MACHINE HEAD

[Żułek]

To coincide with the 30th anniversary of MACHINE HEAD's seminal debut album, "Burn My Eyes", the San Francisco Bay Area metal titans have scoured the vaults to unearth some absolute gold for the legions of die-hard "Head Cases" out there.

Says MACHINE HEAD: "We have found the original unmastered demo cassette of the 1993 demo that got the band signed, and had it meticulously remastered at Sterling Sound. But the jewel in the crown; a never-before-released 4-track cassette rehearsal demo with our original drummer Tony Costanza, painstakingly remixed from the original 4-track cassette bounces and also mastered at Sterling Sound."

MACHINE HEAD's "Diamonds In The Rough '92-'93" ultra deluxe CD digipak (limited to 1500 pieces worldwide),ultra-deluxe picture disc vinyl (limited to 1,000 pieces worldwide) and ultra-deluxe fire vinyl (limited to 1,000 pieces worldwide) are available to pre-order from the band's official online merchandise store, Ten Ton Trading Co. All titles will ship on September 4.



The ultra-deluxe six-panel CD/digipak features premium gold foil MACHINE HEAD diamond logo on the front, and comes with a massive 24-page booklet, liner notes by MACHINE HEAD frontman Robb Flynn, unreleased photos and live shots from the era out of the bandmembers' personal stash.

Unreleased four-track rehearsal demo with drummer Tony Costanza (1992):

01. Fuck It All
02. The Rage To Overcome
03. A Nation On Fire
04. Death Church
05. Blood For Blood (instrumental)
06. I'm Your God Now
07. A Thousand Lies (instrumental)

Official MACHINE HEAD demo (1993) (remastered):

08. Death Church
09. Old
10. The Rage To Overcome
11. A Nation On Fire
12. Real Lies
13. Fuck It All

[Sgt. Barnes]

Machine Head opublikował singel „These Scars Won’t Define Us”, w którym gościnnie udział wzięli członkowie zespołów In Flames, Lacuna Coil i Unearth. Wszystkie te grupy ruszą w przyszłym roku we wspólną trasę koncertową.
„These Scars Won’t Define Us” zapowiada też nowy album Machine Head, który ma ukazać się w kwietniu 2025 roku.

[Hellion]

Się nie dziwię, że Wacek spierdolił z MH...
Chociaż Decapy też nie lepsze w sumie.

[Nasum]

Straszna bieda.....

[DST]

Nawet nie słucham, bo to jakiś jebany disco metal. Jak widzę te kolaboracje wokalistów w jednym kawałku jak w rapie to dostaję torsji.
Zresztą ciągle nie mogę się otrząsnąć po płaczliwym video tego geja z Machine Head gdzie przepraszał wszystkie narody na ziemi za karygodne zachowanie Anselmo, który zahailował na jakimś koncercie. Tak się bał o swoją karierę i zlinczowanie przez internetowych wojowników, że w pewnym momencie myślałem że powie, że w ogóle gościa nie zna i nie wie co to Pantera. Nie był to najlepszy ruch PR-owy Anselmo, ale było to mocno wyjęte z kontekstu z tego co wiem i gardzę takim konformizmem w 100%.

[TheDude]

30 sekund wytrzymałem, na dodatek skipując. Smutne co się stało z tą nazwą/kapelą.

[piotraz]

Taki Amerykański Frontside:)

[Major Zagłoba]

Pierwsze pół minuty i fragment 2:22 do około 2:30 znośne, reszta to taka sraka, że mi wstyd przed samym sobą, że to przesłuchałem całe. Te chórki to brzmią jak jakieś metalowo-radiowe we are the world, we are the children. Pewnie będzie często leciało w antyradiu jako potężny metalowy wygar.

[Nasum]

Nawet nie słucham, bo to jakiś jebany disco metal. Jak widzę te kolaboracje wokalistów w jednym kawałku jak w rapie to dostaję torsji.
Zresztą ciągle nie mogę się otrząsnąć po płaczliwym video tego geja z Machine Head gdzie przepraszał wszystkie narody na ziemi za karygodne zachowanie Anselmo, który zahailował na jakimś koncercie. Tak się bał o swoją karierę i zlinczowanie przez internetowych wojowników, że w pewnym momencie myślałem że powie, że w ogóle gościa nie zna i nie wie co to Pantera. Nie był to najlepszy ruch PR-owy Anselmo, ale było to mocno wyjęte z kontekstu z tego co wiem i gardzę takim konformizmem w 100%.

