Moderatorzy: Nasum, Heretyk, Sybir, Gore_Obsessed
no i gitówaBonecrusher pisze: ↑30-07-2023, 09:20Jakiś czas temu koleżanka wpadła na parę dni, było bardzo miło. Jednak mieszkanie samemu mimo pewnych trudności to jest to. Robisz co chcesz, kiedy chcesz( w granicach rozsądku oczywiście) :p.. jebać życie pod kloszem! Dopiero teraz żyję naprawdę
tak trzymać
Tak z czystej ciekawości co cię pociąga w tego typu lekturach? Nie zrozum mnie źle. Nie wypowiadam się z pozycji jakiegoś elitaryzmu. Też swego czasu czytałem fantastykę jak leci. Potem mi ta fascynacja przeszła, bo mi się po prostu przejadło. No tego typu książki, to jest jednak pewna sztampa, czasem lepsza czasem gorsza. No już obecnie bym nie mógł. W sensie nie bodźcowała, by mnie tego typu literatura.ŚWIAT BEZ KOŃCA pisze: ↑01-08-2023, 17:02Dzisiaj mam ostatnią nockę, ale powiem wam, ze mało mam w życiu tak szczęśliwych chwil, jak właśnie ostatnio na nockach. Ostatnie dwie noce nie było prawie nic do roboty, praktycznie wszystko zrobione w ciągu godziny a potem już tak powolutku, powolutku. Czytałem książkę Starcrafta w moim ulubionym typie wydania (czyli taki typowy, stary, zażółcony i sterany paperback), słuchałem muzyki Terranów ze Starcrafta 1 i 2 i myślałem o tym, jak mi dobrze, patrząc na wschodzące słońce.
Chyba właśnie chodzi o tę fascynację. Ja nadal kupuję kontynuacje Diuny mimo, że już kilka książek temu przestałem je czytać i póki co marnie widzę powrót do serii.
Ależ nie ma problemu, nie mam zamiaru udawać, że to jest proza na miarę Puszkina. Niemniej odpowiedź może być trochę dłuższa, niż się spodziewasz. Ze Starcraftem po prostu się wychowałem i siedziałem w tym świecie przez wiele lat. Rozrywki przez lata ewoluowały, patrząc na to z perspektywy to niby każdy wie, że należy czytać/słuchać/oglądać tylko to, co samemu się lubi, ale mam tendencję do wpadania w to, że lubię się ,,znać na rzeczach", tendencję do wpadania w króliczą dziurę i poznawania wszystkiego, nawet, jeśli niekoniecznie sprawia mi to tak naprawdę przyjemność (albo inaczej, przyjemność sprawia mi świadomość, że się coraz bardziej na czymś znam, ale proces sam w sobie nie). Ostatnio jednak dopiero tak naprawdę, dogłębnie odkrywam, jak bardzo nie warto się przejmować opiniami innych. Siedzę na różnych forume metalowych od dziecka praktycznie (14 lat), i chociaż kiedyś bym tego nie przyznał, to wielu z tych dawnych ludzi wpływało na moje opinie o muzyce, słuchałem rzeczy, które nie zawsze podobały mi się tak bardzo, jak sobie to mówiłem, albo nie słuchałem tego, co tak naprawdę lubiłem, wystarczająco wiele. Dzisiaj role się trochę odwróciły, sam jestem trochę starszy i może nawet kapkę mądrzejszy, wpadłem w świat muzyki, której tutaj słucha mało osób, a cała reszta próbuje okazjonalnie mi dogryzać, gdy tylko pojawia się jakaś spina, ale teraz mam to już w dupie, bo wiem, że tak naprawdę ci dogryzający chuja się w tym temacie znają, tak po prostu. I z literaturą jest podobnie - kiedyś jak czytałem Dostojewskiego, to koniecznie wszystkie większe dzieła, podczas gdy większą przyjemność sprawiało mi czytanie o dietetyce. Także wracająco do meritum, czytam taką literaturę, bo czuję się dzięki niej znowu dzieckiem, wracam do świata, w którym czuję się dobrze, zwłaszcza gdy ciało mnie zawodzi i coraz mocniej uświadamia, że czas już liczyć, które organy działają, a które nie.Hatefire pisze: ↑01-08-2023, 17:10Tak z czystej ciekawości co cię pociąga w tego typu lekturach? Nie zrozum mnie źle. Nie wypowiadam się z pozycji jakiegoś elitaryzmu. Też swego czasu czytałem fantastykę jak leci. Potem mi ta fascynacja przeszła, bo mi się po prostu przejadło. No tego typu książki, to jest jednak pewna sztampa, czasem lepsza czasem gorsza. No już obecnie bym nie mógł. W sensie nie bodźcowała, by mnie tego typu literatura.ŚWIAT BEZ KOŃCA pisze: ↑01-08-2023, 17:02Dzisiaj mam ostatnią nockę, ale powiem wam, ze mało mam w życiu tak szczęśliwych chwil, jak właśnie ostatnio na nockach. Ostatnie dwie noce nie było prawie nic do roboty, praktycznie wszystko zrobione w ciągu godziny a potem już tak powolutku, powolutku. Czytałem książkę Starcrafta w moim ulubionym typie wydania (czyli taki typowy, stary, zażółcony i sterany paperback), słuchałem muzyki Terranów ze Starcrafta 1 i 2 i myślałem o tym, jak mi dobrze, patrząc na wschodzące słońce.
