DREAM THEATER "Images and Words"

[Bambi]

Nienawidzę tej płyty, nie wiem jak można słuchać tej kapela.

[mad]

Doskonała okładka.

Gdyby zamiast faceta na rowerku było cokolwiek innego, na przykład nic - to bym się zgodził.

[Morph]

Dalej nie pojmuję jak można słuchać Cream Theater.

[byrgh]

Dalej nie pojmuję jak można słuchać Cream Theater.

[manieczki]

Dalej nie pojmuję jak można słuchać Cream Theater.

http://www.fotka.pl/grupa/130/Dream_Theater/ekipa
tutaj pytaj

[byrgh]

starczylo napisac, zeby pytac fanow opeth :)

[Morph]

http://www.fotka.pl/profil/Anathemka/al ... a/74627542,

To wiele wyjaśnia :D

[mad]

starczylo napisac, zeby pytac fanow opeth :)

Jednak wolę Opeth.

[Edinazzu]

Doskonała okładka.

W każdym razie idealnie pasująca do tego typu stylistyki. Tak samo zresztą jak do albumów RUSH.

[Glene]

starczylo napisac, zeby pytac fanow opeth :)

Ja lubie Opeth - Dream Theater nie znosze.

[Alsvartr]

Dalej nie pojmuję jak można słuchać Cream Theater.

A ja nadal będę utrzymywał, że mają jedną bardzo fajną płytę. Ale może jest taka fajna, bo najmniej dreamtheaterowa... ;)

[Riven]

jedno im trzeba przyznac - sa konsekwentni.
chujowa muzyka (nie sluchalem, ale klade na to chuja), chujowa okladka, wszystko chujowe.

[Harlequin]

Aż sobie pozwole odświeżyc temat.

To, że dla wielu przepitolone i że wokal Serka dla jeszcze większej cześci jest niestrawny to całkiem zrozumiałe. Warto jednak zaznaczyc, że nie zawsze był to zespół wtórny, kóry po 2 zwrotkach wrzucał pierdyliard solówek. Jak dla mnie "Images And Words" oraz "Awake" to płyty bezbłedne, doskonałe, równe, gdzie za fenomenalnym warsztatem idzie jakiś zamysł kompozycyjny. Mam tez wrązenie, że włąśnie do etapu "Awake" wokal LaBrie jest znosny, strawny i da sie go lubić. Szalenie podoba mi sie w w/w dwóch albumach to, że cały ten warsztat techniczny jest 'zaszyty', nie jest wyeksponowany na pierwszy plan. nNo i warto zaznaczyć, ze jest cała masa utworów z ciekawymi, zapadajacymi w pamięć motywami, które w jakis logiczny sposób wypływaja jeden z drugiego. Do tego zupełnie inna melodyka - pozbawiona rozwleczeń ,przeciągniec, nawet jeśli jest momentami cukierkowata i ckliwa, to bliżej jej do poprockowych numerów przełomu lat 80/90 niz jałowego zawodzenia.

Dlatego też materiały nagrane po "Awake" po prostu nie chwytają. Cóż z tego, że "Scenes From A Memory" to jeden wielki instrumentalny popis, jesli płyta jest sztampowa, naszpikowana pseudofloydowym klimatem i wlecze sie jak glut. Z drugiej strony side project Liquid Tension Experiment oferuje rzeźbiarstwo jeszzce wyzszego formatu, do tego naprawde dobrze skomponowane na drugim albumie, wiec po co wkurzać sie na rozwleczone materiały DT.

Apogeum dna to moim zdaniem "Six Degrees..." i 'Black Clouds..." - zdecydowanie dwie najsłabsze pozycje w dorobku DT. W sumie to do żadnej płyty nagranej po "Awake" nie chce mi sie wracać, choc zdarza mi sie puścić wspomniane "Scenes..." oraz dwa ostatnie numery z "Octavarium" (notabene naprawdę fantastyczne).

Niemniej jednak wspomniane "Awake" i "Images And Words" są dla mnie punktem odniesienia instrumentalnych masturbacji i mówienie o poziomie instrumentalnym w świetle tego jak grają muzycy DT mało kiedy ma sens.

[Maria Konopnicka]

Pierdolenie - oczywiście też najbardziej lubię Images And Words z takimi hitami jak "Pull Me Under" czy "Under A Glass Moon" (usłyszałem je po raz pierwszy w Z -Rock 50 prowadzonym przez Roberta Kilena w Radiu Wawa), nie przesadzajmy jednak, że ich późniejsze płyty to jakaś totalna padaka, czy "poziom dna". To bardzo przyzwoity zespół, który nagrywał i nagrywa albumy nie schodzące poniżej dość wysokiego poziomu.

[Harlequin]

Łagodny jesteś w ocenie.

[Kurt]

Ja lubię tylko Systematic Chaos chyba. Ale nie potrafię racjonalnie wytłumaczyć dlaczego.

[Dragazes]

A ja Train of Thought najbardziej lubię.

Ale mimo wszystko bardzo rzadko słucham tego zespołu.

[vicek]

Pierdolenie - oczywiście też najbardziej lubię Images And Words z takimi hitami jak "Pull Me Under" czy "Under A Glass Moon" (usłyszałem je po raz pierwszy w Z -Rock 50 prowadzonym przez Roberta Kilena w Radiu Wawa), nie przesadzajmy jednak, że ich późniejsze płyty to jakaś totalna padaka, czy "poziom dna". To bardzo przyzwoity zespół, który nagrywał i nagrywa albumy nie schodzące poniżej dość wysokiego poziomu.

Zgadzam się . Ja sam bym chciał nagrać taką muzykę jaka jest na systematik haos, co mi się nigdy nie uda. Nie rozumiem o co chodzi z tym wokalem jest dobry przecież.

[Antychróst]

Portnoy to obok Jordisona najleprzy dramer ekstremalnego metalu. A, jeszcze inferno.
\m/

[vicek]

:D