SATYRICON

[[V]]

płyta roku, nie mam co do tego wątpliwości.

[morbid]

skoro piszecie ze to płyta roku zamawiam...poczekam jak dojdzie to sie może określe :)

[vicek]

w chuja lecą , niewierze w to że oni tak na poważnie .

[[V]]

na poważnie.

[vicek]

chrystęn panie

[Skaut]

borze jakie bzdury :D fajna ta płyta ale nie ma szansy z tym

:D :D :D

[vicek]

jak wy nie rozumiecie ekstremalnej muzyki ;(;(;(

[morbid]

nawet gdyby to był inteligentny trolling to i tak sprawdze ( tzn kupię)

[Skaut]

jak wy nie rozumiecie ekstremalnej muzyki ;(;(;(

to jest najzwyklejszy w świecie steryd death metal, a nie ekstremalna muzyka.

[vicek]

trudno

[Lurtz]

skoro piszecie ze to płyta roku zamawiam...poczekam jak dojdzie to sie może określe :)

postaraj sie jeszcze przesluchac jak dojdzie zanim sie okreslisz ;)

[jaszyn]

Po tym co tutaj z grubsza przeczytałem strach tego słuchać

[Kurt]

gdybys dokadniej nakreslil swoje stanowisko i krytyczny stosunek wzgledem tej plyty to wówczas mozna sie do czegos odniesc.na eurowizje ,pop,prostacka muzyke etc nie mam zamiaru reagowac,no moze tylko pogardliwie sie usmiecham;)

No tak, co się będziesz zniżał do poziomu dyskusji ze mną; chociaż już napisałem co mi się w niej nie podoba, niech stracę, powtórzę się:
- brak konsekwencji (jak nie chcieliśmy płyty metalowej to po co prawie wszędzie dawać podwójną stopę, nawet w tym całym Phoenix, albo utwory takie jak Walker Upon the Wind czy Ageless Northern Spirit); jak chcieliśmy płytę subtelną to po co dawać utwory agresywniejsze i przeplatać je z tymi "nostalgicznymi", nadto, po co dawać zapychacze tła w postaci chórów i innych plam spowalniających napięcie całej płyty, już właściwie w drugim utworze (poza tym, pierwszy to w ogóle wypełniacz) - chociaż ten akurat się obiecująco zaczyna, w trzecim to samo, podobnie Walker Upon the wind - skoro miał być gwałtownym utworem po Phoenix to po co go rozmiękczać tym niepotrzebnym wstępem?);
- brak spójności, ale o tym w większości już wyżej napisałem (zresztą, ten Nekrohaven... niby ma być solidny Satyricon, a tutaj w refrenie festyn sera w Piasecznie... już za sam ten refren nie powinno się słuchać tej płyty - dla mnie to synonim tandety);
- nieumiejętne budowanie napięcia - to już też wyżej opisałem, nadto te zwolnienia nie mają już nic z charakteru Now Diabolical, tutaj całość siada praktycznie przy każdym zwolnieniu, ale one same niestety nie porywają, wręcz przeciwnie, nudzą;
- Phoenix - o tym utworze już pisałem wcześniej, podobnie jak Nekrohaven, tandeta.

Jeśli całość miała być współczesnym spojrzeniem na swoją twórczość, to wyszło raczej częściowo nieudolne kopiowanie samego siebie, plus potworek w postaci nieudanego Phoenix; do tego całość przeplatana "refleksyjnymi" momentami. Płyta oczywiście ma momenty (początek drugiego utworu zapowiada inny kierunek i kiedy już myślę, że załapałem o co im chodzi, oni nagle z dupy przyspieszają; dalej początek trzeciego utworu, środek czwartego utworu (bez tej solówki), utwory Walker Upon the Wind, Ageless Northern Spirit, The Infinity of Time and Space (ten riff na początku, świetny), ale jak dla mnie to zdecydowanie za mało.

Teraz jest dość konkretnie?

@Kurt
Nie każde, to są te chórki :D. Wokale są zajebiste, jeden z najmocniejszych punktow tej plyty - ogolnie wspanialy, wzruszajacy kawalek!!!:-(

No cóż, dla mnie zdecydowanie nie. Płyta by w ogóle bardzo dużo zyskała, jakby tych chórków w ogóle na niej było, ale co kto lubi.

(...) Dla kilku osób inspiracje są bardzo czytelne i oczywiste, więc chyba coś na rzeczy jest.

Tego nie skomentuję.

