III Wojna Światowa

[Medard]

Ukry podali takie straty ruskich:
"Szacowane straty przeciwnika to: czołgi – ponad 30 jednostek, bojowe wozy opancerzone – do 130 jednostek, samoloty – 5, śmigłowce – 6" - przekazały Siły Zbrojne Ukrainy.

[empir]

Ukry podali takie straty ruskich:
"Szacowane straty przeciwnika to: czołgi – ponad 30 jednostek, bojowe wozy opancerzone – do 130 jednostek, samoloty – 5, śmigłowce – 6" - przekazały Siły Zbrojne Ukrainy.

Bez porównania ze stratami Ukraińców ciężko porównywać.
Poproszę o tabelkę w excelu.

[mocny2_3]

Prezydent Zełenski mówi, że Ukraina "została pozostawiona sama sobie" w walce z Rosją.

Chyba ktoś tu zaczyna pękać.W sumie to sie nie dziwie

[trup]

Polska nie jest bezpieczna. Eksperci kreślą scenariusze wciągnięcia państw NATO w konflikt na Ukrainie [ANALIZA]
https://wyborcza.pl/7,75399,28153560,po ... iecia.html

W eksperckich analizach rozwoju inwazji Rosji na Ukrainę powraca czarny scenariusz, w którym wojna Rosji z Ukrainą obejmuje należące do NATO państwa Europy Środkowej i państwa bałtyckie, wciągając w konflikt cały Sojusz Północnoatlantycki.

Właściwie w punktach taki scenariusz opisuje na łamach „Foreign Policy" Jerad I. Harper, pułkownik US Army i wykładowca w amerykańskiej Army War College. Według niego ukraińska armia mimo reform nie jest w stanie przeciwstawić się rosyjskiej inwazji z trzech stron – jednak przegrana w otwartej walce będzie dopiero początkiem.

Jak wielu innych analityków Harper przyszłość konfliktu widzi w walce Rosji z ukraińską partyzantką – i to właśnie w konsekwencjach prób Kremla, by kontrolować prowadzącą walkę partyzancką Ukrainę, ten ekspert widzi potencjał rozlania się konfliktu na państwa NATO. Wprost wskazuje na Polskę, która jego zdaniem niebawem stanie przed wyborem: czy stać się zapleczem dla ukraińskiej walki partyzanckiej, czy nie.

„Szybkie postępy rosyjskiej inwazji z dużym prawdopodobieństwem zaowocują pozostaniem znacznej liczby ukraińskich żołnierzy i cywilów z dostępem do broni oraz motywacją do odbicia swojego państwa. Państwa demokratyczne w regionie – takie jak Polska i państwa bałtyckie, które niedawno wstąpiły do NATO, mając poważne i uzasadnione historią powody, by obawiać się rosyjskiej agresji, a także tradycje patriotyczne obejmujące romantyczne zrywy partyzanckie – właściwie na pewno staną się bazami dla bojowników. Ochotnicy i niejawne wsparcie pojawi się tym bardziej, jeśli ukraińscy partyzanci okażą się zdolni upuścić Rosjanom krwi" – pisze autor, podkreślając, że państwa demokratyczne nie będą w stanie wspierać ukraińskiej partyzantki w taki sposób, by pozostało to w ukryciu.

Tu Harper sięga po przykłady oporu partyzanckiego podczas amerykańskich wojen w Afganistanie i Wietnamie, gdzie państwa trzecie (odpowiednio Syria i Pakistan oraz Laos i Kambodża) pełniły funkcję baz dla działań partyzanckich. I przypomina, że Amerykanie zaatakowali Kambodżę w 1970 r. i Laos w 1971 r.

„Skuteczna partyzantka ukraińska, skutkująca rosnącymi stratami Rosji w ludziach, będzie stwarzać presję, by wyeliminować bazy ruchu oporu w krajach ościennych. Moskwa nie chce potoku worków z ciałami, który osłabiłby pozycję Putina w kraju" – tłumaczy autor, podkreślając, że zgodnie z traktatami NATO taki atak pociągnąłby za sobą eskalację do poziomu wojny światowej.

