Co teraz czytacie? v.2

[Major Zagłoba]

No to powiem Wam koledzy - srogo.... a poszukam tej książki, jakoś tak mnie zachęciliście.

2 dychy na woblinku ebook, biere.

[uglak]

Widzę, że dopadła was chłopomania na poziomie przeglądów prasy brukowej Janickiego czy innych Tatuażystów z Auschwitz. Jasne, czasy nie były wtedy kolorowe, ale czytanie historyjek o ówczesnej patologii (warto zaznaczyć, że przy ówczesnych tabloidach obecny Fakt czy Superexpress są wzorami rzetelności) daje raczej mglisty obraz ogólnej sytuacji.

[Bonecrusher]

Piknik na skraju drogi za mną. Mimo, że akcji tam praktycznie nie było, a całość to głównie dialogi to wciągnęła mnie ta lektura. Pik ik stanowił inspirację dla twórców serii Stalker, ta zaś stanowiła inspirację dla Gołkowskiego do stworzenia Fabrycznej Zony, którą swoją drogą lubię i cenie.
Teraz biorę się za:

[WaszJudasz]

Jasne, czasy nie były wtedy kolorowe, ale czytanie historyjek o ówczesnej patologii (warto zaznaczyć, że przy ówczesnych tabloidach obecny Fakt czy Superexpress są wzorami rzetelności) daje raczej mglisty obraz ogólnej sytuacji.

Mglisty (mówiąc bardzo delikatnie...) obraz sytuacji daje raczej wszystko to, co przekazują człowiekowi w szkole. Ta książka powinna być przynajmniej we fragmentach obowiązkową lekturą-odtrutką na to, co sugerują człowiekowi wszystkie pozostałe przewidziane w kanonie...

[ŚWIAT BEZ KOŃCA]

Widzę, że dopadła was chłopomania na poziomie przeglądów prasy brukowej Janickiego czy innych Tatuażystów z Auschwitz. Jasne, czasy nie były wtedy kolorowe, ale czytanie historyjek o ówczesnej patologii (warto zaznaczyć, że przy ówczesnych tabloidach obecny Fakt czy Superexpress są wzorami rzetelności) daje raczej mglisty obraz ogólnej sytuacji.

Właśnie dokładną odwrotność chłopomanii. Nie zachwyt nad chłopami tylko łapaniem się za głowę

[Triceratops]

Widzę, że dopadła was chłopomania na poziomie przeglądów prasy brukowej Janickiego czy innych Tatuażystów z Auschwitz. Jasne, czasy nie były wtedy kolorowe, ale czytanie historyjek o ówczesnej patologii (warto zaznaczyć, że przy ówczesnych tabloidach obecny Fakt czy Superexpress są wzorami rzetelności) daje raczej mglisty obraz ogólnej sytuacji.

To pewnie cos w podobie do "Malowanego Ptaka" Kosinskiego, ktory tez byl "emocjonalnie wagi superciezkiej" a potem sie okazalo, ze tak naprawde to on tej ksiazki nie napisal, tylko jacys ghostwriterzy mu ja napisali i upchneli w niej jakies chore i zwyrodniale wizje bez potwiedzenia w faktach. Podobny ladunek emocjonalny ma tez "Dlugi Marsz" Slawomira Rawicza, gdzie naprawde jest kurwa ultra ale potem bylo to samo co z ksiazka Kosinskiego, nikt go nie kojarzyl i nie znal a jak umarl, to jakis inny typ stwierdzil, ze to byla prawda ale on mu te historie opowiedzial. Ogolnie takie ksiazki, gdzie autorzy moga upchnac troche swoich chorych fantazji maja duzy ladunek emocjonalny, np kariere na tym robi Edward Lee xD

[WaszJudasz]

To pewnie cos w podobie do "Malowanego Ptaka" Kosinskiego

Porównujesz powieść, fikcję literacką, z publikacją powiedzmy popularnonaukową, gdzie masz za każdym razem podane, skąd pochodzi dana informacja...

[Żwirek i Muchomorek]

Widzę, że dopadła was chłopomania na poziomie przeglądów prasy brukowej Janickiego czy innych Tatuażystów z Auschwitz. Jasne, czasy nie były wtedy kolorowe, ale czytanie historyjek o ówczesnej patologii (warto zaznaczyć, że przy ówczesnych tabloidach obecny Fakt czy Superexpress są wzorami rzetelności) daje raczej mglisty obraz ogólnej sytuacji.

