna, właśnie jako całość, a nie jako zbiór piosenek.

Niezależnie od tego, jest to materiał wybitny i zupełnie poza zasięgiem większości muzyków rockowych, co jest oczywistym truizmem.

Powtarzam od dłuższego czasu, że "Presence" to ich najlepszy album. Nie mam co do tego żadnych wątpliwości. Ostatnio nawet przeczytałem, że ich biograf, pan Stephen Davis też uważa, że to ich szczytowe osiągnięcie, choć początkowo tej płyty nie cenił. Sam Page wypowiedział się, że to ich najważniejszy album. Zatem jest coś na rzeczy.

To mój najbardziel ulubiony album Zeppelina. Nie wiem czy najlepszy, napewno nienajbardziej legendarny itd. ale spójność i dojżałość tej płytowej propozycji anglików najmocniej mnie przekonuje spośród ich studyjnych albumów.

To jest w ogóle chyba jedyny Zepelin, który naprawdę brzmi jak spójna całość. Cała reszta to "tylko" zbiory piosenek. Fakt, czasem te piosenki są ułożone według jakiegoś sensownego klucza, ale nigdzie nie mam wrażenia, że słucham czegoś więcej niż tylko prostej sumy części

gdyby wszystkie albumy ich brzmiały jak ten to może nawet LZ byłby u mnie wyżej od BS albo conajmniej na tym samym poziomie a tak troche kicha ;)

Słucham Achilles Last Stand i to jednak jest ich najlepszy album. Album - całość. Magia.

Znakomity album. Bardzo często go słucham. Gdyby głos Planta był tak mocny jak na wcześniejszych płytach, to twiedziłbym, że Presence jest tak dobry jak poprzednie albumy. Niestety słychać, że Plant nagrywał siedząc z wyprostowaną nogą na wózku inwalidzkim.

Kiedys w ogóle nie tykałem nic po Physical Graffiti, ale chyba dojrzałem i do reszty... no na pewno Presence to majstersztyk. Nikt nie potrafi tworzyc taki riffów, no cały klimat miazga :)