„Byłoby niezwykle trudne dla państw granicznych NATO, by bezczynnie patrzeć na rosyjską agresję, odmawiając Ukraińcom walczącym o wolność podstawowej pomocy, takiej jak schronienie i opieka medyczna, a prawdopodobnie również innej. Implikacje jednak są czymś, co trzeba rozważyć, bo obie opcje obciążone są wysokim ryzykiem" – podsumowuje autor tekstu w „Foreign Policy".
„Foreign Affairs": Rosja wygra, dalej jest tylko gorzej

Nieco inaczej patrzą na sytuację waszyngtońscy analitycy „Foreign Affairs" – profesor Michael Kimmage, były doradca Departamentu Stanu USA ds. Rosji i Ukrainy, oraz naukowczyni Liana Fix – którzy argumentują, że w błędzie są ci, którzy prognozują, że Putin będzie miał duże trudności z opanowaniem Ukrainy lub wprowadzeniem tego państwa w stan permanentnego kryzysu.

ch analiza poświęcona jest konsekwencjom zwycięstwa Rosji na Ukrainie dla stanu bezpieczeństwa w Europie – w ich ocenie oznacza ona potężną utratę pozycji w Europie przez Niemcy, wzrost znaczenia Francji, Wielkiej Brytanii, a przede wszystkim Stanów Zjednoczonych. Prognozują oni, że na granicach NATO – do którego dołączą Finlandia i Szwecja – polityka bezpieczeństwa Zachodu będzie się kończyć, bo na więcej po prostu nie będzie środków.

„Europejscy liderzy staną przed podwójnym wyzwaniem: dostosowania polityki bezpieczeństwa w Europie i niezostania wciągniętym w większą wojnę z Rosją. Te dwa cele niekoniecznie będą ze sobą kompatybilne" – przestrzegają.

Według tych analityków główne niebezpieczeństwo eskalacji konfliktu będzie wynikać nie ze wsparcia dla ukraińskiej partyzantki – choć wspominają również o tym – ale z permanentnej wojny informacyjnej i gospodarczej. Z jednej strony będzie to zachęcać słabą gospodarczo, a silną militarnie Rosję do sięgnięcia po swój najmocniejszy argument – czyli armię – z drugiej może oznaczać zniszczenie kruchej politycznej jedności Sojuszu Północnoatlantyckiego.

„Zimnowojenne analogie nie będą pomocne w świecie z podporządkowaną Rosji Ukrainą. Granica podczas zimnej wojny miała punkty zapalne, ale była stabilna i akceptowalna dla obu stron, co potwierdziło porozumienie helsińskie z 1975 r. Zajęcie Ukrainy przez Rosję natomiast otworzy olbrzymią przestrzeń destabilizacji wiodącą od Estonii, przez Polskę, po Rumunię i Turcję" – podkreślają. Z drugiej strony USA będą coraz mocniej naciskane przez Chiny w rejonie Azji i Pacyfiku.

Prawdziwe ryzyko jednak ich zdaniem leży w konsekwencjach społeczno-politycznych tych presji, bo dołożenie się konsekwencji wojny i sankcji ekonomicznych do już lawinowo rosnących kosztów życia oraz konieczność przyjęcia olbrzymich grup uchodźców mogą doprowadzić do głębokich zmian politycznych w państwach demokratycznych, co przeciwnicy Zachodu mogą wspierać propagandowo i cyberatakami.

„Świętym Graalem tych starć w przestrzeni informacji, polityki i cyberzbrojeń będą amerykańskie wybory prezydenckie w 2024 r. Od tego będzie zależeć przyszłość Europy. Wybór Donalda Trumpa albo podobnego do Trumpa kandydata może zniszczyć relacje transatlantyckie w najtrudniejszym dla Europy czasie, stawiając pod znakiem zapytania NATO i oferowane przezeń gwarancje bezpieczeństwa" – piszą analitycy „Foreign Affairs".

