Litera tura - blog literacki

[moonfire]

Po raz kolejny II wojna światowa, tym razem widziana oczami sowieckich pilotek. Dobry temat, szkoda, że ugryziony propagandowo.

http://ltura.blogspot.com/2016/10/luba- ... ak-to.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Widać jednak również, że „Nocne wiedźmy” nie są do końca udaną pozycją. Irytuje w nich przede wszystkim sowiecki triumfalizm. Irytują faszyści, językowy fałsz wyprodukowany w ZSSR, pokutujący do dzisiaj. Są tam Niemcy, są faszyści, ale jakoś brak nazistów, czyli socjalistów ze skrzywieniem nacjonalistycznym. Bo przecież i socjalizm, i rosyjski nacjonalizm (ubrany dla niepoznaki w szatki internacjonalizmu), to jedne z podstawowych składników sowieckiego totalitaryzmu. Autorka chce być obiektywna, co widać w mnogości zebranych przez nią faktów, ale chyba nie do końca panuje nad tak skomplikowaną materią. Ulega przede wszystkim radosnemu nastrojowi większości wspomnień przytaczanych przez weteranki osobiście, lub przeczytanych w archiwach. I to największy zarzut wobec jej tekstu. Wojna u Winogradowej to kobiece przyjaźnie, brawurowe loty, bicie faszystów, słowem – chciałoby się powiedzieć, że wesoła, męska przygoda, tyle że bez mężczyzn w roli głównej.

[moonfire]

Przeczytałem w końcu biografię Beksińskiego pióra Wiesława Weissa. Zapraszam do przeczytania recki.

http://ltura.blogspot.com/2016/10/wiesa ... rtret.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Bowiem radiowiec żył w świecie wykreowanym przez piosenki zbójeckie. Nawet nie książki (jak Gustaw u Mickiewicza), bo tych – jak opowiada u Grzebałkowskiej jedna z jego kobiet – w zasadzie nie czytał. Beksiński stworzył sobie rzeczywistość złożoną z rocka symfonicznego, progresywnego i gotyckiego, oraz muzyki new romantic, i z niej czerpał wiedzę na temat relacji damsko-męskich. W jego audycjach dominowała muzyka albo smutna, albo mroczna. I chociaż były one majstersztykami, do poziomu których nie zbliży się żaden radiowiec, prezentowały dość jednoznaczną, pesymistyczną wizję świata. I trzeba to powiedzieć głośno, Beksiński fascynował się kiczem i uwierzył, że jest on doskonałą sztuką, która przekazuje prawdę o życiu, w tym o miłości. Do swoich ulubionych płyt lat 90. zaliczył krążki takich zespołów jak Lacrimosa, XIII. Stoleti, Deine Lakaien, Type O Negative, Devil Doll czy Fields of the Nephilim.

[Triceratops]

Czyli warto? Wasy Wieska troche mnie odstraszaja

[moonfire]

Warto. Wiesław się prawie nie odzywa, poza tym, gdy opisuje epizody Beksińskiego w Magazynie Muzycznym i Tylko Rocku.

[moonfire]

Zapraszam do lektury recki biografii Józefa Cyrankiewicza.

http://ltura.blogspot.com/2016/10/piotr ... eczny.html" onclick="window.open(this.href);return false;

„Wieczny premier” jest więc niejednoznacznym portretem człowieka władzy, który zawsze zajmował drugą pozycję w państwie i który nie wydawał żadnych niezależnych decyzji, zawsze udając się po wskazówki do Komitetu Centralnego. Cyrankiewicz to człowiek odpowiedni do czasów, w których żył. Z jednej strony służalczy i sterowalny, z drugiej – próbujący nadrabiać stylem życia i niewymuszoną elegancją czy wiedzą, której miał pod dostatkiem, zwłaszcza gdy przyrównamy ją do poziomu umysłowego przeciętnego urzędnika partyjnego. Czy był jak peerelowski mieszczanin, dla spokoju należący do PZPR, ale aspirujący do bycia kimś więcej jak tylko parcianym towarzyszem? Może dlatego cieszył się dużą – jak na ludzi władzy w PRL – sympatią? Może dzięki temu tak długo utrzymał się na stanowisku?

