Now playing / Czego teraz słuchacie v.4

[Pacjent]

[BOLEK]

płyta która wywróciła wszystko do góry nogami

[byrgh]

płyta która wywróciła wszystko do góry nogami

Na spokojnie znalazłaby się w moim deathmetalowym top 5.

[BOLEK]

Na dobitkę

moja ulubiona pewnie dziś posłucham zaraz po death i disma

[Bonecrusher]

Na dobitkę

moja ulubiona pewnie dziś posłucham zaraz po death i disma

Trójka o wiele lepsze, ale to po dziewiczym odsłuchu obu, zaraz 10, więc kompletuje listę zakupów i wtedy się stwierdzi

[ozob]

płyta która wywróciła wszystko do góry nogami

Na spokojnie znalazłaby się w moim deathmetalowym top 5.

No ba.

[vicotnick]

płyta która wywróciła wszystko do góry nogami

Na spokojnie znalazłaby się w moim deathmetalowym top 5.

No ba.

Relief does not exist
When you are born to dieeeeeeeeee

[987654321k]

[byrgh]

Jak dla mnie jeden z lepszych materiałów ostatnich lat.

[Bonecrusher]

Jak dla mnie jeden z lepszych materiałów ostatnich lat.

Nie ma tej duchoty co na svn eater, ale ciągle jest to świetny album

[DST]

+1000

[Wasyl]

Fantastyczny materiał, to w jaki sposób Ci muzycy siebie słuchają o kooperują jest tu mistrzowskie. Jak na free jest to mocno zbopowane. Moondoc raczej nie jest typem tych jazgotliwych, ma zdecydowanie bardziej bluesujący, nieco bujający, pełny sound, doskonale dostosowujac swoją grę do emocji. Tak zupełnie szczerze to fajna płyta na pocztek przygody z nieco ambitniejszym jazzem, bo tutaj jest dość przystępnie, jest mnóstwo motywów, które się nuci, a zarazem jest to dalekie od banału. No i gra tu 4 czarnych, więc płyta przesiąknieta czarnym jazzem na wskroś. Dodam tylko, że jak to w RogueArt - jakość nagrania jest wręcz audiofilska. Myślę, że jest to jednak z TYCH jazzowych płyt poprzedniej dekady, które doskonale oddają istote jazzu.

Nie znaju. Posłuchamy więc.

[szczylun]

Abhorrency - Climax of Disgusting Impurities

[byrgh]

Fantastyczny materiał, to w jaki sposób Ci muzycy siebie słuchają o kooperują jest tu mistrzowskie. Jak na free jest to mocno zbopowane. Moondoc raczej nie jest typem tych jazgotliwych, ma zdecydowanie bardziej bluesujący, nieco bujający, pełny sound, doskonale dostosowujac swoją grę do emocji. Tak zupełnie szczerze to fajna płyta na pocztek przygody z nieco ambitniejszym jazzem, bo tutaj jest dość przystępnie, jest mnóstwo motywów, które się nuci, a zarazem jest to dalekie od banału. No i gra tu 4 czarnych, więc płyta przesiąknieta czarnym jazzem na wskroś. Dodam tylko, że jak to w RogueArt - jakość nagrania jest wręcz audiofilska. Myślę, że jest to jednak z TYCH jazzowych płyt poprzedniej dekady, które doskonale oddają istote jazzu.

Nie znaju. Posłuchamy więc.

W sumie to lwia część nagrań z RogueArt warta jest zachodu. Poza oczywistymi strzałami jak płyty Mata Shippa, Nicole Mitchell czy Ingrid Laubrock najgoręcej zachęcałbym do zapoznania się z płytami z/Larry'ego Ochsa, który to fatyguje się osobiście i dziękuje w internetach dziennikarzom za recenzje, taki to z niego sympatyczny dziadunio

A tak żeby już w temacie lwów pozostać:

[Bolt]

Niecałe pół godziny bdb noise rocka.

[Ascetic]

To z mojego repertuaru*

Pomiędzy utworami przebija mi zaspiew moich najabanych jak szpadel, balkonowych sąsiadów. Chyba ich zainspirowałam kłinami, cisnąć na pełnej , kilka dni temu, bo lecą po temacie -:)

* wcześniej tego nie słyszałem ale taki kawałek jak Inanimatronic to synthw. Taki vangelisowy. Może dlatego tego nie słyszałem bo synth był mi obcy. Ładne trackciwo z tego tracka.

[vicotnick]

Na leżaku, pod kocem, bo komary jebio niemiłosiernie

[Bolt]

[klaun]

Edit: przechuj płyta.

[bartwa]