What would a Russian victory in Ukraine mean for the West?

https://www.foreignaffairs.com/articles ... _daily_soc

What if Russia Wins?
A Kremlin-Controlled Ukraine Would Transform Europe

When Russia joined the ongoing civil war in Syria, in the summer of 2015, it shocked the United States and its partners. Out of frustration, then President Barack Obama claimed that Syria would become a “quagmire” for Russia and Russian President Vladimir Putin. Syria would be Russia’s Vietnam or Putin’s Afghanistan, a grievous mistake that would eventually rebound against Russian interests.

Syria did not end up as a quagmire for Putin. Russia changed the course of the war, saving Syrian President Bashar al-Assad from impending defeat, and then translated military force into diplomatic leverage. It kept costs and casualties sustainable. Now Russia cannot be ignored in Syria. There has been no diplomatic settlement. Instead, Moscow has amassed greater regional clout, from Israel to Libya, and retained a loyal partner in Assad for Russia’s power projection. In Syria, what the Obama administration failed to anticipate was the possibility that Russia’s intervention would succeed.

In the surreal winter of 2021–22, the United States and Europe are once again contemplating a major Russian military intervention, this time in Europe itself. And once again, many analysts are warning of dire consequences for the aggressor. On February 11, British Minister of State for Europe James Cleverly predicted that a wider war in Ukraine “would be a quagmire” for Russia. In a rational cost-benefit analysis, the thinking goes, the price of a full-scale war in Ukraine would be punishingly high for the Kremlin and would entail significant bloodshed. The United States has estimated as many as 50,000 civilian casualties. Along with undermining Putin’s support among the Russian elite, who would suffer personally from the ensuing tensions with Europe, a war could endanger Russia’s economy and alienate the public. At the same time, it could bring NATO troops closer to Russia’s borders, leaving Russia to fight a Ukrainian resistance for years to come. According to this view, Russia would be trapped in a disaster of its own making.

Nevertheless, Putin’s cost-benefit analysis seems to favor upending the European status quo. The Russian leadership is taking on more risks, and above the fray of day-to-day politics, Putin is on a historic mission to solidify Russia’s leverage in Ukraine (as he has recently in Belarus and Kazakhstan). And as Moscow sees it, a victory in Ukraine might well be within reach. Of course, Russia might simply prolong the current crisis without invading or find some palatable way to disengage. But if the Kremlin’s calculus is right, as in the end it was in Syria, then the United States and Europe should also be prepared for an eventuality other than quagmire. What if Russia wins in Ukraine?

If Russia gains control of Ukraine or manages to destabilize it on a major scale, a new era for the United States and for Europe will begin. U.S. and European leaders would face the dual challenge of rethinking European security and of not being drawn into a larger war with Russia. All sides would have to consider the potential of nuclear-armed adversaries in direct confrontation. These two responsibilities—robustly defending European peace and prudently avoiding military escalation with Russia—will not necessarily be compatible. The United States and its allies could find themselves deeply unprepared for the task of having to create a new European security order as a result of Russia’s military actions in Ukraine.
Many Ways to Win

For Russia, victory in Ukraine could take various forms. As in Syria, victory does not have to result in a sustainable settlement. It could involve the installation of a compliant government in Kyiv or the partition of the country. Alternatively, the defeat of the Ukrainian military and the negotiation of a Ukrainian surrender could effectively transform Ukraine into a failed state. Russia could also employ devastating cyberattacks and disinformation tools, backed by the threat of force, to cripple the country and induce regime change. With any of these outcomes, Ukraine will have been effectively detached from the West.

