Nowości w kinach

[Maro]

Wspaniała recenzja. Na to właśnie liczyłem stary dobry Rambo. Seans obowiązkowy.

[Medard]

Wspaniała recenzja. Na to właśnie liczyłem stary dobry Rambo. Seans obowiązkowy.

rambo mac gyver taki, ale ma to sens

[Gunman]

Nie o to mi chodziło że film jest nieoglądalny. Ma oczywiście momenty ale uważam że dało się zrobić to lepiej. Brakuje mi tego co kochałem w poprzednich częściach, świetnej muzyki pojawiajacej się w najlepszych momentach. Ten motyw z Rambo (1-4) to jedna z najlepszych melodii użytych w filmach ever.

[Nasum]

Może i dałoby się to zrobić lepiej, ale po co? Predatora też ulepszyli i wyszła z tego komedia. Dzień niepodległości 2 też ulepszyli i wyszła z tego chała. O innych filmach nie wspominam, bo szkoda czasu. Ja tam wyszedłem z kina w pełni usatysfakcjonowany. Wspaniała rozrywka. Czuć w tym filmie ducha kina lat 80-tych, kiedy nie było jeszcze tego całego cgi i mnóstwa innych komputerowych tricków.

[Żułek]

Słowa o rozczarowaniu uważam za przesadzone. Tak jak mówiłem, spotkaliśmy się w małym gronie, wypiliśmy jakieś piwko i całą kupą mości Panowie ruszyliśmy na seans.

Jeżeli ktoś oczekiwał od tego filmu gry aktorskiej godnej oskara, błyskotliwych dialogów, szalonych zwrotów akcji, zaskakującej fabuły czy piątego dna i uniwersalnego przekazu, to pomylił filmy. Jeśli ktoś oczekiwał groteski, 70 letniego Rambo od pierwszych minut rozpierdalającego cały kartel, biegającego z gołą klatą obwieszony pasami z nabojami i automatem w dłoni, to przykro mi, też pomylił filmy.

Film faktycznie można podzielić na dwie części. Pierwsza, ta która się rozkręca, pokazuje nam kim jest Rambo. Emerytowanym komandosem, który bierze psychotropy mające zapewne osłabić jego mordercze zapędy, bowiem teraz ma swoją przybraną rodzinę. Żyje sobie spokojnie na jakimś zadupiu w Teksasie i chce tam sobie w spokoju dokończyć żywota. Jego przybrana córka wybiera sie pewnego razu do Meksyku - po co, zobaczycie w filmie, nie będę zdradzał całej fabuły, która i tak jest prosta jak budowa cepa - po czym wpada w sidła handlarzy żywym towarem i białego proszku. Fajnie jest przedstawione miejsce, które równie dobrze może być znane jako Ciudad Juarez; miasto kompletnego bezprawia, biedy, wszędobylskich narkotyków, gdzie nikogo nie dziwi spacerujący koleś z automatem, skorumpowanej policji i dzielnic, do których strach wejść w południe, a co dopiero po zmroku.

W tej części filmu zobaczymy kilka mocnych scen, ale przede wszystkim porażkę Ramba, no bo stary komandos, mimo że zachował tężyznę fizyczną, to już nie ten młodzieniaszek, który walczył z ruskimi w Afganistanie czy z regularną armią Wietnamu. Dostaje po mordzie od oprychów i musi zmienić taktykę. Komandos walczy po zmroku, z zaskoczenia i i, powoli wkraczamy w drugą część filmu. Tutaj już możemy widzieć noże przebijające gardła, charkot wydobywający się ze zmiażdżonej krtani, czy głowy rozwalone młotkiem, lub czymś wielce podobnym. Furia powoli narasta w naszym bohaterze, bowiem....a nie, nie będę zdradzał istotnej części fabuły, chociaż ze względu na prostotę filmu łatwo się domyślić.

