Death and Black Metal Magazine
https://www.masterful-magazine.com/forum/
https://www.masterful-magazine.com/forum/viewtopic.php?f=8&t=18561
Tak, to jest właściwie obowiązek na tym koncercie, a nie kwestia chęci. Te ściany wzmacniaczy na scenie nie są fake'owe jak w przypadku stadionowych kapel, tylko rzeczywista siła, która w połączeniu z małymi klubami sieje spustoszenie jak nikt inny pod względem dB. Niejednokrotnie zdarza się, że z gigu trzeba wynosić ludzi, albo że ludzie wręcz wychodzą z głównej sali, tak więc trzymajcie się!
Będą z Attilą? Wiesz może?Anzhelmoo pisze: ↑14-09-2023, 08:36Tak, to jest właściwie obowiązek na tym koncercie, a nie kwestia chęci. Te ściany wzmacniaczy na scenie nie są fake'owe jak w przypadku stadionowych kapel, tylko rzeczywista siła, która w połączeniu z małymi klubami sieje spustoszenie jak nikt inny pod względem dB. Niejednokrotnie zdarza się, że z gigu trzeba wynosić ludzi, albo że ludzie wręcz wychodzą z głównej sali, tak więc trzymajcie się!
Od siebie polecam supporty - w Warszawie będzie to Kali Malone, w Poznaniu Maria W Horn. Dosyć głośne nazwiska w świecie ambientu (zwłaszcza Kali), znam osoby, dla których supporty są nie mniejszą atrakcją niż Sunn. To dosyć monotonne granie, wiec żadnych zwrotów akcji nie oczekujcie, ale atmosfera może być fajna.
Kiedy nie wiesz, czy mowa o koncercie czy o utracie dziewictwa
Przeczytałem ten post mając z tyłu głowy tę interpretację i śmiechłemŚWIAT BEZ KOŃCA pisze: ↑16-09-2023, 09:30Kiedy nie wiesz, czy mowa o koncercie czy o utracie dziewictwa
Sam też miałem ze dwa momemty, że przeszły mnie obawy, czy to wytrzymam, ale się jakoś ogarnąłęm. Zero litości, mielenie publiki trwało gdzieś pod 1,5h, a końcowe minuty tego koncertu, to dla mnie zdecydowanie jedno z najbardziej niesamowitych przeżyć z muzyką w ogóle.Ledwo co żyję, ale żyję. Melanż w Poznaniu był intensywny i dochodzę do siebie.
Tak się trochę spodziewałem, że Ci nie podejdzie, bo mam podobnie. W zasadzie nigdy nie rozumiałem zachwytu koncertami Sunn gdzie głównym punktem zachwytu wydawało się być to, że ludziom robiło się niedobrze i ktoś się zrzygał. No ale mogę czegoś oczywiście nie rozumieć, ludzie mają różne fetysze.DST pisze: ↑17-09-2023, 15:14
Ledwo co żyję, ale żyję. Melanż w Poznaniu był intensywny i dochodzę do siebie.
Z bólem serca muszę powiedzieć, że koncert średnio mi się podobał. Jestem fanem tego zespołu i za ich największy album uważam "Monoliths & Dimensions" i z tego względu miałem duże oczekiwania. Z mgłą był na scenie fajny efekt jak się unosiły te ogromne chmury, miało się wrażenie obcowania z czymś bardzo pierwotnym i potężnym, ale nie było jej na tyle żeby wypełnić całe pomieszczenie. Koncert wg mnie nie był miażdżąco głośny, ani ja ani kumpel nie używaliśmy stoperów a staliśmy gdzieś w połowie drogi pomiędzy barem a sceną. Pamiętam jak na Wrocław Industrial Festival zdeptał mnie jak robaka RAMLEH i tutaj nie było nawet blisko. Było tam za mało żeby mnie po prostu przyciągnąć. Nie było wokalu, który mógłby podkręcić dramaturgię tego występu. Nie było też warstw, które są obecne na ich płytach, sampli itd. Po prostu dwóch kolesi uderzających w struny przez godzinę. Rozumiem, że to mogło się ludziom podobać, ale mnie to nie zmiażdżyło ani specjalnie nie poruszyło. A oczekiwania miałem bardzo duże. Niestety zawód dla mnie.