If Russia achieves its political aims in Ukraine by military means, Europe will not be what it was before the war. Not only will U.S. primacy in Europe have been qualified; any sense that the European Union or NATO can ensure peace on the continent will be the artifact of a lost age. Instead, security in Europe will have to be reduced to defending the core members of the EU and NATO. Everyone outside the clubs will stand alone, with the exception of Finland and Sweden. This may not necessarily be a conscious decision to end enlargement or association policies; but it will be de facto policy. Under a perceived siege by Russia, the EU and NATO will no longer have the capacity for ambitious policies beyond their own borders.

The United States and Europe will also be in a state of permanent economic war with Russia. The West will seek to enforce sweeping sanctions, which Russia is likely to parry with cyber-measures and energy blackmailing, given the economic asymmetries. China might well stand on Russia’s side in this economic tit for tat. Meanwhile, domestic politics in European countries will resemble a twenty-first-century great game, in which Russia will be studying Europe for any breakdown in the commitment to NATO and to the transatlantic relationship. Through methods fair and foul, Russia will take whatever opportunity comes its way to influence public opinion and elections in European countries. Russia will be an anarchic presence—sometimes real, sometimes imagined—in every instance of European political instability.

Cold War analogies will not be helpful in a world with a Russianized Ukraine. The Cold War border in Europe had its flash points, but it was stabilized in a mutually acceptable fashion in the Helsinki Final Act of 1975. By contrast, Russian suzerainty over Ukraine would open a vast zone of destabilization and insecurity from Estonia to Poland to Romania to Turkey. For as long as it lasts, Russia’s presence in Ukraine will be perceived by Ukraine’s neighbors as provocative and unacceptable and, for some, as a threat to their own security. Amid this shifting dynamic, order in Europe will have to be conceived of in primarily military terms—which, since Russia has a stronger hand in the military than in the economic realm, will be in the Kremlin’s interest—sidelining nonmilitary institutions such as the European Union.

Russia has Europe’s largest conventional military, which it is more than ready to use. The EU’s defense policy—in contrast to NATO’s—is far from being able to provide security for its members. Thus will military reassurance, especially of the EU’s eastern members, be key. Responding to a revanchist Russia with sanctions and with the rhetorical proclamation of a rules-based international order will not be sufficient.
Imperiling Europe's East

In the event of a Russian victory in Ukraine, Germany‘s position in Europe will be severely challenged. Germany is a marginal military power that has based its postwar political identity on the rejection of war. The ring of friends it has surrounded itself with, especially in the east with Poland and the Baltic states, risks being destabilized by Russia. France and the United Kingdom will assume leading roles in European affairs by virtue of their comparatively strong militaries and long tradition of military interventions. The key factor in Europe, however, will remain the United States. NATO will depend on U.S. support as will the anxious and imperiled countries of Europe’s east, the frontline nations arrayed along a now very large, expanded, and uncertain line of contact with Russia, including Belarus and the Russian-controlled parts of Ukraine.

Eastern member states, including Estonia, Latvia, Lithuania, Poland, and Romania, will likely have substantial numbers of NATO troops permanently stationed on their soil. A request from Finland and Sweden to gain an Article 5 commitment and to join NATO would be impossible to reject. In Ukraine, EU and NATO countries will never recognize a new Russian-backed regime created by Moscow. But they will face the same challenge they do with Belarus: wielding sanctions without punishing the population and supporting those in need without having access to them. Some NATO members will bolster a Ukrainian insurgency, to which Russia will respond by threatening NATO members.

Ukraine’s predicament will be very great. Refugees will flee in multiple directions, quite possibly in the millions. And those parts of the Ukrainian military that are not directly defeated will continue fighting, echoing the partisan warfare that tore apart this whole region of Europe during and after World War II.

