OPETH

[[V]]

już jest coś tam,coś tam..

[Harlequin]

Moze przy okazji posłucham, ale po przedwczorajszym wałkowaniu Morningrise okazuje pogarde i brak szacunku dla wilsonowego Opeth

[[V]]

przeszedłem podobną drogę, dzisiaj uwielbiam Heritage i z wielkim zaciekawieniem słucham nowej płyty..

[Harlequin]

Też pewno posłucham, bo mimo wszystko śledzę co on tam nagrywa, ale nie spodziewam się ekscytacji. Swoja drogą, wolę Damnation od Heritage.

[[V]]

Heritage rośnie bardzo z czasem, osadzona jest już w innym klimacie niż jakieś tam plumkanie metalowców..na tej nowej płycie Akerfeldt pojechał już totalnie w swoje fascynacje z lat 70tych and so on..przeczuwam mega hejthe,he...Słucham dalej..

[nicram]

A ja przeczuwam, że będzie świetna płyta. :-) Po Heritage zapałałem wielkim uczuciem do kierunku, w którym podążyli. Nie trawie starego Opeth, ale nowy jest MEGA.

[Harlequin]

Miały być hejty, hejtów nie bardzie. Jestem przy końcu płyty i musze powiedziec, że jestem bardzo pozytywnie zaskoczony. Chyba najlepszy Opeth od czasów Blackwater Park. Przede wszystkim podoba mi się to, że nie jest to stricte fascynacja latami 70ymi. Spodziewałem się dość typowego retrokrążka w stylu "Heritage", a tutaj tych inspiracji jest dużo dużo więcej, powiedziałbym nawet, ze słychać tu echa rocka regresywnego lat 80ych, przez co całość nie wydaje się być spięta, sztywna i poważna. Do tego naprawdę fajny klimat. Jedyny słabszy moment to moim zdaniem "Goblin" - jest parę innych kapel, które lepiej bawią się w łamańce.

[Żułek]

nowy Opeth nie moje klimaty niestety, tym razem pudło

[[V]]

znakomita płyta

[byrgh]

plus fajna, nieoczywista okładka, z progrockiem bardzo współgrająca. tak mnie właśnie zastanawiało, czym tak spamujecie w wiadomym wątku.

Akerfeldt, jako kurewsko tytaniczny fanatyk klasyki rocka, powinien w końcu totalnie polecieć w chemicznie czysty prog lub psychrock. wielu zrobiło podobnie i efekt był nie najgorszy.

[manieczki]

takie skojarzenie okładkie

[[V]]

plus Akerfeldt, jako kurewsko tytaniczny fanatyk klasyki rocka, powinien w końcu totalnie polecieć w chemicznie czysty prog lub psychrock. wielu zrobiło podobnie i efekt był nie najgorszy.

na tym albumie 70% to jego fascynacje, 30% resztki stylu jaki Opeth wypracował przez lata.. z tymi wszystkimi akustykami,charakterystycznymi melodiami etc.. Piękna płyta, obracam dzisiaj juz z 10 raz..Eternal Days will come I Faith in Others najbardziej mi robią. Jak na razie to jest jedna z najmocniejszych pozycji tego roku w moim osobistym rankingu.

[moonfire]

Dla mnie nudne granie, w sam raz na jakiś wieczorek z muzyką progresywną.

[Drone]

Dlaczego tak cicho o "Pale Communion"? Znakomity krążek im wyszedł - taka współczesna wersja wczesnego YES, choć oczywiście wpływów jest dużo więcej i nadal słychać, że to dalej jest OPETH.

[[V]]

a od kiedy profesore lubi ten band? tutaj za takie sympatie ciągają za sweter i gniotą grubymi butami okulary z wielkimi oprawkami. oczywiście bardzo fajny album.

[Drone]

Ja zawsze ceniłem ten zespół. Atak hipsterki łatwo odeprę :)

[nicram]

Dlaczego tak cicho o "Pale Communion"? Znakomity krążek im wyszedł - taka współczesna wersja wczesnego YES, choć oczywiście wpływów jest dużo więcej i nadal słychać, że to dalej jest OPETH.

Bo elita zajmuje się analizą molekularną, wieszczej, wybitnej i unikalnej płyty KSM. A "Pale Communion" to wspaniałe, wyluzowane granie. Czysta zajebistość dla ludzi ubierających swetry. I nie piszę tego z ironią, bo sam jestem swetrofilem. :-D

[Harlequin]

No własnie bardzo dobra płyta, ale nie wiem czemu nie chce mi się do niej wracać póki co.

[est]

Luzu to w Opeth nie bylo od czasów Still Life. W tej muzyce brakuje wyzwalacza.

[megawat]

Ostatnio przy piwie znajomy zmęczył mnie tym ostatnim Opeth. Kolega zachwala, "ochy" i "achy", tego, a ja zacząłem już po trzech minutach zgrzytać zębami, ale wytrwałem. Raz, że nigdy ich zbytnio nie lubiłem, dwa, że jest to najmniej lubiany przeze mnie typ rocka progresywnego. Pod względem estetyki i ekspresji jest to dla mnie muzyka wręcz niedopuszczalna, choć z drugiej strony bardzo lubię te co bardziej choinkowe dźwięki w wykonaniu takiego SBB, hehe. Ale nie mówię, że jest to bezwartościowe bo poziom kloaki w stylu Dream Theatre to zdecydowanie nie jest. Nie mój lot i tyle.