Moderatorzy: Nasum, Heretyk, Sybir, Gore_Obsessed
Jak na tle starszych płyt oceniasz The Congregation?Vorathiel pisze:Bardzo lubię. Najmniej płytę nr 3, ale ta z kolei ma kapitalną balladę, jeden z najfajniejzsych utworów w dyskografii.W październiku koncert w Warszawskiej progresji, bilety coś <80zł, więc tanio.
Spaleni :)Harlequin pisze:Nie znam płyty nr 3. Generalnie dośc dziwny zespół, mam wrażenie, że nie wykorzystują w pełni swojego potencjału. Słychać, że to dobrzy muzycy, se sporymi mozliwosciami, że jakiś zamysł kompozytorski jest, ale na moje ucho za bardzo inspirują sie artystami pokroju Opeth, Stiwenem gejem Wilsonem, a przede wszystkim Spock's Beard i niestety te inspiracje jakoś biorą górę nad własnym ja. W sumie Bilateral chyba najciekawsza z tych trzech, które słyszałem, ale nie jest to zespół, do którego wracam.
Mam nadzieję, że nie "Mocarzem" i że jeszcze zdołają coś nagrać ;) .harvestman pisze:Spaleni :)
Chyba i tak i nie. W sumie to posłuchałem tej płyty wczoraj gdy ją zapodałeś tu na forume i dziś rano dla upewnienia się. Rzeczywiscie idą bardziej w "swoje" (choć i tak uważam, że jakaś spocksbeardowa abstrakcyjno-folkowa nuta mocno wybrzmiewa), natomiast te "swoje" nie jest chyba w tym kierunku, w którym bym chciał. Dla mnie to troche taki mainstreamowy prog sie zrobił. O ile Bilateral był płytą troche taką "nie wiadomo w co wpaść - czy w gówno czy w maść", tak tutaj idą troche bardziej w to pierwsze niestety. Jest na ten płycie coś w złym smaku - o ile melodie są dosc niebanalne (coś zawsze było ich plusem) o tyle ich emocjonalność jest dla mnie dośc płytka i nienaturalna. Myśle, że LEPROUS świetnie by się sprawdził, gdyby nagrał mega spokojną płytę pełną tych ichnych, ciekawych melodii i harmonii, bez tego sztucznego patosu. Łamańce też mogą sobie w buty wsadzić, bo niczego to nie wnosi do ich wizerunku, to nie level Dream Theater niestety.Kurwaćukoglu pisze:O ile Twoje zarzuty można jeszcze od biedy odnieść do pierwszych trzech albumów, to już na The Congregation Norwegowie w moim odczuciu wyswobodzili się na artystyczną autonomię.
Odbiór emocjonalności najczęściej jest kwestią subiektywną (no chyba, że mówimy o jakiejś ewidentnej nieszczerości, albo ostentacyjnie złym smaku w ogólnej ekspresji). Jakkolwiek mam alergię na patos a la Dream Theater (z płyt od Scenes From A Memory wzwyż), to w przypadku The Congregation nie przeszkadza mi on w ogóle, bo w moim odczuciu nie został przekroczony w tej materii pewien niezdrowy i szkodzący muzyce pułap, za którym jest już tylko pretensjonalność, a nawet śmieszność. Natomiast łamańce tak są skonstruowane, że nie odnoszę wrażenia, iż jest to puste efekciarstwo, brzmi to wszystko bardzo integralnie. Mam cichą nadzieję, że na kolejnym wydawnictwie pójdą jednak w kierunku tych bardziej psychodelicznych utworów, gdzie większą rolę odgrywa elektronika i ciekawie brzmiące instrumenty klawiszowe (vide; The Flood, Red). Póki co jednak delektuję się The Congregation :) .Harlequin pisze:Chyba i tak i nie. W sumie to posłuchałem tej płyty wczoraj gdy ją zapodałeś tu na forume i dziś rano dla upewnienia się. Rzeczywiscie idą bardziej w "swoje" (choć i tak uważam, że jakaś spocksbeardowa abstrakcyjno-folkowa nuta mocno wybrzmiewa), natomiast te "swoje" nie jest chyba w tym kierunku, w którym bym chciał. Dla mnie to troche taki mainstreamowy prog sie zrobił. O ile Bilateral był płytą troche taką "nie wiadomo w co wpaść - czy w gówno czy w maść", tak tutaj idą troche bardziej w to pierwsze niestety. Jest na ten płycie coś w złym smaku - o ile melodie są dosc niebanalne (coś zawsze było ich plusem) o tyle ich emocjonalność jest dla mnie dośc płytka i nienaturalna. Myśle, że LEPROUS świetnie by się sprawdził, gdyby nagrał mega spokojną płytę pełną tych ichnych, ciekawych melodii i harmonii, bez tego sztucznego patosu. Łamańce też mogą sobie w buty wsadzić, bo niczego to nie wnosi do ich wizerunku, to nie level Dream Theater niestety.Kurwaćukoglu pisze:O ile Twoje zarzuty można jeszcze od biedy odnieść do pierwszych trzech albumów, to już na The Congregation Norwegowie w moim odczuciu wyswobodzili się na artystyczną autonomię.
I takiego materiału bardzo chętnie bym posłuchał.Kurwaćukoglu pisze:Mam cichą nadzieję, że na kolejnym wydawnictwie pójdą jednak w kierunku tych bardziej psychodelicznych utworów, gdzie większą role odgrywa elektronika i ciekawie brzmiące instrumenty klawiszowe (vide; The Flood, Red).
Potwierdzam. Na BA wypadli razem z wujkiem Ihsanem, dość żałośnie. Arcturus był dramatycznie słaby, ale na tle tego czegoś z mlekiem na brodzie z Norwegii, to kunszt, gracja i rewelacja :)gelO pisze:Płyt nie słyszałem żadnej, ale widziałem dwa razy na zywo i to były zabawne koncerty. Nie przekonały mnie do posłuchania płyt.