[Hatefire]

No czytałem, i nie zachwyciło, bo w sumie historia niezbyt ciekawa.

Ludzi ideowych, zaangażowanych i kiedyś tam porządnych, którzy z konformizmu, się ześwinili, na pęczki, po każdej stronie polityki.

W sumie banał, a i jakoś nic głębszego nie wyciągnął autor jeśli chodzi, o to uwikłanie.

Co do sugestii kolaboracji, w trakcie pobytu w obozie, należy podchodzić ostrożnie. Brak jakichkolwiek wiarygodnych przesłanek, przynajmniej na dzień dzisiejszy. Zresztą biorąc pod uwagę jego życiorys przedwojenny i wojenny, raczej należałoby domniemywać, że zachowywał się porządnie.

Inna kwestia, że jest wiele osób z kręgów władzy tamtych lat, których solidną biografię, bym chhętnie przeczytał. Cyrankiewicz może i barwny, ale w sumie nieistotny i mało ciekawy.

[moonfire]

No czytałem, i nie zachwyciło, bo w sumie historia niezbyt ciekawa.

Ludzi ideowych, zaangażowanych i kiedyś tam porządnych, którzy z konformizmu, się ześwinili, na pęczki, po każdej stronie polityki.

W sumie banał, a i jakoś nic głębszego nie wyciągnął autor jeśli chodzi, o to uwikłanie.

Co do sugestii kolaboracji, w trakcie pobytu w obozie, należy podchodzić ostrożnie. Brak jakichkolwiek wiarygodnych przesłanek, przynajmniej na dzień dzisiejszy. Zresztą biorąc pod uwagę jego życiorys przedwojenny i wojenny, raczej należałoby domniemywać, że zachowywał się porządnie.

Inna kwestia, że jest wiele osób z kręgów władzy tamtych lat, których solidną biografię, bym chhętnie przeczytał. Cyrankiewicz może i barwny, ale w sumie nieistotny i mało ciekawy.

Bo to w sumie figurant, osoba nr 2 w państwie, czyli za nic nie odpowiedzialna, za to błyszcząca po salonach. Mi też nieco zabrakło takiej głębszej analizy jego uwikłania.

Też nie wierzę w jego ekscesy obozowe, chyba był na nie za miękki.

Co do biografii, chętnie przeczytałbym coś o Geremku, Kuroniu, Mazowieckim, ale bez poprawnościowego lukru. Nie wiem jednak, czy są szanse na takie publikacje.

[Hatefire]

Jeśli chodzi, o tamte czasy, to brakuje mi solidnych biografii osób, w rodzaju Bermana czy Minca. Takich pogłębionych. To bym przeczytał, z zainteresowaniem. To oni wówczas byli decydentami.

Nie siedzę, w temacie głęboko, więc jedno pytanie. Jest dobra biografia Gomułki? To bym przeczytał z marszu, bo obiektywnie, to mega ważna historycznie istotna postać jest. Chyba najważniejsza, jeśli chodzi historię Polski w okresie komunizmu.

Co do nazwisk, które podałeś. Tak było dużo lukru, ale równie dużo bezmyślnego jadu i pomówień. Dlatego faktycznie obiektywne biografie, by się przydały.