Trzeba po prostu Rambo porządnie wkurwić. Jego żądza mordu i bezwzględność, muszą znaleźć ujście. Jego niepohamowana nienawiść i pragnienie odwetu w końcu wygrywają nad pacyfistycznym usposobieniem. W końcu przechodzimy do części drugiej, w której nóż i karabin grają pierwsze skrzypce. Trup zaczyna ścielić się gęsto, przebijane gardła, dekapitacja, czy sposoby pozbawiania życia kolejnych członków bandy zadowolą każdego fana slasherów spod znaku idź szlachtuj. Sam jeden na cudzym boisku jednak zbyt wiele zdziałać nie może, więc trzeba jakoś sprowokować członków kartelu do siebie, na specjalnie przygotowaną do tego zdarzenia farmę.

Końcówka filmu to przepiękna rzeź. Oprócz kilku wybuchów, odrobiny ognia i kilku wystrzałów, możemy podziwiać śmierć oprychów zadawaną przez przemyślne pułapki. To własnie teraz scenarzysci dali upust masakrze - fruwające kończyny, rozbryzgujące mózgi, krzyki przerażenia, krew i ból, ciała, które są cięte, rozszarpywane, miażdżone, przebijane, zakłuwane, czy przeszywane kulami to wisieńka na torcie tego filmu. Wiadomo, że wszyscy muszą umrzeć, to niejako przeznaczenie tego filmu, ale ostatnia akcja warta jest zobaczenia. Istny miód ;-)

Czy było warto? Jak najbardziej! Idole napakowani testosteronem ze srebrnego ekranu których podziwialiśmy na kasetach vhs w czasach młodości powoli się wykruszają. Brudny Harry, Predator, Terminator, Rocky czy właśnie Rambo, to były ikony męskiego kina. Teraz filmy coraz głupsze, nastawione na tysiące efektów specjalnych na minutę, pełne fajerwerków technicznych, bo nie ma co się oszukiwać, komputery dają teraz o wiele więcej możliwości filmowcom niż kiedyś. A to był film z krwi i kości, taki old school w nowoczesnym wydaniu, piękne pożegnanie z jednym z bohaterów mojego dzieciństwa ;-) Film podobnie jak najnowszy Mad Max uważam, i nie tylko ja, ale całe gremium krytyków z którymi wybrałem się na seans, jako bardzo udany. Nie ma dłużyzn, ogląda się znakomicie, dostaliśmy mniej więcej to, czego oczekiwaliśmy i właściwie nie mieliśmy się do czego przyczepić. To po prostu Rambo, a nie jakaś historia, która ma pokazać psychologiczny aspekt nieprzystosowania weteranów do czasów powojennych.

niech cie huj strzeli za te recke ;)
zachęciłeś mnie a tak się składa że mam jeszcze jeden darmowy bilet do kina i nie wiem teraz co robić :/

[Stary Metal]

A ja że swoją squaw zaraz jedziemy do kina na ten film.

[Harlequin]

Powiedz tylko Nasum, czy ten nowy Rambo to większa sieka niż rambo 4 czy nie?

[Nasum]

Powiedz tylko Nasum, czy ten nowy Rambo to większa sieka niż rambo 4 czy nie?

Mniejsza. Nie ma tyle ofiar:-) ale powtórzę : to bardzo dobre pożegnanie z fanami, warto zobaczyć:-)

[Stary Metal]

Zajebisty film.
Rozpierdol po muzykę The Doors przekurwazsajebisty.
Trupów jest mniej, niż w poprzednich, ale ukatrupianie jest wręcz artystyczne.
I te nostalgicznie pożegnanie w trakcie napisów końcowych.
Zajebiste.

[Nasum]

Napisy koncowe to własnie to nostalgiczne pozegnanie.... wyszło zajebiscie. Fajnie widac upływ czasu...

[maciek z klanu]

Słowa o rozczarowaniu uważam za przesadzone. Tak jak mówiłem, spotkaliśmy się w małym gronie, wypiliśmy jakieś piwko i całą kupą mości Panowie ruszyliśmy na seans.