Chyba własnie to zrobiłem

Podobna jest konstrukcja niektórych utworów, ale dziwne by było gdyby nagle Satyr całkowicie pozbawił się własnego stylu i tożsamości i zaczął grać reagge dla przykładu. To jest nadal ten sam zespół i słychać to w każdym dźwięku, tylko tak jak pisałem akcenty są rozłożone w innych miejscach.

No dobra, tutaj masz rację.

Nie rozumiem co niby jest nieszczęsnego w Phoenix i Nekrohaven? Zaśpiewy "ooo" były nawet na Now, Diabolical, więc nie kumam czemu tam nie przeszkadzały a tutaj nagle tak, pojawiają się też w tle klawisze i nawet damskie chórki i jakoś nie brzmi to żenująco, co więcej uważam że świetnie dopełnia ten na wskroś rockowy i sentymentalny album.

Pytam bez cienia złośliwości, mógłbyś mi wskazać konkretne momenty na Now Diabolical? Bo musiał mi umknąć na tej płycie utwór z takimi zaśpiewami jak w 2:56 rzeczonego Phoenix.

Z perkusją Frosta raczej ani jeden ani drugi numer nie trafi ani do radia ani do Eurowizji, nie ta skala na szczęście. A gdyby nawet, czy to umniejsza w jakiś sposób samej muzyce? Bez sensu jest takie wartościowanie. Jeśli Nirvana była puszczana w MTV i słuchają jej gimnazjaliści, czy to w jakiś sposób świadczy źle o samej Nirvanie? No nie kumam takich argumentów w ogóle.

Myślę, że raczej wokale byłyby większym problemem (przynajmniej w Nekrohaven). Niczego nie umniejsza, chciałem jedynie pokazać, że dla mnie to jest poziom taki sam jaki jest serwowany w radiu - przeze mnie nie tolerowany.

Jeszcze odnośnie tej metamuzyki. Do odbioru wystarczą uszy i świadomość tego, że Satyr zrewolucjonizował podejście do muzyki kilkukrotnie, a nie jakieś "metasłuchanie". Ta cała metamuzyka tkwi po prostu w albumie i jawi się jako analiza całej twórczości, którą stworzyło Satyricon do tej pory. Myślisz, że dlaczego wydali album pod szyldem "Satyricon" właśnie? No przecież to nie jest ot tak sobie przypadkowe. Zresztą Satyr sam o tym mówił - to ich właśnie dookreśliło i w jakiś sposób dopełniło. Nie wyobrażam sobie innego tytułu płyty, bo doskonale słychać, że to taki swoisty pomnik i kropka nad "i" dla Satyra. Już też mówiłem, że to samo robi Darkthrone, tyle że oni skupili się na swoich inspiracjach, a Satyricon na syntezie własnej twórczości. Co oczywiście wyszło lepiej tym drugim.

Z metasłuchaniem chodziło mi jedynie o to, że to co gadasz, to niezła brednia. Nadawanie jakiejkolwiek płycie przydomka "metamuzyki" jest nie tylko semantycznym nadużyciem tylko po prostu bzdurą.

Dlaczego wyszło pod szyldem Satyricon? Pewnie nie wpadli na lepszy tytuł, naprawdę nie posądzałbym ich o wyższe cele - ale oczywiście mogę się mylić. Co mówi Satyr w wywiadach też w sumie nie jest dużo warte - przecież taką ma pracę, prawda.

Admiralnie rzecz biorąc, to rozumiem (jak sądzę) co chcesz powiedzieć, tylko to sformułowanie "metamuzyka" setnie mnie ubawiło.

Ale ja Ci nie wmawiam, że znam lepiej Twoją opinię, tylko że lepiej poznałem ten album. Nie interesuje mnie ile razy go przesłuchałeś. Widzę po prostu, że poddałeś się na starcie i usilnie starasz się spłycić album, który na to nie zasługuje. Satyr jest zbyt świadomym muzykiem, aby pozwolić sobie na nagranie prostych skocznych piosenek do eurowizji. Każdy jego album znaczył trochę więcej niż jakaś muzyka tła. Myślałem, że nie trzeba tego akurat tłumaczyć. Zresztą nawet takie "Roadkill Extravaganza" też doskonale to obrazuje.

Ty tak poważnie? Co to znaczy, że lepiej poznałeś ten album? Co (a może kto?) stwierdza, że poznałeś dany album? Jest jakaś skala albo jednostka poznawalności albumów? Ja rozumiem, że w swojej głowie ułożyłeś jakiś obraz tej płyty, że ją sobie zinterpretowałeś w taki sposób, który Tobie leży, ale na Boga, nie wmawiaj mi, że poznałeś ją lepiej. Muzyka to nie równania matematyczne, żeby można było coś lepiej poznać czy zrozumieć...


