Co teraz czytacie? v.2

[Plastek]

[Triceratops]

Plastek, ta ksiazka o zyciu podziemnym dobra?

[Plastek]

Plastek, ta ksiazka o zyciu podziemnym dobra?

Tak, moim zdaniem dobra. Ta seria jest w sumie gwarantem jakości, bo nie przypominam sobie kiedy czytałem gniota.

Tymczasem, przez przypadek, odświeżam sobie:



Dick to geniusz, a każdego, kto sądzi inaczej zabiłbym siekierą.

[pr0metheus]

^to chyba nie jest pelny spis. np jest jeszcze takie cos:

http://lubimyczytac.pl/ksiazka/24498/zli-ludzie" onclick="window.open(this.href);return false;

Pełny. "Źli ludzie" są o tyle kontrowersyjni, że niektórzy - w tym ja - nie wliczają tego do kolekcji. Poza tym masz na tej liście wszystko co wyszło w tej serii.

sporo tego. a niektore juz wyprzedane (np. nokturny), wiec nie zbiore calosci. fajna seria, jeszcze sie nie zawiodlem na zadnym tytule

[Plastek]

^to chyba nie jest pelny spis. np jest jeszcze takie cos:

http://lubimyczytac.pl/ksiazka/24498/zli-ludzie" onclick="window.open(this.href);return false;

Pełny. "Źli ludzie" są o tyle kontrowersyjni, że niektórzy - w tym ja - nie wliczają tego do kolekcji. Poza tym masz na tej liście wszystko co wyszło w tej serii.

sporo tego. a niektore juz wyprzedane (np. nokturny), wiec nie zbiore calosci. fajna seria, jeszcze sie nie zawiodlem na zadnym tytule

Masz rację, to świetna seria, choć jak dla mnie kilka wtop jednak było. "Tropiciel duchów" Hodgsona był słaby; "Dziwne zjawiska" Conan Doyle'a wręcz tragiczne. Bardzo dobrze, jednak że seria jest wciąż kontynuowana; jeszcze wszak ze trzy lata temu omalże jej nie zamknięto. Zaczęły wiać jednak dobre wiatry, ładnie klasykę jął wznawiać Vesper, także Zysk i Ska rzucił na rynek książki np. Le Fanu czy Wilkie Collinsa i okazało się, że jest miejsce i są fani klasycznej literatury. Paweł Marszałek z wydawnictwa C&T więc nie zwalnia i plany układa nawet na 2022 rok:).
"Nokturny" powinieneś ustrzelić może na rynku wtórnym, to świetny zbiór.

[pr0metheus]

"Tropiciel duchów" Hodgsona był słaby; "Dziwne zjawiska" Conan Doyle'a wręcz tragiczne.

tych nie czytalem, ale "tropiciela" kupilem bo spodobaly mi sie "szalupy z glen carrig".

co do vesper to rzeczywiscie klasa, zajebiste tytuly wydaja. juz czeka na swoja kolej "rękopis" i "na południe od brazos"

[Plastek]

"Tropiciel duchów" Hodgsona był słaby; "Dziwne zjawiska" Conan Doyle'a wręcz tragiczne.

tych nie czytalem, ale "tropiciela" kupilem bo spodobaly mi sie "szalupy z glen carrig".

co do vesper to rzeczywiscie klasa, zajebiste tytuly wydaja. juz czeka na swoja kolej "rękopis" i "na południe od brazos"

"Szalupy..." są bardzo fajne, ale "Tropiciel..." jest niestety słabszy; przeczytasz zresztą zobaczysz.
Vesper przede wszystkim w tym roku wznawia "Upiorną opowieść" Petera Strauba - to co prawda nieco nowsza rzecz, ale warta uwagi. No i wydadzą wybór opowiadań Stefana Grabińskiego na twardo - kto nie ma musi obowiązkowo kupić.