The permanent state of escalation between Russia and Europe may stay cold from a military perspective. It is likely, though, to be economically hot. The sanctions put on Russia in 2014, which were connected to formal diplomacy (often referred to as the “Minsk” process, after the city in which the negotiations were held), were not draconian. They were reversible as well as conditional. Following a Russian invasion of Ukraine, new sanctions on banking and on technology transfer would be significant and permanent. They would come in the wake of failed diplomacy and would start at “the top of the ladder,” according to the U.S. administration. In response, Russia will retaliate, quite possibly in the cyber-domain as well as in the energy sector. Moscow will limit access to critical goods such as titanium, of which Russia has been the world’s second-largest exporter. This war of attrition will test both sides. Russia will be ruthless in trying to get one or several European states to back away from economic conflict by linking a relaxation in tension to these countries’ self-interest, thus undermining consensus in the EU and NATO.

Europe’s strong suit is its economic leverage. Russia’s asset will be any source of domestic division or disruption in Europe or in Europe’s transatlantic partners. Here Russia will be proactive and opportunistic. If a pro-Russian movement or candidate shows up, that candidate can be encouraged directly or indirectly. If an economic or political sore point diminishes the foreign policy efficacy of the United States and its allies, it will be a weapon for Russian propaganda efforts and for Russian espionage.

Much of this is already happening. But a war in Ukraine will up the ante. Russia will use more resources and be unchained in its choice of instruments. The massive refugee flows arriving in Europe will exacerbate the EU’s unresolved refugee policy and provide fertile ground for populists. The holy grail of these informational, political, and cyberbattles will be the 2024 presidential election in the United States. Europe’s future will depend on this election. The election of Donald Trump or of a Trumpian candidate might destroy the transatlantic relationship at Europe’s hour of maximum peril, putting into question NATO’s position and its security guarantees for Europe.
Turning NATO Inward

For the United States, a Russian victory would have profound effects on its grand strategy in Europe, Asia, and the Middle East. First, Russian success in Ukraine would require Washington to pivot to Europe. No ambiguity about NATO’s Article 5 (of the kind experienced under Trump) will be permissible. Only a strong U.S. commitment to European security will prevent Russia from dividing European countries from one another. This will be difficult in light of competing priorities, especially those that confront the United States in a deteriorating relationship with China. But the interests at stake are fundamental. The United States has very large commercial equities in Europe. The European Union and the United States are each other’s largest trade and investment partners, with trade in goods and services totaling $1.1 trillion in 2019. A well-functioning, peaceful Europe augments American foreign policy—on climate change, on nonproliferation, on global public health, and on the management of tensions with China or Russia. If Europe is destabilized, then the United States will be much more alone in the world.

NATO is the logical means by which the United States can provide security reassurance to Europe and deter Russia. A war in Ukraine would revive NATO not as a democracy-building enterprise or as a tool for out-of-area expeditions like the war in Afghanistan but as the unsurpassed defensive military alliance that it was designed to be. Although Europeans will be demanding a greater military commitment to Europe from the United States, a broader Russian invasion of Ukraine should drive every NATO member to increase its defense spending. For Europeans, this would be the final call to improve Europe’s defensive capabilities—in tandem with the United States—in order to help the United States manage the Russian-Chinese dilemma.

For a Moscow now in permanent confrontation with the West, Beijing could serve as an economic backstop and a partner in opposing U.S. hegemony. In the worst case for U.S. grand strategy, China might be emboldened by Russia’s assertiveness and threaten confrontation over Taiwan. But there is no guarantee that an escalation in Ukraine will benefit the Sino-Russian relationship. China’s ambition to become the central node of the Eurasian economy will be damaged by war in Europe, because of the brutal uncertainties war brings. Chinese irritation with a Russia on the march will not enable a rapprochement between Washington and Beijing, but it may initiate new conversations.

The shock of a big military move by Russia will likewise raise questions in Ankara. President Recep Tayyip Erdogan’s Turkey has been enjoying the venerable Cold War game of playing off the superpowers. Yet Turkey has a substantial relationship with Ukraine. As a NATO member, it will not benefit from the militarization of the Black Sea and the eastern Mediterranean. Russian actions that destabilize the wider region could push Turkey back toward the United States, which could in turn drive a wedge between Ankara and Moscow. This would be good for NATO, and it would also open up greater possibilities for a U.S.-Turkish partnership in the Middle East. Rather than a nuisance, Turkey could turn into the ally it is supposed to be.

