DEAD CAN DANCE

[trup]

Taką poniekąd mini audiobiografią i biografią (przeplatane wypowiedziami) w pewnym momencie było "TOWARD THE WITHIN".
Po obejrzeniu wideo od razu wiadomo, dlaczego nie mają obszernej biografii. Są skryci i mało wylewni.
Wolą kreować niż o sobie mówić.
Ale pewnie ktoś kiedyś się pokusi.

[trup]

debiut !

tak. Debiut pierwszy. poprawiłem. Bo o to mi chodziło.

[ŚWIAT BEZ KOŃCA]

Żeby sobie zobaczyć postęp, ewolucję, róznice posłuchaj 5 płyt. Pierwsze dwie dobrałeś dobrze.
1. Gotycka wręcz "Dead Can Dance"
1. WITHIN THE REALM OF A DYING SUN
2. "INTO THE LABIRYNT" lub ew. AION lub ew. SERPENT'S EGG- monumentalne arcydzieła
3. SPIRITCHASER - mocno etniczna.

Dead Can Dance to nie jest zespół. To jest zjawisko nadprzyrodzone muzycznie.

Myślę nad dokupieniem reszty dysko, płyty są cudownie wręcz tanie, wszystko po 25 zł więc w sumie czemu nie. Tylko nie lubię już za bardzo się spieszyć, stary się robię;) Niemniej te do 1996 można by nabyć.

[trup]

Wszystko miałem na kasetach. Niedawno właśnie powychodziły reedycje na CD i ja sobie kupowałem. Chyba wszystkie poza SPIRITCHASER były. Ale tę na CD miałem już wcześniej. Teraz są tańsze. Ja nie wytrzymałem i kupowałem po 46 pln

[maciek z klanu]

SPIRITCHASER tez jeszcze nie dawno w media markt leżal za 19,99.... tak z rok temu jak byl boom w media markt na dead can dance i prawie wszystkie płyty były za 19,99

Ps i też w takiej cenie wziąłem wtedy jeszcze Mirror Pool od Lisy

[trup]

Nie widziałem jej. Ale i tak miałem wczesniej. Co do cen - widocznie się pospieszylem. Trudno.

[maciek z klanu]

Ja miałem w ręce, ale wybrałem debiut i ta z zieloną okladka bo tak przy okazji innych płytowych zakupów w media 40zl zostało

[trup]

Pamiętam jak usłysząłem Frontier i The Protagonist z tej składanki na winylu:


https://4ad.com/releases/46


Hot Doggie
This Mortal Coil - Acid, Bitter And Sad
The Wolfgang Press - Cut The Tree
Throwing Muses - Fish
Dead Can Dance - Frontier
Cocteau Twins - Crushed
Dif Juz - No Motion
Clan Of Xymox - Muscoviet Mosquito
Dead Can Dance - The Protagonist


Pozamiatało mnie. Inni wykonawcy bdb, ale te dwa utwory to jest magia.

[Wódka i Piwo]

Pamiętam jak usłysząłem Frontier i The Protagonist z tej składanki na winylu:


https://4ad.com/releases/46


Hot Doggie
This Mortal Coil - Acid, Bitter And Sad
The Wolfgang Press - Cut The Tree
Throwing Muses - Fish
Dead Can Dance - Frontier
Cocteau Twins - Crushed
Dif Juz - No Motion
Clan Of Xymox - Muscoviet Mosquito
Dead Can Dance - The Protagonist


Pozamiatało mnie. Inni wykonawcy bdb, ale te dwa utwory to jest magia.

Gdzieś w 1991 roku sięgnąłem po ten składak z półki starszego brata. Winyl dziś jest już w mojej kolekcji, a miłość do DCD trwa niezmiennie. Tak jak piszesz, te dwa utwory to magia.

[Lord Gorloj]

Ja sie wtrombolę i napiszę że "Dionysus" jest super, słucham regularnie i podoba mi się w chuj. Stawiam na równi z klasyką zespołu, nie mam z tym żadnych problemów, zresztą najczęściej jej właśnie teraz słucham. Pewnie dlatego, że całą resztę mam osłuchaną na pamięć na wszystkie strony.
Taka ta płyta jest taka pozytywna, lekka, przestrzenna, kolorowa, słoneczna i śródziemnomorska. Zupełnie nieblackmetalowa i bardzo dobrze. Słońce świeci, fale biją o skaliste brzegi Itaki, Penelopa siedzi na trawie, pije wino, pogryza oliwki i patrzy jak Telemach popierdala w zatoce na żagłowce. Odyseusza nie ma, ale i tak jest zajebiście. Taki klimat.

[moonfire]

Dla mnie liczą się wszystkie albumy między debiutem a "Into the Labyrinth". Co do skojarzeń, absolutnie nie wiąże mi się ich muzyka z black metalem, to raczej muzycy BM i sceny ethereal (np. Arcana) próbowali odtworzyć nastrój i brzmienie dźwięków DCD. Jest jednak pewien problem, mianowicie, muzyka DCD, mimo że tajemnicza, ma w sobie pierwiastki pozytywnej duchowości. Natomiast robić z tych brzmień i harmonii jakieś satanistyczne gówno czy wydobywać jedynie mrok (z całej palety barw tej muzyki), to kompletna wiocha. Dlatego DCD bardzo lubię, a inspiracji już nie bardzo.