Jeżeli ktoś oczekiwał od tego filmu gry aktorskiej godnej oskara, błyskotliwych dialogów, szalonych zwrotów akcji, zaskakującej fabuły czy piątego dna i uniwersalnego przekazu, to pomylił filmy. Jeśli ktoś oczekiwał groteski, 70 letniego Rambo od pierwszych minut rozpierdalającego cały kartel, biegającego z gołą klatą obwieszony pasami z nabojami i automatem w dłoni, to przykro mi, też pomylił filmy.

Film faktycznie można podzielić na dwie części. Pierwsza, ta która się rozkręca, pokazuje nam kim jest Rambo. Emerytowanym komandosem, który bierze psychotropy mające zapewne osłabić jego mordercze zapędy, bowiem teraz ma swoją przybraną rodzinę. Żyje sobie spokojnie na jakimś zadupiu w Teksasie i chce tam sobie w spokoju dokończyć żywota. Jego przybrana córka wybiera sie pewnego razu do Meksyku - po co, zobaczycie w filmie, nie będę zdradzał całej fabuły, która i tak jest prosta jak budowa cepa - po czym wpada w sidła handlarzy żywym towarem i białego proszku. Fajnie jest przedstawione miejsce, które równie dobrze może być znane jako Ciudad Juarez; miasto kompletnego bezprawia, biedy, wszędobylskich narkotyków, gdzie nikogo nie dziwi spacerujący koleś z automatem, skorumpowanej policji i dzielnic, do których strach wejść w południe, a co dopiero po zmroku.

W tej części filmu zobaczymy kilka mocnych scen, ale przede wszystkim porażkę Ramba, no bo stary komandos, mimo że zachował tężyznę fizyczną, to już nie ten młodzieniaszek, który walczył z ruskimi w Afganistanie czy z regularną armią Wietnamu. Dostaje po mordzie od oprychów i musi zmienić taktykę. Komandos walczy po zmroku, z zaskoczenia i i, powoli wkraczamy w drugą część filmu. Tutaj już możemy widzieć noże przebijające gardła, charkot wydobywający się ze zmiażdżonej krtani, czy głowy rozwalone młotkiem, lub czymś wielce podobnym. Furia powoli narasta w naszym bohaterze, bowiem....a nie, nie będę zdradzał istotnej części fabuły, chociaż ze względu na prostotę filmu łatwo się domyślić.

Trzeba po prostu Rambo porządnie wkurwić. Jego żądza mordu i bezwzględność, muszą znaleźć ujście. Jego niepohamowana nienawiść i pragnienie odwetu w końcu wygrywają nad pacyfistycznym usposobieniem. W końcu przechodzimy do części drugiej, w której nóż i karabin grają pierwsze skrzypce. Trup zaczyna ścielić się gęsto, przebijane gardła, dekapitacja, czy sposoby pozbawiania życia kolejnych członków bandy zadowolą każdego fana slasherów spod znaku idź szlachtuj. Sam jeden na cudzym boisku jednak zbyt wiele zdziałać nie może, więc trzeba jakoś sprowokować członków kartelu do siebie, na specjalnie przygotowaną do tego zdarzenia farmę.

Końcówka filmu to przepiękna rzeź. Oprócz kilku wybuchów, odrobiny ognia i kilku wystrzałów, możemy podziwiać śmierć oprychów zadawaną przez przemyślne pułapki. To własnie teraz scenarzysci dali upust masakrze - fruwające kończyny, rozbryzgujące mózgi, krzyki przerażenia, krew i ból, ciała, które są cięte, rozszarpywane, miażdżone, przebijane, zakłuwane, czy przeszywane kulami to wisieńka na torcie tego filmu. Wiadomo, że wszyscy muszą umrzeć, to niejako przeznaczenie tego filmu, ale ostatnia akcja warta jest zobaczenia. Istny miód ;-)