A bitter consequence of a wider war in Ukraine is that Russia and the United States would now encounter each other as enemies in Europe. Yet they will be enemies who cannot afford to take hostilities beyond a certain threshold. However far apart their worldviews, however ideologically opposed, the world’s two most significant nuclear powers will have to keep their outrage in check. This will amount to a fantastically tricky juggling act: a state of economic warfare and geopolitical struggle across the European continent, yet a state of affairs that does not allow escalation to tip into outright war. At the same time, U.S.-Russian confrontation can in the worst case extend to proxy wars in the Middle East or Africa if the United States decides to reestablish its presence after the catastrophic Afghanistan withdrawal.

Maintaining communication, especially on strategic stability and cybersecurity, will be crucial. It is notable that U.S.-Russian cooperation on malicious cyber-activities continues even during the current tensions. The necessity of maintaining rigorous arms control agreements will be even greater after a Ukraine war and the sanctions regime that follows it.
No Victory is Permanent

As the crisis in Ukraine unfolds, the West must not underestimate Russia. It must not bank on narratives inspired by wishful thinking. Russian victory in Ukraine is not science fiction.

But if there may be little that the West can do to prevent a Russian military conquest, it will be able to influence what happens afterward. Very often the seeds of trouble lie beneath the veneer of military victory. Russia can eviscerate Ukraine on the battlefield. It can make Ukraine a failed state. But it can do so only by prosecuting a criminal war and by devastating the life of a nation-state that has never invaded Russia. The United States and Europe and their allies and other parts of the world will draw conclusions and be critical of Russian actions. Through their alliances and in their support for the people of Ukraine, the United States and Europe can embody the alternative to wars of aggression and to a might-makes-right ethos. Russian efforts at sowing disorder can be contrasted to Western efforts at restoring order.

Much as the United States retained the diplomatic properties of the three Baltic states in Washington, D.C., after they had been annexed by the Soviet Union during World War II, the West can put itself on the side of decency and dignity in this conflict. Wars that are won are never won forever. All too often countries defeat themselves over time by launching and then winning the wrong wars.

[trup]

Ukraina ma od dziś swoje małe Termopile. To maleńka (700x600m) Wyspa Żmijowa, bez żadnego znaczenia dla toczonych przez Rosję działań zbrojnych. Została dziś zrównana z ziemią bo obecny na niej oddział ukraińskiej straży granicznej nie poddał się. Wszyscy zginęli, 13 osób

"Ukraińscy oficerowie donoszą, że rosyjski nalot bombowy na Kijów spodziewany jest na godzinę 3. nad ranem. Chowam się do schronu" - napisał na Twitterze reporter CNN Neil Hauer.

W Kijowie, stolicy Ukrainy, przebywa obecnie hollywoodzki aktor i reżyser Sean Penn, który kręci film dokumentalny o rosyjskiej inwazji. Filmowiec pojawił się na czwartkowym briefingu prasowym w Kijowie i przysłuchiwał się wypowiedziom urzędników państwowych o kryzysie.

[vicek]

Ogólnie mamy przejebane. Szkoda tylko dzieci.

[Gore_Obsessed]

Cała ta sytuacja z ostatnich kilkudziesięciu godzin przypomniała mi trzy rzeczy:


Niestety wciąż aktualne.


Tego Kazia to mam od zawsze z tyłu głowy w takich sytuacjach.

I ostatni klasyk (wystarczy pierwszych 12 sekund):

Z tą różnicą, że teraz już nawet ci machający często nie mają odwagi stanąć przeciwko sobie bezpośrednio na polu walki. Tacy to odważni samce alfa...