Czytałeś te Chłopki?

Świat bez końca cytuje trochę co smaczniejszych kawałków, ale to jest generalnie lektura która własnie ucieka od sensacyjności, za to kreśli bardzo drobiazgowy, plastyczny i wydaje mi się, że jednak zrównoważony obraz życia na wsi mniej więcej sto lat temu. Nie jest wesoły - właściwie to jest paskudny - ale nie ma też tam jakiegoś mocnego wartościowania. Autorka robi wrażenie kogoś, kto przede wszystkim chce dotrzeć do jakiejś prawdy o wiejskim świecie, a ta, jak zawsze zresztą, jest zniuansowana. No i jest to książka bardzo porządnie udokumentowana, a to, co jest cytowane, nie jest cytowane bezrefleksyjnie - i o tym, że ówczesne brukowce były, łagodnie mówiąc, sensacyjne, też się tam wspomina.

Generalnie wydaje mi się, że nie jest to pozycja, którą laik jest w stanie rzetelnie skrytykować czy ocenić jej wiarygodność - trzeba być specjalistą. Mnie przekonuje o tyle, że rzecz jest świetnie napisana, daje bardzo żywy i realistyczny obraz epoki, plus to co tam przeczytałem pokrywa się z tym, co wiem o historii swojej rodziny. Nie kojarzę, żeby spotkała się z jakąś negatywną recepcją na polu naukowym, ale też nie szukałem jej specjalnie, więc jeśli ktoś coś zna, to chętnie się zapoznam. No i abstrahując od tego wszystkiego, jest to kawał naprawdę zajebistego reportażu historycznego. Topowa półka.

[WaszJudasz]

Świetny opis, nic dodać.

Ja ostatnio usłyszałem pochwałę tej książki z ust kobiety serio i mądrej, i kierunkowo wykształconej, i w pracy ze źródłami doświadczonej, historyczki z doświadczeniem w pracy w IPN i muzeach, czyli chyba właśnie specjalistki.

[ŚWIAT BEZ KOŃCA]

Widzę, że dopadła was chłopomania na poziomie przeglądów prasy brukowej Janickiego czy innych Tatuażystów z Auschwitz. Jasne, czasy nie były wtedy kolorowe, ale czytanie historyjek o ówczesnej patologii (warto zaznaczyć, że przy ówczesnych tabloidach obecny Fakt czy Superexpress są wzorami rzetelności) daje raczej mglisty obraz ogólnej sytuacji.

To pewnie cos w podobie do "Malowanego Ptaka" Kosinskiego, ktory tez byl "emocjonalnie wagi superciezkiej" a potem sie okazalo, ze tak naprawde to on tej ksiazki nie napisal, tylko jacys ghostwriterzy mu ja napisali i upchneli w niej jakies chore i zwyrodniale wizje bez potwiedzenia w faktach. Podobny ladunek emocjonalny ma tez "Dlugi Marsz" Slawomira Rawicza, gdzie naprawde jest kurwa ultra ale potem bylo to samo co z ksiazka Kosinskiego, nikt go nie kojarzyl i nie znal a jak umarl, to jakis inny typ stwierdzil, ze to byla prawda ale on mu te historie opowiedzial. Ogolnie takie ksiazki, gdzie autorzy moga upchnac troche swoich chorych fantazji maja duzy ladunek emocjonalny, np kariere na tym robi Edward Lee xD

Niezłe, w ogóle książki nie czytałeś o której rozmawiamy ale wymyśliłeś już całą siatkę powiązań i połączonych kropek, projektujących na podstawie jakiejś innej książki, której też nie czytałeś, by wysunąć ostateczne, masakrujące wnioski. Łeb nie od parady nie ma to tamto

[backslifer]

Widzę, że dopadła was chłopomania na poziomie przeglądów prasy brukowej Janickiego czy innych Tatuażystów z Auschwitz. Jasne, czasy nie były wtedy kolorowe, ale czytanie historyjek o ówczesnej patologii (warto zaznaczyć, że przy ówczesnych tabloidach obecny Fakt czy Superexpress są wzorami rzetelności) daje raczej mglisty obraz ogólnej sytuacji.