O tej akcji nie słyszałem, a nawet jeśli słyszałem, to już zapomniałem.... koleś z Machine Head zapomniał, że metal był kiedyś i buntowniczy, i kontrowersyjny, dziki i nieokrzesany, z plugawymi tekstami, z darciem mordy na dwa akordy, okładkami na których nie było miejsca na artystyczne sny i wizje artysty.... To co grają teraz, to taka odwrotna ewolucja. Niby jest ostro, są tnące gitary, jest chropawy wokal, jest hałas, który sprawia, że przeciętny kowalski odwraca się z dezaprobatą w druga stronę zakrywając uszy, natomiast młody, gniewny nastolatek, który wyrusza w swoją muzyczną drogę, nie będąc jeszcze gotowy by zabrnąć w mroczne zaułki muzycznej ekstremy, jest zachwycony. Słuchacz, który lubi mocniejsze granie, ale mimo wszystko pamięta, że muzyka musi opierać się na melodii, także bedzie się usmiechał pod wąsem. Reszta usłyszy mdłe melodie przykryte wręcz syntetyczną produkcją, nijakie do bólu kompozycje, które jest w stanie o normalnej porze puścić jakaś stacja radiowa, po czasie wzdrygnie się, stwierdzając, że to jednak nie dla nich i po prostu zapomni o utworze, płycie, zespole....

Tak w sumie powinno być, tyle że Machine Head to jednak spora nazwa która swoim debiutem trochę namieszała. Więc niewybredne komentarze będą sie pojawiać. Rob opinie takich ludzi pewnie ma głęboko w zadzie, bo rzesza fanów akceptuje ich nową wizje muzyki, hajs się zgadza, więc na chuj mu tworzyć coś, co z komercyjnego punktu widzenia nie przyniesie mu wiekszych zysków? A to że będziemy sobie pierdolić przy okazji nowej płyty jaką srakę nagrał teraz -cóż, taka rozrywka starych zgredów

[TheDude]

Jedynka i ''The More Things Change'' to był kurwa wymiot nieziemski. Naparzali jakby miało nie być jutra. Jeszcze ten kozacki koncert z Dynamo Festiwal. Myślałem, że wyrosną na mocarny, wkurwiony band. Źle myślałem...

Kto nie widział, to wrzucam poniżej:

[Tatuś]

Muszę to tu wkleić:



Nie jeden plask ten zespół zaliczył.

[Żułek]

nowe idzie

„Unatøned” to dowód pędu, album dopracowany do granic możliwości, wykuty na kreatywnej dyscyplinie i głodzie, by iść naprzód. Pełen melancholijnych melodii, ale też uderza miażdżącymi riffami, wznosi się hymnicznymi refrenami od miłości, straty i smutku, do ryczącej mocy i niezachwianej pewności siebie. Po jedenastu albumach Machine Head pozostaje tak samo zaciekły, aktualny i niepowstrzymany jak zawsze.

[Sgt. Barnes]

Ten opis na górze to Nergal skomponował koledze Robowi?

[Triceratops]

To ja juz wole kanal zero ogladac

[empir]

To nadal zespół jednej płyty?

[kmarmaz]

Jak tam ktoś lubi numetalowe patatajki to może się spodoba

[Hellion]

Poprzednia płyta była dość słuchalna, a ten singiel to poziom catharsis, czyli chujnia.

[Nasum]

Ten kawałek to faktycznie dowód pędu do kibla, pędu dopracowanego do granic możliwości, by przez nogawki nic nie zdołało uciec, by zdążyć usiąść na tronie wykutym z kreatywnej dyscypliny i głodu, by ulżyć zwieraczom. A te dźwięki, które będą się wydobywać, odbijając echem od porcelanowych ścianek, wypełnione będą melancholijnymi melodiami, miażdżącymi riffami i hymnicznymi refrenami, z tekstami o miłości, ryczącej mocy i niezachwianej pewności siebie. Machine Head prezentuje niepowstrzymaną srakę.... jak zawsze.

[Gunman]

Jak zawsze*

* nie dotyczy debiutu

[987654321k]

Nie było tak źle w tym nowym kawałku aż do momentu gdy znienacka zaatakował czystym zaśpiewem jebany.