[nicram]

Ukraińcy na razie dzielnie się bronią, ale te ruskie kurwy zaczynają atakować cywilów, żeby pewnie morale obniżyć. Mam nadzieję, że wytrzymają...
Śmiać mi się chce jak te pisie szmaty teraz biegają do UE. Teraz jak jest zagrożenie to UE jest dobra, co cwele?

https://www.tokfm.pl/Tokfm/7,103086,281 ... =BoxOpImg5

[ozob]

Prawda. Teraz instytucje europejskie są cacy. (;

[mistrzsardu]

Partnerstwo rosyjsko-niemieckie trwa w najlepsze. Niemcy są głównym blokującym odcięcie Rosji od Swiftu. Zapowiedzieli, że broni Ukrainie nie dostarczą. Wprawdzie legendarne 5000 hełmów jest lepsze niż 5000 kasków rowerowych, ale trudno to odbierać inaczej niż w kategorii żartu. Przepraszam, jest jeszcze oświetlenie budowli w barwach Ukrainy. Ponoć dziś mają rysować kredą po asfalcie. Jeśli główny gracz Unii Europejskiej tak naprawdę nie chce nakładać sankcji, które realnie mogłyby zaboleć to o czym mówimy? Raz-dwa ropa- gaz.... jak to Kazik śpiewał.

[535]

Ukraińcy na razie dzielnie się bronią, ale te ruskie kurwy zaczynają atakować cywilów, żeby pewnie morale obniżyć. Mam nadzieję, że wytrzymają...
Śmiać mi się chce jak te pisie szmaty teraz biegają do UE. Teraz jak jest zagrożenie to UE jest dobra, co cwele?

https://www.tokfm.pl/Tokfm/7,103086,281 ... =BoxOpImg5

Tak wygląda państwo z gówna. Jego twarzą jest bohater narodowy zbyszek zero. Suwerenność kurła!

[Ascetic]

Partnerstwo rosyjsko-niemieckie trwa w najlepsze. Niemcy są głównym blokującym odcięcie Rosji od Swiftu. Zapowiedzieli, że broni Ukrainie nie dostarczą. Wprawdzie legendarne 5000 hełmów jest lepsze niż 5000 kasków rowerowych, ale trudno to odbierać inaczej niż w kategorii żartu. Przepraszam, jest jeszcze oświetlenie budowli w barwach Ukrainy. Ponoć dziś mają rysować kredą po asfalcie. Jeśli główny gracz Unii Europejskiej tak naprawdę nie chce nakładać sankcji, które realnie mogłyby zaboleć to o czym mówimy? Raz-dwa ropa- gaz.... jak to Kazik śpiewał.

^^^^ Moderacja: RUSKI TROLL DO USUNIĘCIA.




https://spidersweb.pl/2022/02/rosyjskie ... kowcy.html

[empir]

PISie kurwy płaczą że złe Niemce nie chcą blokować ruskim Swift.
Nie wspominają, że Węgry też nie chcą. No i dalej ruski węgiel kupują a ruskie samoloty dalej tu latają.
Jacy oni pojebani.

[empir]

Partnerstwo rosyjsko-niemieckie trwa w najlepsze. Niemcy są głównym blokującym odcięcie Rosji od Swiftu. Zapowiedzieli, że broni Ukrainie nie dostarczą. Wprawdzie legendarne 5000 hełmów jest lepsze niż 5000 kasków rowerowych, ale trudno to odbierać inaczej niż w kategorii żartu. Przepraszam, jest jeszcze oświetlenie budowli w barwach Ukrainy. Ponoć dziś mają rysować kredą po asfalcie. Jeśli główny gracz Unii Europejskiej tak naprawdę nie chce nakładać sankcji, które realnie mogłyby zaboleć to o czym mówimy? Raz-dwa ropa- gaz.... jak to Kazik śpiewał.

^^^^ Moderacja: RUSKI TROLL DO USUNIĘCIA.




https://spidersweb.pl/2022/02/rosyjskie ... kowcy.html

A może tylko zwykły debil?

