Litera tura - blog literacki

[moonfire]

Nowy wpis, o Niemcach w USA.

http://ltura.blogspot.com/2015/11/bruna ... d-usa.html" onclick="window.open(this.href);return false;

„Sąsiedzi naziści” to więc historia mówiąca o złu, które bardzo często powraca do oprawcy. Może być próbą odpowiedzi na pytanie, czy karać staruszków u progu śmierci, za to, co jako młodzi ludzie robili kilkadziesiąt lat wcześniej. Zdaniem Lichtblaua, zbrodnie przeciw ludzkości nie ulegają przedawnieniu i należy je ścigać aż do śmierci ostatniego z katów.

[moonfire]

Republiki panicze słuchają? Bo o niej tym razem w kolejnej recenzji. Zachęcam do przeczytania.

http://ltura.blogspot.com/2015/11/repub ... mocje.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Dzisiaj egzotycznie brzmią historie opowiadające o fanie, który potrafi koczować w pod klatką schodową, albo o fance, która chodzi po wielkim osiedlu mieszkaniowym w poszukiwaniu Ciechowskiego, bo ten gdzieś tutaj mieszka. W naszych czasach, z bożkiem bezpieczeństwa nad głowami, osoby takie przez dzisiejszych twórców odsyłane byłyby do diabła, albo na policję, bo przecież uprawiają stalking i nie pozwalają artyście na spokojne, prywatne życie. Członkowie Republiki takich maniaków wpuszczali do własnych mieszkań, chodzili z nimi na spacery, z niektórymi zaś zaprzyjaźniali się. Te więzi trwają do dzisiaj.

[Nothingface]

Promujesz się może na twitterze?

[moonfire]

Promujesz się może na twitterze?

Nie mam tam konta. Powiedz mi jak laikowi, daje to jakieś realne możliwości jak dla mnie, osoby prywatnej, piszacej blog?

Nowy wpis.

http://ltura.blogspot.com/2015/12/jaroc ... nkowe.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Do najciekawszych rozmów należy jednak wywiad z Krzysztofem Karnkowskim – pseudonim „Budyń” – liderem punkowego Spirit of 84 – ciekawej kapeli łączącej ostry, melodyjny punk rock z niepoprawnie politycznymi tekstami, udzielającym się na nieodżałowanym, nieistniejącym już dzisiaj forum Conservative Punk. I chociaż punkowe lewactwo spod znaku Antify i anarchizmu odsądzało tę inicjatywę od czci i wiary, okazało się, że środowisko to niekoniecznie musi wpisywać się w narrację skrajnej lewicy.

[dzikens]

O, dzięki za info, przegapiłbym. Poprzednie tomy mam i chwalę, mam nadzieję, że nowy trzyma poziom.

[moonfire]

O, dzięki za info, przegapiłbym. Poprzednie tomy mam i chwalę, mam nadzieję, że nowy trzyma poziom.

Trzyma poziom, jak najbardziej. Wyszedł jednak w małym nakładzie, więc musisz brać bezpośrednio od wydawcy: a Aledrogo albo przez FB.

[moonfire]

Nowy wpis w nowym roku.

http://ltura.blogspot.com/2016/01/droga-wojownika.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Niejednokrotnie więc autor przywołuje nazwiska pseudoartystów, których pseudodzieła zatruwają współczesne galerie sztuki. Mówi o zdegenerowanych feministkach, o kryzysie męskości, o dyktaturze mniejszości czy opacznie rozumianej tolerancji. Ironizuje ze świętych III RP, takich jak telewizyjni filantropi zbierający „na chore dzieci”, a którzy promują moralny nihilizm i kult lewicowego libertynizmu.

[moonfire]

Nowy wpis o chrześcijaństwie na Bliskim Wschodzie.

http://ltura.blogspot.com/2016/01/zagro ... nstwo.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Czytając „Ziarno i krew”, trudno nie zauważyć tego, powtarzanego wielokrotnie przez rozmówców Rosiaka, zdania, które ustawia się w kontrze do dzisiejszych imigrantów i emigrantów z różnych stron świata. Skoro jest źle, szuka się szczęścia gdzie indziej. Wielu z bohaterów książki tak nie myśli. Kierują się oni heroizmem, poczuciem przyzwoitości, przyzwyczajeniem? A może po prostu miłością do własnych ojczyzn, w których powoli stają się elementem niepożądanym.

