Zdecydowanie najsłabszy materiał Crucifier jaki znam. OK, rozumiem, że wydawnictwa mniejszego formatu rządzą się często swoimi prawami, że zespoły pozwalają sobie na eksperymenty, ale mimo wszystko wciąż nie rozumiem dlaczego ekipa o takim statusie wypuszcza materiał, który nie dorasta poziomem nawet do ich pierwszych demówek. Szanuję ogólnie pojętą pogardę Crucifier dla techni...
Imponująca jest cierpliwość, pracowitość i oddanie jakie Adam wkłada w swoją twórczość. W stylistyce brutal-slam-gore-czy-co-tam-sobie-dodacie-jeszcze death metalu czuje się przy tym jak pocisk z javelina w ruskim czołgu i nie ustaje w serwowaniu nam kolejnych krwawych scenariuszy muzycznych. Podoba mi się ten konsekwentnie dawkowany, niezbyt szybki groove i cedząca się sadystycznie...Trzy lata po wydaniu "The Hunt for White Christ" (2018), kultowa, szwedzka legenda death metalu Unleashed powraca z nowym studyjnym albumem, "No Sign of Life", który ukaże się 12 listopada 2021 roku nakładem Napalm Records. Pierwszy udostępniony utwór z "No Sign of Life" to "The King Lost His Crown":
Johnny o pierwszym singlu:
"W następstwie bitwy o Jorsalę, gdzie wojownicy Midgardu odnieśli zwycięstwo, Biały Chrystus jest teraz ścigany z niegdyś tak świętego miasta. Wróg uchodzi na pustynię, a jego armie tracą wiarę w swojego przywódcę. Wydaje się, że król stracił koronę".
Zespół tak zapowiada nową płytę:
"Mamy nadzieję, że naszym wojownikom na całym świecie spodoba się nowy album tak samo jak poprzednie. Jak zawsze staraliśmy się trzymać naszych korzeni, testując naszą stal, aby jeszcze bardziej rozwinąć gatunek Viking Death Metal.
Chwała Odynowi!
Johny & The Boys"
Preordery już ruszyły: smarturl.it/NoSignOfLife
www.facebook.com/unleashed
www.facebook.com/napalmrecords
Na nowej płycie znajdziecie numer "Krasnodar Kitchen", opowiada on o zakochanych ptaszkach – Dmitry i Natalii Baksheevy z Rosji. Para przyznała się do kilkunastu morderstw od 1999. Podczas przeszukania znaleziono zdjęcia przedstawiające świąteczną kolację, gdzie dekoracjami stołu były ludzkie części ciała.
Czy damy radę wpasować się w panujące dzisiaj trendy tego nie wiem. Mam nadzieję, że tak i płyta zdoła troszkę namieszać i odbije się to echem w środowisku. Mam też nadzieję, że będziemy w stanie pokazać, że scena ma się dobrze i zachęcić innych do tego że warto coś robić mimo tego, że się mieszka daleko od siebie.
Jest old school, bo nie zagraliśmy ani jednego oryginalnego dźwięku, kawałki są krótkie, jest w nich mnóstwo thrashu i punka, szczypta death metalu – to dla wielu będzie właśnie przepisem na grindcore, zmieniają się tylko proporcje. Nie boli nas ta łata, nie chce nam się też szukać innej.