Na koniec jeszcze chciałbym zacytować jedną bardzo mądrą wypowiedź, która świetnie oddaje ducha sytuacji - wydrukować, postawić w ramki i potem dopiero dyskutować ;)

to jest obecnie zespół, który choćby nie wiem jaką srakę nagrał to i tak będzie ona (...) analizowana kawałek po kawałku, a jak wynajdą jakiś riff będący popłuczyną po Celtic Frost to będą pisać o wspaniałym, świadomym nawiązaniu itd bzdurach

[Skaut]

Nie rozumiem co niby jest nieszczęsnego w Phoenix i Nekrohaven? Zaśpiewy "ooo" były nawet na Now, Diabolical, więc nie kumam czemu tam nie przeszkadzały a tutaj nagle tak, pojawiają się też w tle klawisze i nawet damskie chórki i jakoś nie brzmi to żenująco, co więcej uważam że świetnie dopełnia ten na wskroś rockowy i sentymentalny album.

Pytam bez cienia złośliwości, mógłbyś mi wskazać konkretne momenty na Now Diabolical? Bo musiał mi umknąć na tej płycie utwór z takimi zaśpiewami jak w 2:56 rzeczonego Phoenix.

No dobra, bez cienia złośliwości odpowiadam. Myślałem, że ogólnie chodzi Tobie o czyste zaśpiewy, a nie to "ooo" z 2:56 i już miałem wspomnieć chociażby o takim "A New Enemy". Mnie to "ooo" jakoś nie drażni, taką manierę ma wokalista Madrugady. Ja nic w tym wykonaniu żenującego nie słyszę.

Jeszcze odnośnie tej metamuzyki. Do odbioru wystarczą uszy i świadomość tego, że Satyr zrewolucjonizował podejście do muzyki kilkukrotnie, a nie jakieś "metasłuchanie". Ta cała metamuzyka tkwi po prostu w albumie i jawi się jako analiza całej twórczości, którą stworzyło Satyricon do tej pory. Myślisz, że dlaczego wydali album pod szyldem "Satyricon" właśnie? No przecież to nie jest ot tak sobie przypadkowe. Zresztą Satyr sam o tym mówił - to ich właśnie dookreśliło i w jakiś sposób dopełniło. Nie wyobrażam sobie innego tytułu płyty, bo doskonale słychać, że to taki swoisty pomnik i kropka nad "i" dla Satyra. Już też mówiłem, że to samo robi Darkthrone, tyle że oni skupili się na swoich inspiracjach, a Satyricon na syntezie własnej twórczości. Co oczywiście wyszło lepiej tym drugim.

Z metasłuchaniem chodziło mi jedynie o to, że to co gadasz, to niezła brednia. Nadawanie jakiejkolwiek płycie przydomka "metamuzyki" jest nie tylko semantycznym nadużyciem tylko po prostu bzdurą.

Może najpierw sam wyjaśnij co konkretnie uważasz za bzdurę, bo ta moja "metamuzyka" w pewnym sensie wytłumaczona jest wyżej i do tego to już się nie odniosłeś. Nie uważam tego za jakieś nadużycie, bo tak jak napisałem, cały czas poruszamy się w obrębie stylistyki blackmetalowo-rockowej. Nie kumam czemu akurat przyczepiłeś się samego terminu, tak jakby w świecie muzycznym nie mógł on obowiązywać? Jest jakaś lista słów zakazanych w obrębie danej dziedziny sztuki czy co? Na moje to czepiasz się dla samego czepiania, ale skoro jeszcze chciałeś to jakoś dobitnie zaakcentować, to droga wolna.

Dlaczego wyszło pod szyldem Satyricon? Pewnie nie wpadli na lepszy tytuł, naprawdę nie posądzałbym ich o wyższe cele - ale oczywiście mogę się mylić. Co mówi Satyr w wywiadach też w sumie nie jest dużo warte - przecież taką ma pracę, prawda.

No widzisz i w tym tkwi sedno sprawy. Ty nie posądzasz ich o "wyższe" cele, ja patrząc na rozwój stylistyczny zespołu, uważam że od czasów Rebel Extravaganza zawsze mieli sporo ciekawego do przekazania i niekoniecznie tylko muzycznie. Nie twierdzę jednak, że to jakiś muzyczny guru, który posiadł wiedzę tajemną, ale dziwi mnie spojrzenie: "praca - musi pierdolić farmazony, bo markieting". Jeszcze bym zrozumiał, gdyby SATYRICON był jakąś 2/3 ligową kapelką, płynącą z prądem jakiejś fali bm, wtedy by mnie to pewnie też gówno obchodziło.