[moonfire]

Północnokoreańskie porwania.

http://ltura.blogspot.com/2016/01/dugi- ... korei.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Pobyt Shin Sang-Oka i jego partnerki Choi Eun-Hee w Korei Północnej można określić mianem pasma licznych paradoksów. Z jednej strony oboje trzymani byli z początku pod kluczem, a z drugiej zgodnie z praktyką syndromu sztokholmskiego przyzwyczajali się do swoich prześladowców. Zdania o Kim Dzongu Ilu, które wygłaszali, nigdy nie stały się jednoznacznie negatywne. Innym paradoksem był fakt, że Shin w państwie Kimów po dłuższej przerwie ponownie stanął za kamerą i absolutnie nie odgrywał Konrada Wallenroda, ale autentycznie angażował się w proces twórczy.

[moonfire]

O przedostatniej powieści Szostaka.

http://ltura.blogspot.com/2016/02/uniwe ... ajzel.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Galerie współczesnej sztuki, do których nikt nie chodzi, miesięczniki literackie, których nikt nie czyta, serwisy kulturalne, na których nikt nie bywa, pełne są naszych nic nieznaczących słów, w których co drugie trzeba sprawdzać ze Słownikiem Wyrazów Obcych. Pochylamy się z uwagą nad syfem, który udaje literaturę, sztukę, film, a jego jedynym walorem jest jego niszowość.

[moonfire]

O reportażu z procesu Humera i innych zbrodniarzy komunistycznych.

http://ltura.blogspot.com/2016/02/adam- ... humer.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Sam proces trwał dość długo, jak zauważył gorzko jeden ze świadków, dłużej niż Norymberga. Fakt ten pokazuje niewydolność i nieudolność naszego wymiaru sprawiedliwości, który nie był w stanie zdyscyplinować kilkunastu podstarzałych komunistycznych oprawców, aby ci zaczęli regularnie stawiać się przed sądem. Pomyłką było również to, że ludzie ci odpowiadali z wolnej stopy. Można było zastosować areszt i w ten sposób uniknąć mataczenia, które spowodowało tak długie trwanie całego procesu.

[moonfire]

Dzienniki Twardocha. Polecam recenzję, nie polecam książki.

http://ltura.blogspot.com/2016/02/pustka-wieloryba.html" onclick="window.open(this.href);return false;

To, co u Gombrowicza wydawało się integralną częścią jego osobowości, u Twardocha jawi się jako poza. I tak, śląski autor co chwila powtarzając zdanie o braku sprecyzowanego poglądu na świat, rozczarowuje jałowością swoich przemyśleń. Bo ile można oprzeć na braku światopoglądu, na zaprzestawaniu jakichkolwiek ocen rzeczywistości, którą się opisuje? W miejsce to wchodzi za to konwencja bon vivanta, który dogadza swojemu podniebieniu, na południu odwiedza kawiarnie, a na północy wspina się po górach.

[moonfire]

Ciekawa rzecz o mormonach.

http://ltura.blogspot.com/2016/03/tajem ... monow.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Gdy prawie 200 lat temu pewnej nocy Joseph Smith ujrzał anioła Moroniego, nikt jeszcze nie wyobrażał sobie, że oto moment narodzin nowej religii. Religii tak dziwnej, tak osobliwej, że mało komu wydawać by się mogło, że zadziała. Niezbadane są jednak ścieżki ludzkiej charyzmatyczności oraz inwencji i dwa stulecia później mormonizm – bo tak nazywa się ta religia – jest prężnie działającym ruchem, mającym swoich zwolenników nie tylko w USA, ale na wszystkich kontynentach. Naturalnie, największy wpływ ma w Stanach Zjednoczonych, bo to religia do szpiku kości amerykańska.

[majeku]

W 12 odcinku 7 sezonu South Park mormonizm jest przedstawiony jako coś nad wyraz osobliwego. Nasz katolicyzm to pikuś przy nich. Zaciekawiło mnie to wtedy, może poszukam recenzowanej książki.

