WITCHMASTER

[Riven]

Josi to taki lokalny pajac który zaraz to wszystko obroci w żart / będzie jeszcze bardziej wulgarny żeby udowodnić przed ludźmi którzy i tak mają go za spierdoline że nie przegrał gry. A przegrał, wstrzykujac sobie marihuanine.

[Wódka i Piwo]

I do tego czarodziej ;)

[kenediusze]

Tak mi się skojarzyło:

[Plastek]

Dobra ta nowa, taki industrialny punk to ja bardzo lubię.

[Ihasan]

Dobra ta nowa, taki industrialny punk to ja bardzo lubię.

Bardzo dobry album, powrót Zbyla widoczny i bardzo na plus!

[Hellpiss]

Bębny! Bębny to podstawia do zrozumienia Bitchmaster.

[Plastek]

Raczej obój. I zespół nazywa się Witchmaster, nie Bitchmaster.

[kenediusze]

Witchhamster raczej.

[Plastek]

Raczej tunele w uszach są dla pedałów.

[flow]

Krzysztof też?

[Plastek]

Tak, i dready i klapki też.

[Hellpiss]

I zespół nazywa się Witchmaster, nie Bitchmaster.

Poważnie?!

[Plastek]

No, zapamiętaj to sobie, może nawet zapisz na kawałku papieru.

[trup]

Plastek... lubisz Witchmaster??? O_O

[Plastek]

Co w tym dziwnego? Przecież wiadomo nie od dziś, że uwielbiam industrialny punk, nie mogę więc nie lubić Witchmaster.

[RippingHeadache]

Wie ktos co z ta reedycją jedynki na LP?

jest masakra z winylami w GZ

Taki ruch w interesie mają?

Już wczesną jesienią praktycznie wszystkie tłocznie zawalone były zamówieniami do końca roku.

[kenediusze]

I co, nikt nie ma nic do powiedzenia?
To ja powiem.

Przesłuchałem sobie Antichristus Ex Utero kilkanaście razy póki co i refleksje są co następuje. Najpierw wady, potem zalety.
Zasadniczo jest trochę rozczarowanie poniżej oczekiwań. Słychać że to Witchmaster, jest black thrash attack, ale, no właśnie, brakuje mi kilku ważnych rzeczy. Po pierwsze album jest jakby nie dość obłąkany. Muzykę Witchmaster charakteryzuje dzikość i nieokiełznaność, ten chaotyczny, opętany amok który tak dobrze uwidacznia się na MDW. Furia, która sprawia, że wszystkie instrumenty lecą na pałę, na łeb na szyję, rozpędzone jak stary maluch prowadzony przez najebanych kuców jadących prosto do piekła. Na AEU jakoś mi tego alkoholowego obłędu brakuje, muzyka jest bardziej poukładana. Po drugie, nie do końca leży mi dźwięk - brzmi to oczywiście dobrze, ale jeśli odpalimy za chwilę MDW to słychać czego brakuje: dynamiki, syfu, przestrzeni. Gitary nie są tak wściekle ostre jak być powinny, wszystko się zlewa trochę w błoto. Chamskie, zasyfione brzmienie było tymczasem czymś, co dodawało muzyce W. agresji. Coś jest nie teges. Po trzecie, muzyka W to taki miks black i thrash - tutaj akcent postawiony jest chyba jednak znacznie mocniej na black. W rezultacie brakuje mi młócki i może jest to kolejny element, który sprawia, że AEU wydaje się "grzeczniejsze" niż poprzednie płyty. Przez to przesunięcie akcentu na bm całość momentami przypomina mi INFERNAL WAR - palcem teraz nie wskażę, ale niektóre momenty jako żywo budzą u mnie mocne skojarzenia z "Terrorfront". No, a ja nie chcę Infernal War, tylko chcę Witchmaster do ciężkiej cholery! Z drugiej strony, nie jest na pewno tak, że nie brzmi to jak Witchmaster, słychać kto to nagrał.

Teraz o zaletach.
Zajebiście się tej płyty słucha.

[Nerwowy]

I co, nikt nie ma nic do powiedzenia?
To ja powiem.

No bo co tu mówić - kolejna, udana płyta Witchmaster. Tylko tyle i aż tyle. Dla mnie dwie poprzednie nie były jakoś znacznie gorsze od jedynki i dwójki, a nowa ten poziom podtrzymuje, a momentami (szczególnie jak grają bardziej pod MDW) przewyższa. Też uważam, że brzmienie ma pewne mankamenty, ale nie słyszałem tego z winyla, więc wstrzymam się z ostateczną oceną w tej kwestii.

[Plastek]

I co, nikt nie ma nic do powiedzenia?
To ja powiem.

Przesłuchałem sobie Antichristus Ex Utero kilkanaście razy póki co i refleksje są co następuje. Najpierw wady, potem zalety.
Zasadniczo jest trochę rozczarowanie poniżej oczekiwań. Słychać że to Witchmaster, jest black thrash attack, ale, no właśnie, brakuje mi kilku ważnych rzeczy. Po pierwsze album jest jakby nie dość obłąkany. Muzykę Witchmaster charakteryzuje dzikość i nieokiełznaność, ten chaotyczny, opętany amok który tak dobrze uwidacznia się na MDW. Furia, która sprawia, że wszystkie instrumenty lecą na pałę, na łeb na szyję, rozpędzone jak stary maluch prowadzony przez najebanych kuców jadących prosto do piekła. Na AEU jakoś mi tego alkoholowego obłędu brakuje, muzyka jest bardziej poukładana. Po drugie, nie do końca leży mi dźwięk - brzmi to oczywiście dobrze, ale jeśli odpalimy za chwilę MDW to słychać czego brakuje: dynamiki, syfu, przestrzeni. Gitary nie są tak wściekle ostre jak być powinny, wszystko się zlewa trochę w błoto. Chamskie, zasyfione brzmienie było tymczasem czymś, co dodawało muzyce W. agresji. Coś jest nie teges. Po trzecie, muzyka W to taki miks black i thrash - tutaj akcent postawiony jest chyba jednak znacznie mocniej na black. W rezultacie brakuje mi młócki i może jest to kolejny element, który sprawia, że AEU wydaje się "grzeczniejsze" niż poprzednie płyty. Przez to przesunięcie akcentu na bm całość momentami przypomina mi INFERNAL WAR - palcem teraz nie wskażę, ale niektóre momenty jako żywo budzą u mnie mocne skojarzenia z "Terrorfront". No, a ja nie chcę Infernal War, tylko chcę Witchmaster do ciężkiej cholery! Z drugiej strony, nie jest na pewno tak, że nie brzmi to jak Witchmaster, słychać kto to nagrał.

Teraz o zaletach.
Zajebiście się tej płyty słucha.

Wiesz, jest w przyrodzie taka zasada - im więcej tuneli, tym mniej hetero i metalu.

[manieczki]

Trucizna lepsza.