Biografię Tomasza Słonia kiedyś miałem, ale komuś pożyczyłem dawno temu i już do mnie nie wróciła. Pamiętam, jak Beksiński się zżymał, że autor przedstawił Lisę i Brendana jak zwykłych ludzi, a nie poetów z parnasu. Ale swoją drogą Beksiński, mimo że wychowałem się na jego audycjach, potrafił promować straszne gówna - na przykład jemu "zawdzięczamy" popularność Lacriszmaty.

[Wódka i Piwo]

Ja sie wtrombolę i napiszę że "Dionysus" jest super, słucham regularnie i podoba mi się w chuj. Stawiam na równi z klasyką zespołu, nie mam z tym żadnych problemów, zresztą najczęściej jej właśnie teraz słucham. Pewnie dlatego, że całą resztę mam osłuchaną na pamięć na wszystkie strony.
Taka ta płyta jest taka pozytywna, lekka, przestrzenna, kolorowa, słoneczna i śródziemnomorska. Zupełnie nieblackmetalowa i bardzo dobrze. Słońce świeci, fale biją o skaliste brzegi Itaki, Penelopa siedzi na trawie, pije wino, pogryza oliwki i patrzy jak Telemach popierdala w zatoce na żagłowce. Odyseusza nie ma, ale i tak jest zajebiście. Taki klimat.

[helpme]

(Lisa zresztą też ma tutaj taki odjazd - "The Wind that Shakes the Barley" o wymowie antywojennej).

Poruszyłeś kilka ciekawych wątków, ale na razie tak z kronikarskiego obowiązku - ten utwór to stara irlandzka pieśń czyli właściwie cover w wykonaniu Lisy Gerrard Ja osobiście uwielbiam "Into the Labyrinth", bo to początek mojej znajomości z DCD...
I tak zupełnie przy okazji - Abramelin chyba do dziś pozostaje jednym z mniej oczywistych zespołów, które podjęły się nagrania własnej wersji utworu DCD:

[trup]

Łooo! W życiu tego nieslyszalem! BDB!

[ŚWIAT BEZ KOŃCA]

(Lisa zresztą też ma tutaj taki odjazd - "The Wind that Shakes the Barley" o wymowie antywojennej).

Poruszyłeś kilka ciekawych wątków, ale na razie tak z kronikarskiego obowiązku - ten utwór to stara irlandzka pieśń czyli właściwie cover w wykonaniu Lisy Gerrard

Wiem, ale zmieniła tekst by miał wymowę antywojenną

[helpme]

(Lisa zresztą też ma tutaj taki odjazd - "The Wind that Shakes the Barley" o wymowie antywojennej).

Poruszyłeś kilka ciekawych wątków, ale na razie tak z kronikarskiego obowiązku - ten utwór to stara irlandzka pieśń czyli właściwie cover w wykonaniu Lisy Gerrard

Wiem, ale zmieniła tekst by miał wymowę antywojenną

A skąd masz informację, że zmieniła tekst? Na tyle na ile widziałem oryginał, nie ma raczej różnic. Na albumie jako autor tekstu jest wymieniony tylko irlandzki poeta.

[ŚWIAT BEZ KOŃCA]

Poruszyłeś kilka ciekawych wątków, ale na razie tak z kronikarskiego obowiązku - ten utwór to stara irlandzka pieśń czyli właściwie cover w wykonaniu Lisy Gerrard

Wiem, ale zmieniła tekst by miał wymowę antywojenną

A skąd masz informację, że zmieniła tekst? Na tyle na ile widziałem oryginał, nie ma raczej różnic. Na albumie jako autor tekstu jest wymieniony tylko irlandzki poeta.

Wiki: Utwór „The Wind That Shakes the Barley” to irlandzka ballada napisana w XIX w. przez Roberta Dwyera Joyce’a. Lisa Gerrard sporządziła własną wersję ballady, w celu nadania jej wymowy antywojennej.

Moze cos zle tu rozumiem ale nie widzialem innej mozliwosci nadania wymowy antywojennej jak zmiana teskstu, chocby niewielka

[helpme]

Wiki: Utwór „The Wind That Shakes the Barley” to irlandzka ballada napisana w XIX w. przez Roberta Dwyera Joyce’a. Lisa Gerrard sporządziła własną wersję ballady, w celu nadania jej wymowy antywojennej.

Moze cos zle tu rozumiem ale nie widzialem innej mozliwosci nadania wymowy antywojennej jak zmiana teskstu, chocby niewielka

Hmm, ten utwór sam w sobie obrazuje tragiczne konsekwencje konfliktu zbrojnego, tutaj akurat jednostkowe, bo bohater traci przez to ukochaną, więc to dość zastanawiające, co trzeba by było tam zmienić, żeby nabrał charakteru "antywojennego". Jak tak teraz patrzę to w wersji DCD nie ma po prostu przedostatniej zwrotki oryginału.

[ŚWIAT BEZ KOŃCA]

Moze ktos cos przekrecil na podstawie wywiadu tlumaczonego na polski, a moze cos zle zrozumial. Ostatecznie znaczenie ma chyba tylko to ze ma to miec wydzwiek antywojenny.

[helpme]

A może rozchodzi się o to, że w tej pominiętej strofie są słowa "...my vengeance on the foe...", ale to tylko takie domysły.