[moonfire]

O książce, która mówi o Izraelu z pozycji kolan.

http://ltura.blogspot.com/2016/03/izrael-bez-winy.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Patrząc na dyskusję, którą podejmuje Andrzej Koraszewski wobec Agnieszki Zagner i jej komentatorów pod tekstami, nie sposób nie pozbyć się wrażenia, że ta wojna toczy się wyłącznie w świecie idei lewicowych. I jedno, i drugie reprezentuje światopogląd areligijnej, a nawet antyreligijnej lewicy europejskiej, dla której wartością jest mętnie definiowany humanizm.

[moonfire]

Zmiany, Panowie! Nowy szablon, nowe działy, Litera Tura 2.0.

[moonfire]

Wrzuciłem wywiady, które przeprowadziłem w ostatnich miesiącach.

Groza duchowa, groza historyczna - rozmowa z Jarosławem Jakubowskim - http://ltura.blogspot.com/2016/03/groza ... zmowa.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Akceptowanie stalinizmu jest szaleństwem - rozmowa z Piotrem Lipińskim - http://ltura.blogspot.com/2016/03/akcep ... -jest.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Dżin wyleciał z butelki - rozmowa z Dariuszem Rosiakiem - http://ltura.blogspot.com/2016/03/dzin- ... owa-z.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Zanurzyć się w Rosji - rozmowa z Jackiem Mateckim - http://ltura.blogspot.com/2016/03/zanur ... ckiem.html" onclick="window.open(this.href);return false;

W człowieku są rzeczy nierozpoznawalne - rozmowa z Łukaszem Orbitowskim - http://ltura.blogspot.com/2016/03/w-czo ... walne.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Wielość interpretacji - rozmowa z zespołem George Dorn Screams - http://ltura.blogspot.com/2016/03/wielo ... spoem.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Bohaterowie z pasją - rozmowa z Kamilem Staniszkiem - http://ltura.blogspot.com/2016/03/bohat ... milem.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Udanej lektury!

Czy łączenie recenzji książek i płyt na jednym blogu jest dobrym pomysłem? Jak to widzicie z zewnątrz? Na lepszy jakoś wpaść nie mogę, ale zdaję sobie sprawę z faktu, że nie jest to rozwiązanie idealne.

[dzikens]

Wg mnie spoko, nie widzę problemu w mieszaniu recenzji książek z recenzjami muzyki, filmów itd. Mógłbyś przy okazji wrzucić recki z "Z lochu" bo chyba temat upadł. No i te "logo" to bieda straszna, ale czort z tym.

[moonfire]

Wg mnie spoko, nie widzę problemu w mieszaniu recenzji książek z recenzjami muzyki, filmów itd. Mógłbyś przy okazji wrzucić recki z "Z lochu" bo chyba temat upadł. No i te "logo" to bieda straszna, ale czort z tym.

Właśnie myślałem o tym, aby "Z lochu" zlikwidować i przenieść tamte recki tutaj. Co do logo, próbowałem grzebać w kodzie źródłowym, ale na razie mi się nie udało znaleźć odpowiednich linii. Będę próbował dalej; gotowe szablony mają to do siebie, że trudno w nich znaleźć takie elementy.

[moonfire]

Wrzuciłem nową recenzję na blog. Tym razem piszę o zmianach obyczajowych we Francji i oddawaniu pola islamowi. Można się ze mną nie zgodzić w kwestiach światopoglądowych, ale druga sprawa wydaje się bezdyskusyjna.

http://ltura.blogspot.com/2016/04/koniec-francji_1.html" onclick="window.open(this.href);return false;

I jeśli wobec Kościoła katolickiego politycy francuscy zachowują daleko idącą rezerwę, żeby nie powiedzieć – wrogość, tak w stosunku do islamu widać reakcje zgoła odmienne. Widać umizgi, flirtowanie, próby oswajania, a przede wszystkim chowanie głowy w piasek z hasłem „jeszcze więcej tolerancji”. Polityka ta nie zmieniła się wcale po listopadowych zamachach, które niekiedy Bogdan Dobosz przywołuje. Wówczas Paryż stał się areną wybuchających bomb, na które lud francuski reagował marszami, hasztagami i publicznym odegraniem „Imagine” Lennona.