[Nasum]

Czytałem już sporo o szaleństwie Hitlera, paranoi Stalina, okrucieństwie Idi Amina, bezduszności Himmlera czy o komunistycznym obłędzie Caucescu, ale postać Pol Pota, jednego z najbardziej przerażających tyranów ery nowożytnej, wydaje się stapiać w jedno wszystkie wyżej wymienione cechy. Postać fascynująca, bo jakim trzeba być człowiekiem aby wymordować jedną czwartą swojego kraju w imię idei, nie okazując przy tym ani chwili wahania, skrupułów czy wyrzutów sumienia? Jakim trzeba być człowiekiem aby stworzyć system, w którym cały naród okazał się wrzuconym w jarzmo niewolnictwa, którego nie potrafił sam zrzucić i przyjął niejako z obojętnością?

Książka która przybliża nam postać Pol Pota to wnikliwe stadium tyranii. Pokazuje nam życie tego człowieka od jego narodzin, poprzez okres jego studiów we Francji aż do chwili kiedy stanął na szczycie władzy. Tylko że sama biografia nie wystarczy aby zrozumieć jego fenomen. Autor przybliża nam skomplikowany obraz polityczny Kambodży, Wietnamu, Laosu i Tajlandii, interesy Chin, megalomanię Stanów Zjednoczonych i Związku Radzieckiego a także kolonialne ambicje Francji - bowiem to wszystko razem wzięte jest jednym z czynników które doprowadziły do okrutnej wojny domowej, do wszystkich przewrotów politycznych, do tego całego tygla w którym gotowały się wszystkie prądy i idee polityczne, aż w końcu zrodziły ruch Czerwonych Khmerów. Żeby uzmysłowić sobie że ziarno które oni rzucili mogło zakiełkować i wydać swoje zatrute owoce, autor przybliża nam społeczeństwo Kambodży. Aż dziw bierze, że niemal 80% społeczeństwa to byli chłopi, z czego niemal połowa żyła bez prądu, bez świadomości czym jest samochód, lodówka, radio, ich dzieci żyły w skrajnej nędzy łowiąc jaszczurki na obiad; z drugiej strony stolica, która nie różniła się zbytnio od wszystkich stolic, z księciem który rządził krajem, kliką, która była zepsuta i skorumpowana do szpiku kości. Bezduszny buddyzm, który miał wpływ na sposób myślenia Khmerów, dążący do nirwany, a także zacofanie kraju, skrajny zabobon - książę radził się astrologów w sprawie plonów, jeden z przywódców puczu nakreślał magiczne okręgi przez które mieli nie przedostać się Khmerzy - to wszystko to tylko część układanki która pokazuje klimat tego kraju i czynniki, które popchnęły go w otchłań.


Czytając książkę, ma się wrażenie nakręcania spirali przemocy, okrucieństwa, terroru do niewyobrażalnych rozmiarów, cały czas czekałem kiedy ta sprężyna pęknie, ale z każdym rozdziałem spręzyna była ściskana jeszcze mocniej, krew zaczęła płynąć wzburzonym, rwącym potokiem, spieniona od obłędu, kipiąca od krzyku mordowanych, przerażająca swoim bezsensem. Bo jak inaczej można nazwać wyrok śmierci za noszenie okularów? Za zbyt gładkie dłonie? Za znajomość języka obcego? Duszenie workami, centra tortur, ewakuacja mieszkańców miast na wieś... Trudne do wyobrażenia opisy masowych egzekucji podczas exodusu ludności z miast na wieś, mordowanie słabych, rannych, wycieńczonych... jak komuś mało, to niech dotrwa do momentu kiedy cały kraj stał się dosłownie jednym, wielkim obozem koncentracyjnym, z którym nie może się równać nawet Korea Północna. Wróg to był wróg, Czerwoni Khmerzy nie robili żadnej różnicy i mordowali wszystkich bez wyjątku - łącznie z kilkumiesięcznymi dziećmi. Ciężarnym kobietom rozpruwano brzuchy a ich płody wieszano nad ogniskiem aby się zasuszyły i stały amuletami....

Książka wymagająca, bowiem imiona i nazwiska 'bohaterów" to nie przyjęte jak w naszej strefie kulturalnej, krótkie, niemal identycznie brzmiace sprawiają na samym początku nieco kłopotu. świetnie opisana wojna, jej przyczyny, rozmiar i absolutny bezsens tematycznie jest naprawdę ciężka - trudno sobie wyobrazić, że największa militarna potęga świata zrzuciła na ten mały, zacofany kraj więcej bomb niż wszyscy alianci w czasie drugiej wojny światowej.... Ta książka to zapis snu wariata, to piekło na Ziemi, czasem niewyobrażalna przez swoje okrucieństwo i trudno przyswajalna, bo bardzo często zadawałem sobie pytanie czy to aby nie wymysł autora, czy to wszystko rzeczywiście miało miejsce?