[bartwa]

[Ascetic]

PISie kurwy płaczą że złe Niemce nie chcą blokować ruskim Swift.
Nie wspominają, że Węgry też nie chcą. No i dalej ruski węgiel kupują a ruskie samoloty dalej tu latają.
Jacy oni pojebani.

Ruskie trolle raczej. Dezinformacja i p®óby przesunięcia uwagi na Niemcy, Francję, czy inne Państwo. Każdy pretekst dobry, aby nie pisać o bezpośredniej agresji kacapów na Ukrainę. Zobacz na jaki temat piszą. Zero emocji, że cywile giną. Gadki o swift, kaskach i wszystkim tylko nie o tym co jest sednem sprawy.

Ktoś wczoraj zwrócił uwagę na konto jednego "związkowca" który podbija temat ceny benzyny w PL i jej dostępności. Kolejny uśpiony, który się uaktywnił.

[Ascetic]

Partnerstwo rosyjsko-niemieckie trwa w najlepsze. Niemcy są głównym blokującym odcięcie Rosji od Swiftu. Zapowiedzieli, że broni Ukrainie nie dostarczą. Wprawdzie legendarne 5000 hełmów jest lepsze niż 5000 kasków rowerowych, ale trudno to odbierać inaczej niż w kategorii żartu. Przepraszam, jest jeszcze oświetlenie budowli w barwach Ukrainy. Ponoć dziś mają rysować kredą po asfalcie. Jeśli główny gracz Unii Europejskiej tak naprawdę nie chce nakładać sankcji, które realnie mogłyby zaboleć to o czym mówimy? Raz-dwa ropa- gaz.... jak to Kazik śpiewał.

^^^^ Moderacja: RUSKI TROLL DO USUNIĘCIA.




https://spidersweb.pl/2022/02/rosyjskie ... kowcy.html

A może tylko zwykły debil?

Prześledź jego aktywność. Tygodniami nie pisze, w temacie muzyki nic a nic, w tematach szczepionek i teraz Ukrainy, nagminnie.

[535]

Partnerstwo rosyjsko-niemieckie trwa w najlepsze. Niemcy są głównym blokującym odcięcie Rosji od Swiftu. Zapowiedzieli, że broni Ukrainie nie dostarczą. Wprawdzie legendarne 5000 hełmów jest lepsze niż 5000 kasków rowerowych, ale trudno to odbierać inaczej niż w kategorii żartu. Przepraszam, jest jeszcze oświetlenie budowli w barwach Ukrainy. Ponoć dziś mają rysować kredą po asfalcie. Jeśli główny gracz Unii Europejskiej tak naprawdę nie chce nakładać sankcji, które realnie mogłyby zaboleć to o czym mówimy? Raz-dwa ropa- gaz.... jak to Kazik śpiewał.

Co zatem proponujesz mistrzu? Ponawiam także pytanie. Jakim przygotowaniem bojowym dysponujesz w przypadku realnego konfliktu? Czy jesteś w stanie zrezygnować z ogrzewania i oświetlenia swojego pierdolnika? Czekam na poważną odpowiedź, bo póki co to są takie głosy z dupy na zasadzie przyjdzie wujek i coś zrobi. Jesteś w stanie wyłączyć lodówkę i telewizor?

[nicram]

^^^^ Moderacja: RUSKI TROLL DO USUNIĘCIA.




https://spidersweb.pl/2022/02/rosyjskie ... kowcy.html

A może tylko zwykły debil?

Prześledź jego aktywność. Tygodniami nie pisze, w temacie muzyki nic a nic, w tematach szczepionek i teraz Ukrainy, nagminnie.

Oczywista oczywistość, że to ruski troll. Tak jak wszyscy z kofepederastii.

[mistrzsardu]

Niemiecki biznes jest potężnie zaangażowany w Rosji i to on jest głównym hamulcowym realnych sankcji. Poza tym Niemcy chcą być głównym gilerem rosyjskiego gazu w Europie. Ciężko im będzie zrobić coś co realnie może zaszkodzić Rosji.