To pewnie cos w podobie do "Malowanego Ptaka" Kosinskiego, ktory tez byl "emocjonalnie wagi superciezkiej" a potem sie okazalo, ze tak naprawde to on tej ksiazki nie napisal, tylko jacys ghostwriterzy mu ja napisali i upchneli w niej jakies chore i zwyrodniale wizje bez potwiedzenia w faktach. Podobny ladunek emocjonalny ma tez "Dlugi Marsz" Slawomira Rawicza, gdzie naprawde jest kurwa ultra ale potem bylo to samo co z ksiazka Kosinskiego, nikt go nie kojarzyl i nie znal a jak umarl, to jakis inny typ stwierdzil, ze to byla prawda ale on mu te historie opowiedzial. Ogolnie takie ksiazki, gdzie autorzy moga upchnac troche swoich chorych fantazji maja duzy ladunek emocjonalny, np kariere na tym robi Edward Lee xD

Niezłe, w ogóle książki nie czytałeś o której rozmawiamy ale wymyśliłeś już całą siatkę powiązań i połączonych kropek, projektujących na podstawie jakiejś innej książki, której też nie czytałeś, by wysunąć ostateczne, masakrujące wnioski. Łeb nie od parady nie ma to tamto

Oj daj mu pobyc w tej opozycji, skads trzeba brac poczucie wartosci.

[ŚWIAT BEZ KOŃCA]

Świetny opis, nic dodać.

Ja ostatnio usłyszałem pochwałę tej książki z ust kobiety serio i mądrej, i kierunkowo wykształconej, i w pracy ze źródłami doświadczonej, historyczki z doświadczeniem w pracy w IPN i muzeach, czyli chyba właśnie specjalistki.

Moja zona jest zarowno ze wsi, i to takiej prawdziwej wsi gleboko w dupie, gdzie od ich domku do najblizszego kolejnego jest 500 metrow, a nie z obrzezy miasta, ma tez magistra z etnologii. Czytala te ksiazke z pol roku temu i opowiadala mi troche, ze teraz rozumie lepiej to, jak mama ja wychowywala na wsi (zimny chow, brak jakiejkolwiek czulosci, mowienia dzieciom ze je kocha, religijne restrykcje itd), bo teraz widzi, ze to bylo cos przekazywanego z pokolenia na pokolenie - na wsi nikt sie nad dziecmi nie roztkliwial, bo bylo ich mnostwo, a pogrzeb dziecka to bylo mniejsze wydarzenie, niz smierc krowy, bo dzieci duzo i jedza, a krowa czesto jedna i dawala ludziom jesc. Sam po ksiazke siegnalem, gdy drugi raz slyszalem dobra recenzje od zony brata, opowiadala o tym fragmencie gdzie mowiono, ze do lat 30. bodajze przysiega malzenska dla obojga ludzi byla inna, bo kobieta slubowala posluzenstwo mezowi w mysl cytatu ze sw Pawla, ze mezczyzna jest chwala Boga, a kobieta jest chwala mezczyzny (czyli mowiac krotko, znajduje sie nizej w hierarchii).

[ŚWIAT BEZ KOŃCA]

Panowie, polećcie coś doskonałego do czytania na noc. Mamy z żoną zwyczaj wspólnego czytania przed snem, wczoraj skończyliśmy kolejnego Pratchetta i chwilowo nic nie mamy. Najlepiej łatwo dostępnego, może polskiego autora, w miarę żwawo i trochę humoru nie zaszkodzi. Anyone?

[Bolt]

Panowie, polećcie coś doskonałego do czytania na noc. Mamy z żoną zwyczaj wspólnego czytania przed snem, wczoraj skończyliśmy kolejnego Pratchetta i chwilowo nic nie mamy. Najlepiej łatwo dostępnego, może polskiego autora, w miarę żwawo i trochę humoru nie zaszkodzi. Anyone?

"Krzywda" Rzewuskiego - z deka sienkiewiczowska stylistycznie fantastyka historyczna, ładnie pomyka w ramach kilku konwencji (powieść szkatułkowka, kryminał, nieco humoru), strony przewracają się same.

Skończyłem:


Błoto i doom metal.

Zaczynam: