Misþyrming - Söngvar Elds Og Óreiðu [2015]

[Gumiak]

Wywiade i albume

http://www.bardomethodology.com/article ... interview/" onclick="window.open(this.href);return false;

[Block69]

Przesłuchałem z połowę jednym uchem i pod koniec coś dużo zaczęło NACHTMYSTIUM zalatywać. Obada się kiedyś na spokojnie.

[Bloodcult]

Od zawsze to była hipsteriada. Hype zrodzony tylko dlatego że wydawało to TP.

[Sodomix]

Płyta nudzi mnie mniej więcej w polowie(podobnie miałem z poprzednia)
Skojarzenia z nachtmystium bardzo trafne!

Chujnia i tyle.

[valmir]

a mi się podoba. takie leciutkie pitolenie w sam raz na szusowanie hulajką po mieście (nie elektryczną ( ͡° ͜ʖ ͡°) )

[Janusz Kobus]

Wytrzymałem półtora piosenki. O ile umiem sobie wyobrazić, że takie granie ma swoich zwolenników (mając o takich zwolennikach dość niepochlebną opinię), to nie potrafię zrozumieć czemu NOEVDIA przygarnęła taki zespół. Kończą im się pomysły, wizja rozmienia na drobne?

[hungry_slave]

Nie słychać już tego chamskiego jechania ze Svartidauði czy Deathspell Omega, wręcz inny zespół, powiedziałbym, że nawet lepiej mi się przy tym wali konia do zdjęć pani premier Islandii - Katrín Jakobsdóttir, niż przy debiucie czy splicie.

[DeadButDreaming]

I to jest recenzja!

[Scorn]

Mnie się podoba, choć to zaskakująco melodyjny album. Debiut był jakiś cięższy i mroczniejszy.
Kibicuję im, obok Svartidauði moi ulubieni Islandczycy.

A już za 2 tygodnie wysłucham całego materiału na żywo.

[DeadButDreaming]

No przyjebali, powiem wstępnie. No dobre to jest, może nawet w chuj dobre, może nawet objechali Was wszystkich na zakręcie po zewnętrznej.

[Ogre]

Pani Premier Islandii jest całkiem zgrabna, to prawda - niemniej nawet Ona nie pomoże chłopakom z Misþyrming. Zacząłem ziewać po 20 minutach, a po kolejnych 10 zastanawiać się ile jeszcze to potrwa i jak dobrnąć do końca płyty.
Pomyślałem, ze nie trafili na swój dzień i dałem Ich nowej twórczości jeszcze dwie szanse - i kiepsko ten czas wspominam. Może wrócę do najnowszego albumu za jakiś czas, bo jak na razie nie porwali mnie zupełnie.

[Ubzdur]

Nic specjalnego. Jak na tak melodyjny album zdecydowanie brakuje tu „hook’ów”

[jesusatan]

https://arrundergroundmetal.blogspot.co ... leymi.html" onclick="window.open(this.href);return false;

[maciek z klanu]

Płyta położona przez stadionowe wokale i cukierkowe gitary. Słabo.

[[V]]

Nic specjalnego. Jak na tak melodyjny album zdecydowanie brakuje tu „hook’ów”

Dokładnie tak.

[Scorn]

Po koncercie jeszcze bardziej mi się podoba. Ładne melodie, ale i pierdolnięcia nie brakuje. Mocno koncertowy materiał.

Co do tych hooków - przecież takie Ísland, steingelda krummaskuð czy Algleymi to nieliche przeboje, długo nie chcą wyjść z głowy.

[Drone]

Przyznam się bez bicia: gdy zobaczyłem, że ten zespół, którego pierwszą płytę wrzuciłem do dołu z wapnem, nagrywa teraz dla N.E.D., to pomyślałem, że to chyba będzie pierwsza płyta z ich logo, którą sobie odpuszczę. Ale z kronikarskiego obowiązku wrzuciłem ją na ruszt i ku mojemu zdumieniu mamy tu już kompletnie inny zespół niż na debiucie. Melodyjna jazda w stylu najbardziej śpiewnych momentów z DISSECTION połączona z młodzieńczą energią i - przede wszystkim - rockowym luzem, powoduje, że chce się do tej płyty autentycznie wracać.

Wrzuciłem potem jedynkę, żeby sprawdzić, czy dobrze to pamiętam. I o ile są tam rzeczywiście fajne momenty w stylu raczej norweskim (a to MAYHEM, a to skrzypiący DARK THRONE), to są i jakieś niepotrzebne melodyjki zahaczające niemalże o folk z lasu. Dalej będę się trzymał opinii (choć już nie tak mocno), że jedynka to nic nadzwyczajnego. Za to ta nowa jak dla mnie jest super: przy całej swojej lekkości i melodyjności nie wpada w rajtuzowatość.

Może i zadziałała magia N.E.D., może przemawia przeze mnie koniunkturalizm i fanatyzm marki, ale na tę chwilę podoba mi się ta płyta (i już dawno kupiłem ją na cd) ;)

[Bloodcult]

Drone, ostatni płomień zgasł...

[Drone]

Gdybym miał córkę, dałbym jej na imię Transgresja.

[Scorn]

Przyznam się bez bicia: gdy zobaczyłem, że ten zespół, którego pierwszą płytę wrzuciłem do dołu z wapnem, nagrywa teraz dla N.E.D., to pomyślałem, że to chyba będzie pierwsza płyta z ich logo, którą sobie odpuszczę. Ale z kronikarskiego obowiązku wrzuciłem ją na ruszt i ku mojemu zdumieniu mamy tu już kompletnie inny zespół niż na debiucie. Melodyjna jazda w stylu najbardziej śpiewnych momentów z DISSECTION połączona z młodzieńczą energią i - przede wszystkim - rockowym luzem, powoduje, że chce się do tej płyty autentycznie wracać.

Wrzuciłem potem jedynkę, żeby sprawdzić, czy dobrze to pamiętam. I o ile są tam rzeczywiście fajne momenty w stylu raczej norweskim (a to MAYHEM, a to skrzypiący DARK THRONE), to są i jakieś niepotrzebne melodyjki zahaczające niemalże o folk z lasu. Dalej będę się trzymał opinii (choć już nie tak mocno), że jedynka to nic nadzwyczajnego. Za to ta nowa jak dla mnie jest super: przy całej swojej lekkości i melodyjności nie wpada w rajtuzowatość.

Może i zadziałała magia N.E.D., może przemawia przeze mnie koniunkturalizm i fanatyzm marki, ale na tę chwilę podoba mi się ta płyta (i już dawno kupiłem ją na cd) ;)

Zgadzam się w całej rozciągłości, z tym zastrzeżeniem, że ja lubię ich debiut.

Algleymi to jednak przynajmniej klasa wyżej. Fantastyczna płyta. Spodziewałem się, że dość szybko mi się znudzi z powodu melodyjności i łatwej przyswajalności, ale nic takiego nie miało miejsca. Ten album wciąż rośnie, choć od premiery minęła kupa czasu.

Tak, jest tu wiele luzu i młodzieńczej energii (jeszcze wyraźniej czuć to podczas ich występu na żywo), ale nad całością unosi się jakiś złowrogi duch, zwiastujący upadek i rozkład. Z zawartością muzyczną dobrze koresponduje zatem tytuł - Algleymi czyli zapomnienie, niepamięć.