Ale ja Ci nie wmawiam, że znam lepiej Twoją opinię, tylko że lepiej poznałem ten album. Nie interesuje mnie ile razy go przesłuchałeś. Widzę po prostu, że poddałeś się na starcie i usilnie starasz się spłycić album, który na to nie zasługuje. Satyr jest zbyt świadomym muzykiem, aby pozwolić sobie na nagranie prostych skocznych piosenek do eurowizji. Każdy jego album znaczył trochę więcej niż jakaś muzyka tła. Myślałem, że nie trzeba tego akurat tłumaczyć. Zresztą nawet takie "Roadkill Extravaganza" też doskonale to obrazuje.

Ty tak poważnie? Co to znaczy, że lepiej poznałeś ten album? Co (a może kto?) stwierdza, że poznałeś dany album? Jest jakaś skala albo jednostka poznawalności albumów? Ja rozumiem, że w swojej głowie ułożyłeś jakiś obraz tej płyty, że ją sobie zinterpretowałeś w taki sposób, który Tobie leży, ale na Boga, nie wmawiaj mi, że poznałeś ją lepiej.

To znaczy, że poświęciłem jej z pewnością więcej uwagi, nie skreślając na starcie i nie przyjmując postawy 'anty". Nie chodzi o jakąś skalę, co świadomość, że nagrał to zespół, który budował kawałek sceny i który z każdą płytą się zmienia, więc warto po prostu dać jej większy kredyt zaufania.

Muzyka to nie równania matematyczne, żeby można było coś lepiej poznać czy zrozumieć...

No nie wiem, zaraz wyskoczy Maria i napisze, że jest jedną z 2 osób które zrozumiały black metal ;]

[Blackwinged]

Jestem przy 4 utworze i na razie ziewam

[Riven]

przerasta mnie ta dyskusja. za duzo cytatow, za duzo argumentow. plyta jest zajebista i tyle.

[Riven]

- nieumiejętne budowanie napięcia - to już też wyżej opisałem, nadto te zwolnienia nie mają już nic z charakteru Now Diabolical, tutaj całość siada praktycznie przy każdym zwolnieniu, ale one same niestety nie porywają, wręcz

Pełna niezgoda. Przykładowo wyciszenie w drugim utworze, po tym potężnym, kulminacyjnym riffie jest mistrzowskie

Na koniec jeszcze chciałbym zacytować jedną bardzo mądrą wypowiedź, która świetnie oddaje ducha sytuacji - wydrukować, postawić w ramki i potem dopiero dyskutować ;)

to jest obecnie zespół, który choćby nie wiem jaką srakę nagrał to i tak będzie ona (...) analizowana kawałek po kawałku, a jak wynajdą jakiś riff będący popłuczyną po Celtic Frost to będą pisać o wspaniałym, świadomym nawiązaniu itd bzdurach

Może i mądra, ale ani w kontekście tej płyty, ani dyskusji. Przecież poza tym Bathory nikt specjalnie nie doszukuje się niewiadomo jakich inspiracji, zresztą tutaj znów zgadzam się ze Skautem, nowy Satyricon to przede wszystkim eksploracja własnej twórczości, a nie cudzej. A zresztą nawet gdyby było inaczej, to co w tym złego? Lepiej ograniczać się do "ale rozpierdol!!!" jak w przypadku większości dyskusji w internecie, albo może powolywac się na statystki sprzedaży? Co jest złego w rozkładaniu płyty na czynniki pierwsze? Ja tam wole poczytać co ludzie słyszą w muzyce bo nawet jeśli tego nie podzielam, to jest to na pewno bardziej interesujące. Nie mówiąc już o tym, że Satyricon gówna nigdy nie nagrał... Poza paroma momentami trollingu wyszła nawet niezła dyskusja (a np z Twoimi spostrzeżeniami praktycznie kompletnie się nie zgadzam).

Zresztą bez względu na to co o tej płycie można sądzić, Satyricon gra muzykę naprawdę niebanalna i wielowarstwowa, to nie jakaś kolejna liga religijnego black metalu z Kaukazu - jest co analizować ;).

P. S. Nocturnal flare pali przedmieścia Paryża

P.S. 2: wcześniej pisałem z telefonu a niestety tam cięzko operować cytatami, a więc edyta:

jak chcieliśmy płytę subtelną to po co dawać utwory agresywniejsze i przeplatać je z tymi "nostalgicznymi",

A dlaczego nie? To są jakieś standardy, które trzeba spełniac - albo/albo? Uwaga, megatruizm - nagrali taką płytę jaką chcieli ;). Są smutne pocztówki z lasu, ale nie widzę powodu, żeby nie przeplatać ich agresywnymi utworami, typu Walker upon the wind.