Czy było warto? Jak najbardziej! Idole napakowani testosteronem ze srebrnego ekranu których podziwialiśmy na kasetach vhs w czasach młodości powoli się wykruszają. Brudny Harry, Predator, Terminator, Rocky czy właśnie Rambo, to były ikony męskiego kina. Teraz filmy coraz głupsze, nastawione na tysiące efektów specjalnych na minutę, pełne fajerwerków technicznych, bo nie ma co się oszukiwać, komputery dają teraz o wiele więcej możliwości filmowcom niż kiedyś. A to był film z krwi i kości, taki old school w nowoczesnym wydaniu, piękne pożegnanie z jednym z bohaterów mojego dzieciństwa ;-) Film podobnie jak najnowszy Mad Max uważam, i nie tylko ja, ale całe gremium krytyków z którymi wybrałem się na seans, jako bardzo udany. Nie ma dłużyzn, ogląda się znakomicie, dostaliśmy mniej więcej to, czego oczekiwaliśmy i właściwie nie mieliśmy się do czego przyczepić. To po prostu Rambo, a nie jakaś historia, która ma pokazać psychologiczny aspekt nieprzystosowania weteranów do czasów powojennych.

niech cie huj strzeli za te recke ;)
zachęciłeś mnie a tak się składa że mam jeszcze jeden darmowy bilet do kina i nie wiem teraz co robić :/

I tak wybierzesz angry birds 2

[Żułek]

nie no co ty, ja na bajki (tym bardziej na takie gówniane) do kina nie chodze :P

[gelO]

Ale przecież

ja nie musze chodzic do kina aby to stwierdzic, nawet nie musze tego ogladac :P
w wypożyczalni se obejrze, pewnie za tydzien bedzie w kioskach dvd ;)

więc problem z głowy masz.

[Medard]

Zostawcie mojego prawie ziomka, w końcu chodził do szkoły na Pradze.

Też wolę wrzucić obraz na tv, niż to całe kino, gdzie tylko popcorny chrupią.

[Żułek]

no pewne tak bedzie :P

Też wolę wrzucić obraz na tv, niż to całe kino, gdzie tylko popcorny chrupią.

popcorn to pół biedy, najgorsze są chipsy i te ich durne telefony
zawsze jak widze ludzi z popcornami to mam nadzieje że sie z nimi wypierdolą na schodach :P niestety jeszcze nigdy tak się nie stało :(

[maciek z klanu]

Zostawcie mojego prawie ziomka, w końcu chodził do szkoły na Pradze.

Też wolę wrzucić obraz na tv, niż to całe kino, gdzie tylko popcorny chrupią.

Na filmach typu Rambo przeszkadza wam popcorn? Serio?

[Medard]

Zostawcie mojego prawie ziomka, w końcu chodził do szkoły na Pradze.

Też wolę wrzucić obraz na tv, niż to całe kino, gdzie tylko popcorny chrupią.

Na filmach typu Rambo przeszkadza wam popcorn? Serio?

Nie, tam przeszkadza akurat rambo :)

A całkiem serio, to jak jest ciasno i połowa sali coś chrupie to nie lubię.

Chyba najlepsze są kina studyjne jak kinoteka,
dobra byłaby luna, ale ma mały repertuar, muranowa nie lubię akurat.
Więc prawie nie ma już kin we Wwie, poza multipleksami.

[Żułek]

mi generalnie ludzie w kinie przeszkadzają więc mało tam chodze a jak już to w ostatnim tygodniu grania filmu

[Nasum]

U mnie w mieście jest takie małe kino, które pamięta jeszcze czasy przedwojnia. Kilka lat temu mój znajomy otworzył tam knajpę, w miejscu gdzie kiedyś sprzedawano bilety. Trochę przearanżowano parter i knajpa jak i kino działają wspólnie. To jedyne kino do którego zamiast popcornu możesz zabrać kufel piwa, albo kilka drinków. Strzał w dziesiątkę, ceny zachęcajace.

[Stary Metal]

U mnie w mieście jest takie małe kino, które pamięta jeszcze czasy przedwojnia. Kilka lat temu mój znajomy otworzył tam knajpę, w miejscu gdzie kiedyś sprzedawano bilety. Trochę przearanżowano parter i knajpa jak i kino działają wspólnie. To jedyne kino do którego zamiast popcornu możesz zabrać kufel piwa, albo kilka drinków. Strzał w dziesiątkę, ceny zachęcajace.

A w jakim mieście?