Serdecznie polecam, jedna z ciekawszych pozycji.

[Heretyk]

^mówiłem :)

świetna recenzja swoją drogą

[Nasum]

^mówiłem :)

świetna recenzja swoją drogą

Pamiętam, pamietam ;-) teraz połykam biografię kolejnej kreatury: Stalin. Terror absolutny. Faktycznie, jak na razie bardziej jest azywana rewolucja, bolszewizm i zalążki stalinizmu z punktu widzenia obserwatora, jak na razie nie jestem karmiony suchymi faktami kiedy się urodził Stalin, kiedy zaczął uczęszczać do seminarium itp, itd - te fakty każdy kto czytał choć jedną jego biografię już zna, natomiast ten zabieg jest całkiem ciekawy i interesujący.

[Wasyl]

[Plastek]

[Heretyk]

jedna z książek, które "zrobiły" mi dzieciństwo. piękna sprawa

[Wasyl]

Tak. Była w niej magia. Teraz cisnę z dzieciakiem (lektura) i tej magii jakby mniej. :)
Krótkie, proste historie. Została nostalgia. Szkoda, że takiego świata już nie ma.

[Plastek]

jedna z książek, które "zrobiły" mi dzieciństwo. piękna sprawa

U mnie podobnie, przeczytałem to jak byłem mały i rozjebało mnie; także Muminki wtedy ceniłem. Gdy byłem nieco starszy to znalazłem w domu jakieś stare wydania "Wyspy skarbów" Stevensona, "Przygód Bena Gunna" Delderfielda i "Tajemniczej wyspy" Verne'a. Zacząłem to czytać i jebło mnie okrutnie. Czytałem po nocach, z przysłowiową latarką pod kołdrą - serio. Od tych książek wszystko się u mnie zaczęło i gdym je zeżarł, wiedziałem już, że będę czytał całe życie na kilogramy, aż mi gały wyskoczą dupą, a suty będą strzelać jak popcorn.

[Wasyl]

Muminki były świetne, wszystkie części dostępne w bibliotece przeczytałem. Moją książką dzieciństwa był jednak Kubuś Puchatek. Z taką okładką. Znałem wszystkie wierszyki i mruczanki na pamięć. Jeszcze w liceum je dziewczynom recytowałem :)

[Plastek]

Muminki były świetne, wszystkie części dostępne w bibliotece przeczytałem. Moja książka dzieciństwa był jednak Kubuś Puchatek. Z taką okładką. Znałem wszystkie wierszyki i mruczanki na pamięć. Jeszcze w liceum je dziewczynom recytowałem :)

Miałem dokładnie to samo wydanie:) Piękna i mądra książka, muszę do tego wrócić któregoś dnia.

[Heretyk]

hehe... mam podobnie, w sumie niesamowita sprawa, jak to, co czytaliśmy w dzieciństwie nas ukształtowało i wpłynęło na psychikę. mnie się autentycznie łezka kręci w oku gdy wspominam ten cudowne książki :)

[Plastek]

Nie ma się czemu dziwić, to są jak mówiłem piękne i mądre książki. Takiego klimatu i smaczków jak mają Muminki czy Kubuś próżno szukać nawet w książkach dla dorosłych. Buka, Hatifnatowie, Too-tiki, Filifionka, Topik i Topcia, Paszczak, Latarnik, Lodowa Pani - Kaelan Mikla po islandzku;) - pamiętam te postaci do dziś.

[Wasyl]

Dlatego cieszę się niezmiernie, że mój mały zaczyna pomału wchodzić w takie lektury. W pewnym stopniu wrócę sobie z nim do książek z dzieciństwa. U mnie nie ma zmiłuj, będzie czytał wszystkie lektury. Nie ma oglądania ekranizacji czy czytania streszczeń.
A Miś o Małym Rozumku był mądrzejszy- kurcze nie był, nadal jest- od większości znanych mi dorosłych.