[Heretyk]

o Mazowieckim jest, jak pewnie wiecie, ale pisana jakby z pozycji kolan... niemniej czytało się nieźle

[Ascetic]

ja dla odmiany zapoznałbym się z historią Pana Wajdy,

zastanawiam się jak mu się udało nakręcić "Człowiek z marmuru" w tamtym okresie …
na ile to było kontrolowane, taki zawór bezpieczeństwa vide Jarocin

[kalafjor]

zastanawiam się jak mu się udało nakręcić "Człowiek z marmuru" w tamtym okresie …
na ile to było kontrolowane, taki zawór bezpieczeństwa vide Jarocin

nie ma bata, facet w jakimś stopniu musiał być konformistą, skoro dostawał nagrody, jeździł po świecie. Jak to oceniać, to już inna sprawa, bo nie wiem wszystkiego, więc nie zamierzam zgrywać ostoi wszechwiedzy i prawilności.
Ale wszystkie te historie o "enklawach niezależności, które funkcjonując w nieludzkim systemie robiły swoje nie idąc na kompromis z władzą i służąc prawdzie" budzą u mnie co najwyżej uśmiech politowania. Ktoś, kogo uznawano za zagrożenie, na pewno nie mógł sobie bujać w obłokach, być internowanym w ośrodkach wypoczynkowych. Kończył raczej w pobliżu tamy na Wiśle.

[Ascetic]

"
Hej ty, który mieszkasz w niebie,
Proszę pożycz mi swój grzebień.
Przewodniczący Chaos serce ma przebite strzałą.
A na koniec tej fanfaronady wyskakuje z mej szuflady.
Egzystencjalny paw,
Cały rękaw wkładam sobie w usta.
Egzystencjalny paw,
Cały rękaw wkładam sobie w usta.

"

chłopaki z pyrlandii (no ok, z Piły), będą wiedzieć skąd "cytata" jest,

tak mnie naszło

[Plastek]

"
Hej ty, który mieszkasz w niebie,
Proszę pożycz mi swój grzebień.
Przewodniczący Chaos serce ma przebite strzałą.
A na koniec tej fanfaronady wyskakuje z mej szuflady.
Egzystencjalny paw,
Cały rękaw wkładam sobie w usta.
Egzystencjalny paw,
Cały rękaw wkładam sobie w usta.

"

chłopaki z pyrlandii (no ok, z Piły), będą wiedzieć skąd "cytata" jest,

tak mnie naszło

[moonfire]

Czas mnie ostatnio goni, ale napisałem coś nowego. Zapraszam do lektury!

http://ltura.blogspot.com/2016/11/macie ... uwaga.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Wizja, jaka wyłania się z „Dzieci Norwegii” może przerazić, a przynajmniej powinna poważnie zaniepokoić. I owszem, zdarzają się w książce takie głosy, które będą bronić tego systemu, lecz więcej jest tych ostrzegających. Państwo to jawi się na kartach reportażu jako socjalna utopia, rozpieszczona dobrobytem, w której życie społeczne oparte jest na luterańskim poczuciu wspólnoty. Naturalnie, ten religijny korzeń nie oznacza gremialnie wyznawanej wiary, a jedynie fałszywie rozumiany humanizm, z człowiekiem jako miarą wszechrzeczy postawionym na centralnym miejscu. I tym człowiekiem jest również dziecko (dziwne, że dopiero po porodzie, ale to temat na zupełnie inny tekst), co więcej, człowiek to najważniejszy, przed którym należy się kłaniać i któremu absolutnie nie powinno się fundować żadnych stresów.

[moonfire]

Zapraszam do lektury mojego nowego wywiadu. Tym razem rozmawiałem z Wojciechem Grzelakiem, autorem książek o Rosji i szamanizmie syberyjskim.

http://ltura.blogspot.com/2016/11/lenin ... yczna.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Jeśli chodzi o Ałtaj, rdzenni mieszkańcy powoli zaczynają odzyskiwać pamięć o swoim etnosie. Zrywają z propagandą, wtłaczaną im od lat, według której mieliby być podludźmi. Gdy mówiłem znajomym Rosjanom, że jeżdżę do Ałtajczyków, dowiadywałem się, że to są pół-zwierzęta. Jeden z lokalnych biznesmenów stwierdził nawet, że z małpami interesów nie robi. To jest podejście ludzi mieszkających tuż obok, uważających się za kogoś lepszego. Tymczasem, kiedy poznałem Ałtajczyków, zobaczyłem, że ma się to całkiem inaczej. Przede wszystkim uderzała większa czystość w domach i obejściach niż u Rosjan, a przede wszystkim znajomość swoich przodków.