No, ale to już zbieractwo, nie czytelnictwo
Zresztą fantastykę nadal czytuję. Chodziło mi po prostu, o te serie oparte na grach, systemach rpg, czy jakieś nie kończące się cykle. No to siłą rzeczy i materii jest jednak mało, no nie wiem, stymulujące czy zajmujące. No sam czytywałem. No po prawej stu już jakoś nie wiem, co ktoś w tym odnajduje. Ktoś oczytany itp. Nie chodziło mi o przejmowanie się innymi. Serio nie pisałem tego w formie zarzutu czy coś. No po prostu nie czuję tego podejścia. Mnie drażni w tego typu rzeczach, to że tu rozpoznam jakiś trop, rozwiązanie fabularne itp. No już być może nie potrafię cieszyć się czytaniem dla czytania i tyle. W moim pytaniu chodziło, co w tym widzisz po prostu. No ja ostatnio zrobiłem taki sentymentalny trip do Kresa. No nie bawiłem się dobrze. Inna konstrukcja psychiczna i tyle.ŚWIAT BEZ KOŃCA pisze: ↑01-08-2023, 17:42Ależ nie ma problemu, nie mam zamiaru udawać, że to jest proza na miarę Puszkina. Niemniej odpowiedź może być trochę dłuższa, niż się spodziewasz. Ze Starcraftem po prostu się wychowałem i siedziałem w tym świecie przez wiele lat. Rozrywki przez lata ewoluowały, patrząc na to z perspektywy to niby każdy wie, że należy czytać/słuchać/oglądać tylko to, co samemu się lubi, ale mam tendencję do wpadania w to, że lubię się ,,znać na rzeczach", tendencję do wpadania w króliczą dziurę i poznawania wszystkiego, nawet, jeśli niekoniecznie sprawia mi to tak naprawdę przyjemność (albo inaczej, przyjemność sprawia mi świadomość, że się coraz bardziej na czymś znam, ale proces sam w sobie nie). Ostatnio jednak dopiero tak naprawdę, dogłębnie odkrywam, jak bardzo nie warto się przejmować opiniami innych. Siedzę na różnych forume metalowych od dziecka praktycznie (14 lat), i chociaż kiedyś bym tego nie przyznał, to wielu z tych dawnych ludzi wpływało na moje opinie o muzyce, słuchałem rzeczy, które nie zawsze podobały mi się tak bardzo, jak sobie to mówiłem, albo nie słuchałem tego, co tak naprawdę lubiłem, wystarczająco wiele. Dzisiaj role się trochę odwróciły, sam jestem trochę starszy i może nawet kapkę mądrzejszy, wpadłem w świat muzyki, której tutaj słucha mało osób, a cała reszta próbuje okazjonalnie mi dogryzać, gdy tylko pojawia się jakaś spina, ale teraz mam to już w dupie, bo wiem, że tak naprawdę ci dogryzający chuja się w tym temacie znają, tak po prostu. I z literaturą jest podobnie - kiedyś jak czytałem Dostojewskiego, to koniecznie wszystkie większe dzieła, podczas gdy większą przyjemność sprawiało mi czytanie o dietetyce. Także wracająco do meritum, czytam taką literaturę, bo czuję się dzięki niej znowu dzieckiem, wracam do świata, w którym czuję się dobrze, zwłaszcza gdy ciało mnie zawodzi i coraz mocniej uświadamia, że czas już liczyć, które organy działają, a które nie.
przecież to smaku nie ma, podróba jagódek
to co ankieta ? 
nie no wszyscy wiedzą że jagody > borówki 
nicram pisze:Antichrist niszczy UaFM w pięć sekund.
Triceratops pisze:szczepic sie mozna na rzadko mutujace i w miare stale genetycznie wirusy, jak gruzlica, krztusiec, blonica czy np koklusz