Dzięki za opinię! Ja również na Sunn byłem po raz pierwszy i szczerze powiedziawszy to nigdy nie był mój ulubiony zespół, choć doceniam wpływ, zwłaszcza Stephena, na nurt szeroko pojętego drone'u (który generalnie lubię). Generalnie to bardzo ciekawy i intrygujący gość, nawet jeśli tego zespołu sie nie lubi! To czego w Sunn mi zawsze brakowało, to właśnie tej różnorodności, bo moim zdaniem ta konwencja z gitarami jest spoko, ale jednak bardzo ograniczająca na dłuższą metę. Na pewno szacunek, że tyle z niej wyciągnęli, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że w sumie nie byli nawet przesadnie oryginalni na etapie, gdy zaczynali.
Może w WWA inaczej to wypadło. Ja pamiętam tylko jak zamawialiśmy z kolegą szoty czystej z kawałkiem cytryny i jak cytryna od dźwięku spadała z kieliszka ku uciesze naszej i barmanki. Czuło się też dźwięk w nogach, drgała podłoga i czuć było w podeszwach. No, ale po raz kolejny wspomnę o RAMLEH na festiwalu we Wrocku rok temu. Nie wiem czy lubisz noise/power electronics, ale to był taki WPIERDOL, że nawet mój braciak, który nie słucha takiej muzy, gadał że totalny terror (zarówno dźwiękowy jak i cała nihilistyczna otoczka). Doświadczenie graniczne.Anzhelmoo pisze: ↑17-09-2023, 21:45Dzięki za opinię! Ja również na Sunn byłem po raz pierwszy i szczerze powiedziawszy to nigdy nie był mój ulubiony zespół, choć doceniam wpływ, zwłaszcza Stephena, na nurt szeroko pojętego drone'u (który generalnie lubię). Generalnie to bardzo ciekawy i intrygujący gość, nawet jeśli tego zespołu sie nie lubi! To czego w Sunn mi zawsze brakowało, to właśnie tej różnorodności, bo moim zdaniem ta konwencja z gitarami jest spoko, ale jednak bardzo ograniczająca na dłuższą metę. Na pewno szacunek, że tyle z niej wyciągnęli, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że w sumie nie byli nawet przesadnie oryginalni na etapie, gdy zaczynali.
Podobnie jak Ty jestem entuzjastą Monoliths & Dimensions - właśnie dlatego, bo tam jest masa smaczków i warstw. Uważam wręcz, że to jeden z najważniejszych albumów XXI wieku. Ale na tym koncercie rzeczywiście tego wszystkiego nie było, co mnie akurat nie zaskoczyło, bo już w materiałach zapowiadali, że ta trasa to będzie powrót do korzeni - dwie gitary, wzmacniacze, żadnych ozdobników. Trochę szkoda, bo poprzednie wcielenie też pewnie by mi bardziej podeszły, ale nie grają u nas na tyle często, by wybrzydzać, a ja też bardzo jarałem się supportem warszawskim, który mnie przekonał do wizyty (a umówmy się - tanio nie było).
A na sam gig szedłem z obawami, bo nawet w zatyczkach muszę bardzo na siebie uważać (problemy zdrowotne), więc w teorii wizyta tam była proszeniem się kłopoty, ale ciekawość wygrała. Ogólnie było ok i na szczęście nic złego się nie stało, a obecności nie żałuję, ale nie mam jakiegoś ciśnienia, że koniecznie muszę iść na kolejny. W Warszawie moim zdaniem było naprawdę głośno i nigdy nie słyszałem nic głośniejszego, a widziałem np. Boris, które też uchodzi za podobny kaliber jeśli chodzi o ilość dB. Ciekawym doświadczeniem było móc zobaczyć jak z sufitu spadają jakieś resztki od dźwięku, jak ludzie co chwilę opuszczają salę "odpocząć", jak jest problem, by nabrać powietrza w bardziej intensywnych momentach. Tak jakby powietrze wręcz falowało. Niektórzy nawet przyszli w nausznikach budowlanych! Bardzo ciekawe doświadczenie i pewnie jakbym mógł się w pełni skupić na gigu i pomedytować, to podobałby mi się bardziej. Ale ja tak bardzo analitycznie go potraktowałem - podziwiałem z różnych miejsc, obserwowałem i nie mogłem wbić się w odpowiedni nastrój. Z racji, że mało kto puszcza w domu Sunn zgodnie z zaleceniami nagłośnionymi, koncert ich jest miejscem, który może zaprezentować o co naprawdę w tym zespole chodzi. A sam motyw nacisku na "fizycznośc" doznań jest intrygujący swoją drogą i fajnie być "ofiarą" tego, choć przez chwilę.
Dawno mi się to nie zdarzyło i jeszcze pochlałem ostro z jakimś czarnoskórym żołnierzem z Teksasu. Zahaczyliśmy chyba wszystkie możliwe tematy, od polityki po kobiety.