[moonfire]

Najnowszy wpis. Pamiętam, że o tej książce dyskutowaliśmy w temacie o literaturze.

http://ltura.blogspot.com/2016/11/dariu ... ka-na.html" onclick="window.open(this.href);return false;

I zdarzało się przecież, jak wspomina autor, że przedwojenni narodowcy, niechętni wobec Żydów z powodów ekonomicznych czy politycznych, podczas wojny angażowali się w ich ratowanie. Znany jest przecież przypadek Zofii Kossak-Szczuckiej, która była główną organizatorką Żegoty. A co zrobił Czesław Miłosz, oskarżający lud Warszawy o zabawę na karuzeli postawionej bezpośrednio przy murach getta? Co więcej, przez myśl mu nie przeszło, aby wspomnieć w swoim oskarżycielskim wierszu („Campo di Fiori”), kto tę karuzelę stawiał, i że wcale nie byli to Polacy.

[moonfire]

Nie ma tematu o tej kapeli, więc wrzucam reckę tutaj. A dziś piszę o dość zaskakującym debiucie wydanym przez Relapse. Zaskakującym, bo heavymetalowym. Ale bez obaw, jaja zostały na swoim miejscu, a imadło stoi i się kurzy. Przed Wami Sumerlands. Skojarzenie z FOTN trochę na wyrost, ale może Wy coś podobnego w tej muzyce usłyszycie.

http://ltura.blogspot.com/2016/12/sumer ... kiego.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Tę dziwność słychać jeszcze w konstrukcji gitarowych riffów, czerpiących z dokonań brytyjskiego heavy metalu lat 80., ale i od grup amerykańskich jak Queensryche czy Omen. Słychać więc w tej muzyce i echa prostego, melodyjnego metalu i grania bardziej progresywnego, zwłaszcza jeśli chodzi o to, co dzieje się między wierszami. Nie jest to więc muzyka agresywna, ale dość stonowana, nie epatuje nadmiernym hałasem i zgiełkiem, jak czynią to niezgrabnie zespoły niemieckie. Brak tu również kwadratowych zagrywek i przesadnie cyfrowego brzmienia.

[moonfire]

Dziś wrzucam tekst nieco starszy tekst, którego kiedyś zapomniałem wrzucić, a ostatnio sobie o nim przypomniałem.

http://ltura.blogspot.com/2016/12/filip ... niowy.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Reportaże zebrane w „13 piętrach” dotyczą wszelakich patologii związanych z naszym chorym rynkiem mieszkaniowym. Dotykają bulwersujących historii o czyścicielach kamienic, którzy uprzykrzając życie lokatorom, zmuszają ich do opuszczenia swoich mieszkań. Opowiadają historie małżeństw, które po rozwodach zostały razem, bo połączył ich kredyt, silniejszy niż wcześniejsza decyzja o byciu ze sobą do końca życia. Mówią o wynajmujących lokale, którzy borykają się z brudem, złymi warunkami oraz kłopotliwymi właścicielami. Nad wszystkim zaś unosi się widmo propagandy sukcesu, który został nam wmówiony przez liberalne media.

[Sgt. Barnes]

Nie siedzę, w temacie głęboko, więc jedno pytanie. Jest dobra biografia Gomułki? To bym przeczytał z marszu, bo obiektywnie, to mega ważna historycznie istotna postać jest. Chyba najważniejsza, jeśli chodzi historię Polski w okresie komunizmu.

Proszę uprzejmie:

Autor: Anita Prażmowska
Oprawa: miękka
Ilość stron: 296
Format: 160x230 mm
Wydawnictwo: Wydawnictwo RM
ISBN: 9788377733189

https://ksiegarnia.bellona.pl/?c=ksiazka&bid=8827" onclick="window.open(this.href);return false;

[moonfire]

Nie wiem, czy akurat ta jest dobra. Żadnej na razie nie miałem w rękach.