Walker Upon the wind - skoro miał być gwałtownym utworem po Phoenix to po co go rozmiękczać tym niepotrzebnym wstępem?

Jakim niepotrzebnym? ot po prostu wolny riff, no bez jaj, nie można zacząć kawałka od zmiany tempa? :)

(zresztą, ten Nekrohaven... niby ma być solidny Satyricon, a tutaj w refrenie festyn sera w Piasecznie... już za sam ten refren nie powinno się słuchać tej płyty - dla mnie to synonim tandety);

W takim razie nie rozumiem dlaczego podoba Ci się Now, Diabolical. Przecież na niej dominują utwory w tym klimacie. Rozumiem, że może się on nie podobać, ale w takim wypadku K.I.N.G. też należałoby uznać za chujnie, bo jest on znacznie bardziej skoczny i chwytliwy. Mi się Nekrohaven bardzo podoba, zresztą z tego co udało mi się wychwycić bez bookletu, tekst wygląda bardzo obiecująco.

Jeśli całość miała być współczesnym spojrzeniem na swoją twórczość, to wyszło raczej częściowo nieudolne kopiowanie samego siebie

Biorąc pod uwage fakt, że S/T ma zupełnie inną atmosferę niż poprzednie płyty, to jest trochę nietrafione spostrzeżenie.[

. Płyta oczywiście ma momenty (początek drugiego utworu zapowiada inny kierunek i kiedy już myślę, że załapałem o co im chodzi, oni nagle z dupy przyspieszają;

No sorry, znowu narzucasz jakieś dziwne kryteria i denerwujesz się jak ich nie spełniają :P. Zresztą "nie załapałem" to kluczowy element w tym zdaniu, hehehehe

Konkluzja moim zdaniem jest taka: jeśli ktoś nie trawi współczesnego oblicza Satyricon (tj. od Volcano wzwyż), to ten album na pewno go do niego nie przekona, a wręcz dodatkowo zniechęci. I luz. Ale zachwyty nad Now Diabolical czy TAON i jednoczesne zjebywanie self-titled moim zdaniem "does not compute". To tak, jakby uwielbiać South of Heaven, a nie trawić Seasons in the Abyss. Podobnie jak w wypadku TAON i S/T, te dwie płyty mieszczą się w tych samych ramach czasowych/stylistycznych/brzmieniowych dyskografii zespołu, ale widać wyraźny krok naprzód, rozwinięcie pewnych idei, bez uciekania się do jakiejś wielkiej wolty (czyli np. Nemesis Divina > Rebel, Divine Intervention > Diabolus in Musica).

[Blackwinged]

Przez to wolę mieć w kolekcji 3 bardzo dobre płyty,które stanowiąklasykę BM niż całą dyskografię,która już taka nie jest znając ich możliwości.Trzeba bezkrytycznie ich uwielbiać by łykać wszystko co wydadzą,bo mi podchodzi tylko ich kilka wydawnictw : zimny i mroczny `Dark Medieval Times`, majestatyczna `Nemesis Divina` i postindustraialny `Rebel Extravaganza`; może dorzucę jeszcze`Intermezzo II`mcd + 3 utworowe demo z 93r.Te 4 ostatnie płyty to zwykłe pitu pitu, nie ma nawet ekscytującego momentu przy którym bym się jarał jak na `Rebel Extravaganza`, kolesię miękną,coraz mniej w nich black metalowej ekstremy,a o to w tym gatunku przecież chyba chodzi.Niedługo się z tego pieprzony Behemoth zrobi albo inny Watain.Dobra nie będę ich juz obrzucał błotem ze względu na wyżej wspomniane płyty.Obecne oblicze od czasów `Volcano` mi nie podchodzi, wręcz czuję żenadę ich obecną muzyką i image`m.Kasa misiu kasa i popularność.A kiedyś taki Frost potrafił tak pięknie napierdalać w Zyklon-B...

[Riven]

Kompletnie sie nie zgadzam, ale to ma sens. Natomiast obrzucanie gownem najnowszej plyty przy jednoczesnym pałowaniu sie nad Now, Diabolical uwazam za objaw schizofrenii muzycznej.

[Wódka i Piwo]

Po przesłuchaniu nowej płyty Satyricon twierdzę że chyba największy wpływ na jej powstanie miał fryzjer Satyra hahaha. Toż to muzyka dla rowerzystów i żal mi tylko Rivena bo walczy o dobre imię tego gówna dzielniej niż jakikolwiek żołnierz AK o wolną Polskę ;)